P. Vergilius Maro Aeneis Buch VIB.G. Teubner, 1903 - 483 من الصفحات |
طبعات أخرى - عرض جميع المقتطفات
P. Vergilius Maro, Aeneis Buch Vi (Classic Reprint) <span dir=ltr>Eduard Norden</span> لا تتوفر معاينة - 2017 |
عبارات ومصطلحات مألوفة
Aeneas Alliteration älterer Poesie Anchises Anhang Apokalypse archaischer arma atque Augustus Ausdruck beiden Beispiele bemerkt besonders bloß Buch Caesur Catull Charon Cicero daher Daktylen Deiphobus Dichter Donatus drei Elysium ennianisch Ennius Epyllion Erklärung ersten Eschatologie Ethos folgenden Fuß Gedicht gleich griechischen Grund Hades haec heißt hellenistischen Hexameter Homer homerischen Horaz ille Kommentar läßt lateinischen ließ Livius Lucilius Lucr Lucrez Macrobius malerische Misenus Mistel Motiv muß Nekyia Neoteriker neque nunc Ovid Palinurus Phrase Pindar Platon Plautus Plutarch Poseidonios Praxis Properz quae quam quod Rhetorik Ribbeck richtig schließt Schluß schol Seelen Seneca Servius Sibylle Spondeen stark Stelle super Synaloephe Tartarus terrae tibi Tibull Tisiphone überliefert unsere Varro Verbindung Vergil Vers Verse Versschluß Versstelle VIII Vorstellung wahrscheinlich wohl Worte zwei zweite δὲ δίκωλον εἰς ἐν καὶ κόμματα μὲν τὰ τε τὴν τῆς τὸ τὸν τοῦ τρίκωλον τῶν ὡς
مقاطع مشهورة
الصفحة 68 - ... egere suis ; nee credere quivi hunc tantum tibi me discessu ferre dolorem. siste gradum, teque aspectu ne subtrahe nostro. quem fugis ? extremum fato, quod te adloquor, hoc est.
الصفحة 86 - Nunc age, Dardaniam prolem quae deinde sequatur gloria, qui maneant Itala de gente nepotes, inlustris animas nostrumque in nomen ituras, expediam dictis, et te tua fata docebo.
الصفحة 82 - Aenean, alacris palmas utrasque tetendit, 685 effusaeque genis lacrimae, et vox excidit ore : ' venisti tandem, tuaque exspectata parenti vicit iter durum pie-tas ? datur ora tueri, nate, tua, et notas audire et reddere voces ? sic equidem ducebam animo rebarque futurum 690 tempora dinumerans, nee me mea cura fefellit. quas ego te terras et quanta per aequora vectum accipio ! quantis iactatum, nate, periclis ! quam metui, ne quid Libyae tibi regna nocerent...
الصفحة 58 - Discordia demens, 280 vipereum crinem vittis innexa cruentis. in medio ramos annosaque bracchia pandit ulmus opaca, ingens, quam sedem Somnia vulgo vana tenere ferunt, foliisque sub omnibus haerent. multaque praeterea variarum monstra ferarum Centauri in foribus stabulant, Scyllaeque biformes, et centumgeminus Briareus, ac belua Lernae horrendum stridens, flammisque armata Chimaera, Gorgones, Harpyiaeque, et forma tricorporis umbrae.
الصفحة 92 - Minervae. 840 quis te, magne Cato, tacitum aut te, Cosse, relinquat ? quis Gracchi genus aut geminos, duo fulmina belli, Scipiadas, cladem Libyae, parvoque potentem Fabricium vel te sulco, Serrane, serentem ? quo fessum rapitis, Fabii ? tu Maximus ille es, unus qui nobis cunctando restituis rem.
الصفحة 84 - Igneus est ollis vigor et caelestis origo Seminibus, quantum non noxia corpora tardant Terrenique hebetant artus moribundaque membra. Hinc metuunt cupiuntque, dolent gaudentque, neque auras Dispiciunt clausae tenebris et carcere caeco.
الصفحة 58 - ... vestibulum ante ipsum primisque in faucibus Orci Luctus et ultrices posuere cubilia Curae, pallentesque habitant Morbi, tristisque Senectus, 275 et Metus, et malesuada Fames, ac turpis Egestas, terribiles visu formae, Letumque, Labosque ; turn consanguineus Leti Sopor, et mala mentis Gaudia, mortiferumque adverso in limine Bellum, ferreique Eumenidum thalami, et Discordia demens, 280 vipereum crinem vittis innexa cruentis.
الصفحة 60 - Charon ; hi, quos vehit unda, sepulti. Nee ripas datur horrendas et rauca fluenta transportare prius quam sedibus ossa quierunt. Centum errant annos volitantque haec litora circum ; turn demum admissi stagna exoptata revisunt.
الصفحة 68 - Proiecere animas. Quam vellent aethere in alto Nunc et pauperiem et duros perferre labores ! Fas obstat, tristique palus inamabilis unda Alligat, et noviens Styx interfusa coercet.
الصفحة 94 - Non illi se quisquam impune tulisset obvius armato, seu cum pedes iret in hostem 880 seu spumantis equi foderet calcaribus armos. Heu, miserande puer, si qua fata aspera rumpas — tu Marcellus eris. Manibus date lilia plenis purpureos spargam flores animamque nepotis his saltern accumulem donis, et fungar inani 885 munere.