Da, puer, plectron, choreis 12) Ut canam fidelibus Dulce carmen et melodum: Gesta Christi insignia. Hunc camoena nostrum solum Pangat, hunc laudet lyra. Corde nalus ex parentis Omnium, quae sunt, fuerunt, Quaeque post futura sunt. Corporis formam caduci, Membra, morti obnoxia, Induit, ne gens periret Protoplasti ex germine, 14) Noxialis tartaro. O beatus ortus ille, Virgo cum puerpera IV. Prudentius. 1. Stimm die Saiten an, o Knabe, Daß im dankerfüllten Chor Des Gesanges fromme Gabe Wall' zu Christi Lob empor. Ihm nur, der für uns gerungen, Sey dies Lied zur Lei'r gesungen! Aus des Vaters Herz entsproffen, Eh' noch Erd' und Himmel da, Quelle, der das Seyn entflossen, Alpha selbst und Omega Aller Dinge, die auf Erden Sind, und waren und seyn werden. In des nicht'gen Daseyns Ketten Gab Er ird'schem Tod den Leib, Uns vom Tode zu erretten, Die, entstammt dem ersten Weib, Mußte Gottes Spruch verdammen Zu der Hölle Gluthenflammen. der seegenvollen Stunde, Wo die Jungfrau, rein und klar, Mit dem heil'gen Geist im Bunde Uns in Ihm das Heil gebar, Et puer, redemptor orbis, Psallat altitudo coeli; Vox et omnis consonet. Ecce! quem vates vetustis Concinebant seculis; Quem prophetarum fideles Paginae spoponderant, Empicat, promissus olim: Cuncta collaudent eum! Te senes et te juventus, Parvulorum te chorus, Turba matrum virginumque, Simplices puellulae Voce concordes pudicis Perstrepant concentibus. Fluminum lapsus et unda, Littorum crepidines, Imber, aestus, nix, pruina, Omnibus te concelebrant Saeculorum saeculis! |