Millenifque loquax auditaque visaque linguis Cuilibet effundit temeraria, veráque mendax - Nunc minuit, modò confictis fermonibus auget, Sed tamen à noftro meruifti carmine laudes Fama, bonum quo non aliud veracius ullum, Nobis digna cani, nec te memorâsse pigebit Carmine tam longo, fervati scilicet Angli Officiis vaga diva tuis, tibi reddimus æqua. Te Deus æternos motu qui temperat ignes, Fulmine præmiffo alloquitur, terrâque tremente: Fama files? an te latet impia Papistarum Conjurata cohors in meque meofque Britannos, Et nova fceptrigero cædes meditata Jacobo? Nec plura, illa ftatim sensit mandata Tonantis, Et fatis antè fugax ftridentes induit alas, Induit & variis exilia corpora plumis; Dextra tubam geftat Temefæo ex ære sonoram. Nec mora, jam pennis cedentes remigat auras, Atque parum eft curfu celeres prævertere nubes, Jam ventos, jam folis equos poft terga reliquit: Et primò Angliacas folito de more per urbes Ambiguas voces, incertaque murmura fpargit, Mox arguta dolos, & deteftabile vulgat

Pro

Proditionis opus, nec non facta horrida dictu,
Authorefque addit fceleris, nec garrula cæcis
Infidiis loca ftru&ta filet; ftupuere relatis,
Et pariter juvenes, pariter tremuere puellæ,
Effætique fenes pariter, tantæque ruinæ
Senfus ad ætatem fubito penetraverat omnem.
Attamen interea populi miserescit ab alto
Æthereus pater, & crudelibus obftitit aufis
Papicolûm; capti poenas raptantur ad acres;
At pia thura Deo, & grati folvuntur honores;
Compita læta focis genialibus omnia fumant ;
Turba choros juvenilis agit: Quintoq; Novembris
Nulla dies toto occurrit celebratior anno.

Anno ætatis 17. In obitum Præfulis Elienfis.
Dhuc madentes rore fqualebant genæ,
Et ficca nondum lumina

A

Adhuc liquentis imbre turgebant falis,
Quem nuper effudi pius,

Dum moesta charo jufta perfolvi rogo
Wintonienfis præfulis.

Cum

Cum centilinguis Fama (proh femper mali
Cladifque vera nuncia!)

Spargit per urbes divitis Britanniæ,
Populofque Neptuno fatos,
Ceffiffe morti, & ferreis fororibus
Te generis humani decus,
Qui rex facrorum illâ fuifti in infula
Quæ nomen Anguillæ tenet.
Tunc inquietum pe&us irâ protinus
Ebulliebat fervidâ,

Tumulis potentem fæpe devovens deam:

Nec vota Naso in Ibida

Concepit alto diriora pectore,

Graiufque vates parciùs

Turpem Lycambis execratus eft dolum,
Sponfamque Neobolen fuam.

At ecce diras ipfe dum fundo graves,
Et imprecor neci necem,

Audîffe tales videor attonitus fonos
Leni, fub aurâ, flamine:
Cæcos furores pone, pone vitream
Bilemque & irritas minas:

Quid temerè violas non nocenda numina,,
Subitoque ad iras percita ?

Non eft, ut arbitraris elufus mifer,

Mors atra Noctis filia,

Erebóve patre creta, five Erinnye,
Vaftove nata sub Chao:

Aft illa coelo miffa ftellato, Dei
Meffes ubique colligit;

Animafque mole carneâ reconditas
In lucem & auras evocat:
Ut cum fugaces excitant Horæ diem
Themidos Jovifque filiæ;

Et fempiterni ducit ad vultus patris;
At jufta raptat impios

Sub regna furvi luctuofa Tartari,
Sedefque fubterraneas.

Hanc ut vocantem lætus audivi, citò
Foedum reliqui carcerem,
Volatilefque fauftus inter milites
Ad aftra fublimis feror:

Vates ut olim raptus ad coelum fenex
Auriga currus ignei,

NON

Non me Boötis terruere lucidi
Sarraca tarda frigore, aut
Formidolofi Scorpionis brachia,
Non enfis Orion tuus.
Prætervolavi fulgidi folis globum,
Longéque fub pedibus deam
Vidi triformem, dum coërcebat fuos
Frænis dracones aureis.
Erraticorum fyderum per ordines,
Per lacteas vehor plagas,

Velocitatem fæpe miratus novam,

Donec nitentes ad fores

Ventum eft Olympi, & reigam Crystallinam, & Stratum fmaragdis Atrium.

Sed hic tacebo, nam quis effari queat

Oriundus humano patre

Amonitates illius loci? mihi

Sat eft in æternum frui.