Ipfe ego, fi nefcis, ftrato Pythone fuperbum
Edomui Phoebum, ceffit & ille mihi;
Et quoties meminit Peneidos, ipse fatetur
Certiùs & graviùs tela nocere mea.
Me nequit addu&tum curvare peritiùs arcum,
Qui poft terga folet vincere Parthus eques.
Cydoniufque mihi cedit venator, & ille
-Infcius uxori qui necis author erat.
Eft etiam nobis ingens quoque vi&tus Orion,
Herculeæque manus, Herculeufque comes. Jupiter ipfe licet fua fulmina torqueat in me,
Hærebunt lateri spicula nostra Jovis.
Cætera quæ dubitas meliùs mea tela docebunt,
Et tua non leviter corda petenda mihi.
Nec te ftulte tuæ poterunt defendere Mufæ,
Nec tibi Phœbæus porriget anguis opem.
Dixit, & aurato quatiens mucrone sagittam,
Evolat in tepidos Cypridos ille finus.
At mihi rifuro tonuit ferus ore minaci,
Et mihi de puero non metus ullus erat.
Et modò quà noftri spatiantur in urbe Quirites,
Et modò villarum proxima rura placent.
Turba frequens, faciéque fimillima turba dearum Splendida per medias itque reditque vias. Auctaque luce dies gemino fulgore corufcat,
Fallor? an & radios hinc quoque Phoebus habet. Hæc ego non fugi spectacula grata feverus,
Impetus & quò me fert juvenilis, agor.
Lumina luminibus malè providus obvia misi,
Neve oculos potui continuiffe meos.
Unam fortè aliis fupereminuiffe notabam,
Principium noftri lux erat illa mali.
Sic Venus optaret mortalibus ipfa videri,
Sic regina Deûm confpicienda fuit.
Hanc memor objecit nobis malus ille Cupido,
Solus & hos nobis texuit antè dolos.
Nec procul ipfe vafer latuit, multaque fagittæ,
Et facis à tergo grande pependit onus.
Nec mora, nunc ciliis hæfit, nunc virginis ori,
Infilit hinc labiis, infidet inde genis:
Et quafcunque agilis partes jaculator oberrat,
Hei mihi, mille locis pectus inerme ferit.
Protinus infoliti fubierunt corda furores,
Uror amans intùs, flammaque totus eram.
Interea mifero quæ jam mihi fola placebat,
Ablata eft oculis non reditura meis.
Aft ego progredior tacitè querebundus, & excors,
Et dubius volui fæpe referre pedem.
Findor, & hæc remanet, fequitur pars altera votum,
Raptaque tam fubitò gaudia flere juvat.
Sic dolet amiffum proles Junonia cœlum,
Inter Lemniacos præcipitata focos.
Talis & abreptum folem refpexit, ad Orcum
Vectus ab attonitis Amphiaraus equis.
Quid faciam infelix, & lu&tu victus? amores
Nec licet inceptos ponere, neve fequi.
O utinam spectare femel mihi detur amatos
Vultus, & coràm tristia verba loqui;
Forfitan & duro non eft adamante creata,
Fortè nec ad noftras furdeat illa preces.
Crede mihi nullus fic infeliciter arfit,
Ponar in exemplo primus & unus ego.
Parce precor teneri cum fis Deus ales amoris,
Pugnent officio nec tua facta tuo.
Jam tuus O certè eft mihi formidabilis arcus,
Nate deâ, jaculis nec minus igne potens:
Et tua fumabunt noftris altaria donis,
Solus & in fuperis tu mihi fummus eris. Deme meos tandem, verùm nec deme furores,
Nefcio cur, miser est suaviter omnis amans: Tu modò da facilis, pofthæc mea fiqua futura est, Cufpis amaturos figat ut una duos.
H
ÆC ego mente olim lævâ, ftudioque fupino
Nequitiæ pofui vana trophæa meæ.
Scilicet abreptum fic me malus impulit error,
Indocilifque ætas prava magiftra fuit,
Donec Socraticos umbrofa Academia rivos
Præbuit, admiffum dedocuitque jugum.
Protinus extinctis ex illo tempore flammis,
Cincta rigent multo pectora nostra gelu.
Unde fuis frigus metuit puer ipfe Sagittis,
Et Diomedeam vim timet ipfa Venus,
In proditionem Bombardicam.
UM fimul in regem nuper fatrapafq; Britannos
Aufus es infandum perfide Fauxe nefas,
Fallor?
Fallor? an & mitis voluifti ex parte videri,
Et penfare malâ cum pietate fcelus?
Scilicet hos alti miffurus ad atria coli,
Sulphureo curru flammivolifque rotis.
Qualiter ille feris caput inviolabile Parcis
Liquit lördanios turbine raptus agros.
In eandem.
Slo
Iccine tentâfti coelo donâffe Jacobum
Quæ feptemgemino Bellua monte lates?
Nî meliora tuum poterit dare munera numen,
Parce precor donis infidiofa tuis.
Ille quidem fine te confortia ferus adivit
Aftra, nec inferni pulveris ufus ope.
Sic potiùs foedos in cœlum pelle cucullos,
Et quot habet brutos Roma profana Deos.
Namque hac aut aliâ nifi quemque adjuveris arte,
Crede mihi cœli vix bene fcandet iter.
In eandem.
Urgatorem animæ derifit läcobus ignem,
Et fine quo fuperûm non adeunda domus.
Frenduit
|