Works

Τῆς ὀρθοβούλα ΘέμιδΘ αἰπυμῆτα πᾶι,
Ακοντά σ ̓ ἄκων δυσλύτοις χαλκεύμασι
Προςπασσαλεύσω τῶς ἀπανθρώπω πάγω,
Ιν ̓ οὔτε φωνήν, οὔτέ τε μορφὴν βροτῶν
Οψει, καθευτὸς δ ̓ ἡλία φοίβη φλογί
Χροιᾶς ἀμείψεις ἄνθος.

L. 19. Vinc. Prom.

ἀτερπῆ τήνδε φρερήσεις πέτραν, Ορθοτάδην, ἄϋπνος, οὐ καμπίων γόνυ

L. 31.

Quanto autem verborum impetu defcribit poeta Typhona in eadem fabula ?

πᾶσιν ὃς ἀντέςη θεοίς,

Σμερδναΐσι δ' γαμφηλαῖσι συρίζων φόνον.
Εξ ὀμμάτων δ ̓ ἄτραπλε γοργωπὸν σέλας,
Ως την Δίος τυραννιδ ̓ ἐκπέρσων βία.
Αλλ ̓ ἦλθεν αὐτῶ Ζηνὸς ἀγρυπνον βέλος
Καταιβάτης κεραυνὸς ἐκπνέων φλόγα,
Ος αὐτὸν ἐξέπληξετών ὑψηγόρων
Κομπασμάτων

L. 354.

Quam terribilia quæ fequuntur paulo poft de #tna monte,

Κορυφαῖς δ ̓ εν ̓ ἀκραις ἡμενΘ μυδροκτυπρέι

See L. 365, &c.

Ηφαίς, ευθεν έκραγήσονται πολε
Πολαμοὶ πυρος, δἀπτονες ἀγρίαις γνάθοις
Τῆς καλλικάρπε Σικελίας λευρας γύας

Quam

Quam grandem in eadem fabula poeta Atlantis imaginem exhibet,、

기

ὅς ἀιέν ὑπέροχον σθένο

Κραταιὸν οὐράνιόν τε πόλον

Νώτοις ὑποβαςάζει, βοᾶ δὲ πόντιο κλύδων

Ξυμπιτνῶν, γένει βυθός,

Κελαινὸς δ ̓ ἄΐδος ὑποβρέμει μυχὲς

Γᾶς, παγαὶ θ ̓ ἀγνοῤῥύτων ποταμῶν

Στένουσιν ἄλγα οἰκτρόν.

Ver. 428, &c.

Quam fublimi poftea modo, Promethei minas Mercurii a Jove miffi contemnentis pervicacem prorfus animum exprimit?

Πρὸς ταυτ ̓, ἐπ ̓ ἐμοὶ ῥιπτέσθω μὲν
Πυρὸς ἀμφήκης βότρυχος, αιθήρ

Δ ̓ ἐρεθιζέσθω βροντῆ, σφακέλω
Τ' αγρίων ανέμων· χθονα δ ̓ ἐκ πυθμένων
Αὐταις ρίζαις πνευμα κραδαίνοι,
Κῦμα δὲ πόντε τραχει ῥοθίω
Συγχώσειεν, τῶν τ' ουρανίων
Αφρων διοδους, ἔς τε κελαινὸν
Τάρταρον ̓ ἄρδην ρίψεις δέμας
Τουμὸν, ἀνάγκης σεῤῥαῖς δίναις
Πάντως ἐμέ γ ̓ οὐ θανατώσει.

Ver. 1042, &c.

Quam apte ipfe mox defcribit imminentem fibi

ruinam,

VoL. III.

Kai

Καὶ μὴν ἔργω κ' ουκ ἔτι μύθω
Χθών σεσαλευται

Βρυχία δ' ήχω παραμυκᾶται
Βροντῆς, ἔλικες, δ ̓ ἐκλάμπεσι
Στεροπῆς ζάπυροι, τρόμβοι δὲ κόνιν
Εἱλίσσουσι· σκιρτὰ δ ̓ ἀνέμων
Πνεύματα πάντων, εἰς ἀλληλα
Στάσιν ἀντίπνουν ἀποδεικνύμενα
Ξυντετάρακται δ' αιθήρ πόντω.

Ver. 1079.

In tragoedia aatem quæ Septem ad Thebas nominatur, quam Ariftophanes adeo Marte plenam effe dicit, ut nemo illam viderit quin effet belli amantiffimus, plurimæ fublimes occurrunt imagines, five, ut Longinus inquit, φαντασίαι ηρωϊ κωταται ; hujufmodi funt illa nuntii de juramento quo obligarunt se septem duces aut Thebas expugnaturos, aut illic morituros, quæ exempli etiam gratia protulit Longinus,

Ανδρες γὰρ ἑπτὰ θούριοι λοχαγέται
Ταυροσφαγοῦντες ἐς μελάνδετον σάκος,
Καὶ θιγγάνοντες χερσὶ ταυρέις φόνο,
Αρην, Ενυώ, και φιλαίματον φόβον
Ορκωμότησαν

Et fequentia ejufdem nuncii de iifdem,

Σιδηρόφρων γὰρ θυμὸς ἀνδρέια φλέγων
Επνει, λεόντων ὡς ἄρην δεδορκότων.

Ver. 52. &c.

Quæ

Quæ mox autem a nuntio ifto de feptem fingulis ducibus narrantur, omnem laudem fuperant ; quam terribilis illa Tyder imago,

Τυδεὶς δὲ μαργῶν, καὶ μάχης λελιμμένος,
Μεσημβριναις κλαγγαισιν ὡς δράκων βολ

Et poftea,

Ver. 386.

Τοιαῦτ ̓ αὐτῶν, τρεῖς κατασκίες λόφος
Σείει, κράνεις χαίτωμ', ὑπ' ἀσπίδα δε τῶ
Χαλκήλατοι κλάζεσι κώδωνες φόβον:
Εχει δ' ὑπέρφρον σῆμ ἐπ ̓ ασπίδα τόδε
Φλέγονθ' υπ' ἄγροις οὐρανὸν τετυγμένον :
Λαμπρὰ δὲ πανσέλην ἐν μέσω σάκει,
Πρέσβιον ἄφρων, νυκτὶς ὀφθαλμός, πρέπει
Τοιαῦτ ἀλύων ταις ὑπερκόμποις σαγᾶις,
Βοᾶ παρ ὄχθαις ποταμίαις μάχης ἐρῶν·
Ιππα χαλινών δ ̓ ὡς κατασθμαίνων, μένει,
Οσις βοήν σάλπιγγα ὁρμαίνει μένων.
Altum præterea fonant illa poetæ de Capaneo
Γίγας δ ̓ ἄλλα του πάρω. λελεγμένα
Μείζων, ὁ κόμπο δ ̓ οὐ κατ ̓ ἄνθρωπον φρονι
Τὰς δ ̓ ἀτραπάς τε καὶ κεραυνίες βολάς
Μεσημβρινοισι θάλπεσι προσείκασεν
Εχει δὲ σήμα, γυμνὶν ἄνδρα πυρφόρον,