3. Ales, diei nuntius, 17) Lucem propinquam praecinit; Nos excitator mentium Jam Christus ad vitam vocat. Auferte, clamat, lectulos, Aegro sopore desides, Castique recti ac sobrii Vigilate: jam sum proximus! Jesum ciamus vocibus, Flentes, precantes, sobrii: Intenta supplicatio Dormire cor mundum vetat. Tu Christe, somnum discute; Tu rumpe noctis vincula; 3. Des Tages Herold ruft, der Hahn, Verkündigend des Lichtes Nah'n; Uns aber spornt zu neuem Lauf Der Herr, und weckt die Geister auf. Erhebt Euch, ruft er, aus der Rast, Von träger Schlafsucht noch umfaßt; Seyd wachsam, keusch, gerecht und rein Im Herzen: ich will bei euch seyn! So laßt uns Jesum nahen nun, Mit Weinen, Beten, keuschem Thun: Allein der Bitte Jnnigkeit Hält unser Herz vom Schlaf befreit. Du aber, Christus, brich die Macht Des Schlaf's, die Feffelen der Nacht; Bertilg' der alten Sünde Schmach, Und führ herauf den jungen Tag! 4. Salvete, flores martyrum! 18) In lucis ipso limine Quos saevus ensis messuit, Vos, prima Christi victima, Grex immolatorum tener, Quid proficit tantum nefas; Quid crimen Herodem juvat? Unus tot inter funera Impune Christus tollitur. Cunae redundant sanguine; Sed in Deum frustra furit: Unum petit tot mortibus, Mortes tot unus effugit. Inter coaevi sanguinis Fluenta solus integer; Ferrum, quod orbabat nurus, 4. Heil euch, ihr Martyrblüthen, Heil! Die an des Lebens jungem Tag Gefällt vom grimmen Henkerbeil, Den Rosen gleich, die Sturmwind brach. Ihr, die zuerst als zarte Schaar Für Chriftum fielet, am Altar Was half Herodes solcher Greu'l; Was bracht die That ihm für ein Heil? Christus entging doch seinem Schwerdt; Nur er allein blieb unversehrt! Aus allen Wiegen ström't das Blut; Den Gott sucht nuglos seine Wuth; Dem Einen gilt so Vieler Noth, Und Ihn allein nur flieht der Tod. Zerschmettert thürmen hier und dort Sich Kinderleichen; doch der Mord, Der alle Mütter schon beraubt, Schont nur des Jungfrausohnes Haupt. Sic dira Pharaonis mali Edicta quondam fugerat, Christi figuram praeferens, Moses, receptor civium, Matres, quaerelis parcite! Quid rapta fletis pignora? Agnum, salutis obsidem, Denso sequuntur agmine. V. Sedulius.. 1. A solis ortus cardine 19) Ad usque terrae limitem Christum canamus principem, Natum Maria virgine. Beatus auctor saeculi Servile corpus induit, |