Hymnus de Martyribus. Aeterna Christi munera Ecclesiarum principes, Terrore victo saeculi Traduntur igni martyres Nudata pendent viscera, Devota sanctorum fides, Invicta spes credentium, Perfecta Christi caritas Mundi triumphat principem. Lob der Märtyrer. Vom ewgen Lohn, den Christus leiht, Und laßt sie würdgen Preis empfahn. Der Kirche Fürsten hoch und hehr Die Schrecken sind der Welt besiegt, Sie scheuen nicht des Feuers Gluth, Mit scharfem Stahl, sie halten Stand. Zerrißen hängt ihr Eingeweid, Jhr Blut entströmt, das Gott geweiht, Der feste Glauben an den Herrn, In his paterna gloria, Te nunc redemptor quaesumus S. Ambrosius. So kämpfen sie des Vaters Schlacht, So fiegt des Geistes Willensmacht, So wird des Sohnes Glanz enthüllt, Mit Lust die Himmel all erfüllt. Nun flehn wir Dich, Erlöser, an, Mundi vanitas. Cur mundus militat Sub vana gloria, Tam cito labitur Eius potentia Quam vasa figuli, Quae sunt fragilia. Plus crede literis Vanae fallaciae. Fallax in praemiis Qui nunquam habuit Tempus fiduciae. Credendum magis est Vitris fallacibus, Quam mundi miseris Prosperitatibus, Falsis insomniis Et vanitatibus. |