Δορυτίνακτα δ ̓ αἰθὴρ ἐπιμάινεται.

Qualem porro naumachiam exhibet Æfchylus in tragoedia quæ Perfæ infcribitur!

θάλασσα δ ̓ οὐκ ἔτ ἣν ἰδεῖν,

Ναυαγίων πλήθουσα καὶ φόνε βροτῶν Ver. 419.

Animadvertite etiam in hac fabula folennem Darii per chorum evocationem;

Βάσκε πάτερ ἄκακε Δαρειαν, δι. Ver. 660. &c.

Ea vero, quæ chorus in Agamemnone de Atridis in Trojam bellum ob raptam Helenam illaturis, vivida valde fünt et imaginosa :

Et quæ fequuntur Agamemnonis de Troja capta,

Καπνῶ δ' άλουσα νῦν ἔτ ̓ ἔυσημα πόλις

Αλης θύελλαι ζῶσι· συνθνήσκεσα δὲ

Σποδός προπέμπει πίονας πλούτο πνοάς.

Ver. 827. &c.

Πόλιν διημάθυνεν Αργείον δάκα,
Ιππου νεοσσός, ἀσπιδηςρόφος λεώς,
Πήδημ ̓ ὀρούσας ἀμφὶ Πλειάδων δύσιν

Υπερθορών

Υπερθορὼν δὲ πύργον ὠμης ὴς λέων,
Αδην ἔλειξεν αιματος τυραννικόν.

Quam vivide etiam defcribit Clytemneftra cædem
Agamemnonis a fe perpetratam?

Απειρον αμφίβληστρον, ὥσπερ ἰχθύων,
Περιστιχίζω, πλουτον ἕιμαλος κακόν.
Παίω δέ νιν δίς καν δυοῖν οἰμώγμασιν
Μεθῆκεν αυτοῦ κῶλα· καὶ πεπτωκότι
Τρίτην ἐπενδίδωμι, τοῦ κατὰ χθονός
Αδε νεκρῶν σωτῆρος ευκταίαν χάριν.
Οὕτω τον αὐτου θυμὸν ὁρμαίνει πεσών•
Κακφυσιῶν ὀξειαν αἵματος σφαγὴν,
Βάλλει μ' ερεμνῆ ψακάδι φοινίας δράσεις
Χαίρουσαν οὐδὲν ἧσσον, ἢ Διὸς νότω
Γᾶν, εἰ σπορητὸς κάλυκος ἐν λοχεύμασιν.

Ver. 1391. &c.

Atque illud Oreftis, in fabula quæ Choephora

dicitur, Jovem precantis notabile eft ;

Ζεῦ, Ζεῦ, θεωρὸς τῶνδε πραγμάτων γενου,

Ιδοῦν δὲ γένναν εὖνιν αιετον πατρός,

Θανοντός ἐν πλεκτᾶισι και σπειράμασι

Δεινῆς ἐχιδνης.

Ver. 244.

Iftud etiam Eumenidum terribile, et ipfis digniffimum:

Οσμὴ βροτείων αἱμάτων με προσγελά. Ver. 254.

Sed ne a patheticis imaginibus abhorruiffe prorfus poeta videatur, iifque quæ ad commiferationem eliciendam fpectant; excerpta quædam hujufce generis exempla in medio ponantur, Huc referenda funt illa chori Promethei vicem dolentis,

Στένω σε τας ουλομένας

Τύχας Προμηθεν,

Δακρυσισίακλον δ ̓ ἀπ ̓ ἴσσων

απ

Ραδινῶν λειβομένα ῥέος, παρειὰν

Νοτίοις ἔτεγξα παγαῖς·

Ver. 397. &c.

Atque ea virginum apud Septem contra Thebas,

Γείτονες δὲ καρδίαις μέριμναι

Ζωπυροῦσι τάρβος,

Τόν ἀμφιτειχή λεών

Δράκοντα δ ̓ ὥτις τέκνων

Υπερδέδοικε λεχε

ων δυσευνήτειρα

Παντροφος πελειάς.

Οἰκτρὸν γὰρ, πόλιν τὴν δ ̓ ὠγυγίαν

Αϊδι προϊάψαι, δορός ἄγραν,

Δουλείαν ψαφαρᾶ σποδῶ
Υπ ̓ ἀνδρος ἀχαιοῦ θεόθεν
Περθομέναν ατίμως,

Τὰς δὲ κεχειρωμένας ἄγεσθαι,
Ε ε έ) νέας τε καὶ παλαιὰς
Ιππηδὸν πλοκάμων,
Περιεῤῥηγμένων φαρέων.

Ver. 294.

Boa

Βοἃ δ ̓ ἐκκενωμένα πόλις,
Λαΐδος ὀλλυμένας μιξοθρός.
Βαρείας τοι τύχας προταρβᾶ.

Ver. 327.

Et illud viri Perfarum cladem nunciaturi,

Ω γῆς ἁπάσης ἀσίαδος πολίσματα,
Ω περσίς αἷα καὶ πολὺς πλόυτε λιμὴν,
Ως ἐν μια πληγῆ κατέφθαρται πολὺς
Ολβος, τὸ περσῶν δ ̓ ἄνθος ἄχεται πεσόν.

Ver. 249. &c.

Aptiffima autem ad commovendum animum illa omnia funt quæ chorus in Agamemnone narrat de Iphigenia jamjam immolauda; quam dulcia ista,

Κρόκου βαφὰς δ ̓ ἐς πέδον χέεσ ̓ ἔβαλ ̓ ἔκαστον,
Θυτήρων ἀπ ̓ ὄμματος βέλει φιλοικτω
Πρέπουσα θ ̓ ὡς ἐν γραφᾶις, προσεννέπειν
Θέλεσ', επεί πολλάκις πατρὸς κατ ̓ ἀνδρῶνας
Εὐτραπέζες ἔμελψεν.

Ver. 246.

Neque hic omittendæ funt dulciffimæ illæ imagines quæ in eadem fabula in brevi Helena descriptione continentur,

Παραυτὰ δ ̓ οὖν ἐλθεῖν

Ε, Ιλι'ο πόλιν,

Λέγοιμ' ἂν, φρόνημα μὲν
Νηνεμε γαλάνας, ἀκασκαῖον
Αγαλμα πλούτο,

Μαλ