Non tunc Ionio quicquam ceffiffet Homero,
Neve foret victo laus tibi prima Maro.
Tempora nam licet hic placidis dare libera Mufis,
Et totum rapiunt me mea vita libri.
Excipit hinc fellum finuofi pompa theatri,
Et vocat ad plaufus garrula fcena fuos.
Seu catus auditur fenior, seu prodigus haeres,
Seu procus, aut pofita caffide miles adeft,
Sive decennali foecundus lite patronus
Detonat inculto barbara verba foro;
Saepe vafer gnato fuccurrit fervus amanti,
Et nafum rigidi fallit ubiqui patris;
Saepe novos illic virgo mirata calores,
Quid fit amor nefcit, dum quoque nefcit, amat. Sive cruentatum furiofa Tragoedia fceptrum Quaffat, et effufis crinibus ora rotat,
Et dolet, et fpe&o, juvat et spectasse dolendo,
Interdum et lachrymis dulcis amaror inest:
Seu puer infelix indelibata reliquit
Gaudia, et abrupto flendus amore cadit,
Seu ferus e tenebris iterat Styga criminis ultor,
Confcia funereo pectora torre movens :
Seu moeret Pelopeia domus, feu nobilis Ili,
Aut luit inceftos aula Creontis avos.
Sed neque fub tecto femper nec in urbe latemus,
Irrita nec nobis tempora veris eunt.
Nos quoque lucus habet vicina confitus ulmo,
Atque fuburbani nobilis umbra loci.
Saepius hic blandas fpirantia fidera flammas
Virgineos videas praeteriiffe choros.
Ah quoties dignae ftupui miracula formae,
Quae poffet fenium vel reparare Jovis!
Ah quoties vidi fuperantia lumina gemmas, Atque faces quotquot volvit uterque polus! Collaque bis vivi Pelopis quae brachia vincant, Quaeque fluit puro nectare tincta via!
Et decus eximium frontis, tremulofque capillos, Aurea quae fallax retia tendit Amor! Pellaccfque genas, ad quas hyacinthina fordet P'urpura, et ipfe tui fioris, Adoni, rubor! Cedite laudatae toties Heroides olim,
Et quaecunque vagum cepit amica Jovem. Cedite Achaemeniae turrita fronte puellae,
Et quot Sufa colunt, Memnoniamque Ninon.
Vos etiam Danaae fafces fubmittite Nymphae,
Et vos Iliacae, Romuleaeque nurus.
Nec Pompeianas Tarpeia Mufa columnas
Jactet, et Aufoniis plena theatra ftolis.
Gloria virginibus debetur prima Britannis,
Extera fat tibi fit foemina poffe fequi.
Tuque urbs Dardaniis Londinum ftructa colonis,
Turrigerum late confpicienda caput,
Tu nimium felix intra tua moenia claudis
Quicquid formofi pendulus orbis habet.
Non tibi tot coelo fcintillant aftra fereno,
Endymioneae turba miniftra deae,
Quot tibi confpicuae formaque auroque puellae
Per medias radiant turba videnda vias.
Creditur huc geminis veniffe invecta columbis
Alma pharetrigero milite cincta Venus,
Huic Cnidon, et riguas Simoentis flumine valles,
Huic Paphon, et rofcam pofthabitura Cypron.
Aft ego, dum pueri finit indulgentia caeci,
Moenia quam fubito linquere faufta paro;
VOL. IV.
H
Et vitare procul malefidae infamia Circes
Atria, divini Molyos ufus ope.
Stat quoque juncofas Cami remeare paludes,
Atque iterum raucae murmur adire fcholae.
Interea fidi parvum cape munus amici,
Paucaque in alternos verba coacta modos.
Elegia Secunda, Anno Aetat. 17.
In obitum Praeconis Academici Cantabrigienfis.
E, qui confpicuus baculo fulgente folebas
Palladium toties ore ciere gregem,
Ultima praeconum praeconem te quoque facva
Mors rapit, officio nec favet ipfa fuo.
Candidiora licet fuerint tibi tempora plumis,
Sub quibus accipimus delituifle Jovem,
O dignus tamen Haemonio juvenefcere fucco,
Dignus in Æfonios vivere poffe dies,
Dignus quem Stygiis medica revocaret ab undis
Arte Coronides, faepe rogante dea.
Tu fi juffus eras acies accire togatas,
Et celer a Phoebo nuncius ire tuo,
Talis in Iliaca ftabat Cyllenius aula
Alipes, aetherea miffus ab arce patris ;
Talis et Eurybates ante ora furentis Achillei
Rettulit Atridae jufla fevera ducis.
Magna fepulchrorum regina, fatelles Averni
Saeva nimis Mufis, Palladi faeva nimis,
Quin illos rapias qui pondus inutile terrae!
Turba quidem eft telis ifta petenda tuis.
Veftibus hunc igitur pullis Academia luge,
Et madeant lachrymis nigra feretra tuis.
Fundat et ipfa modos querebunda Elegeia triftes,
Perfonet et totis naenia moefta fcholis.
Elegia Tertia, Anno Aetatis 17.
In obitum Praefulis Wintonienfis.
Oeftus eram, et tacitus nullo comitante fedebam,
Haerebantque animo triftia plura meo,
Protinus en fubiit funeftae cladis imago
Fecit in Angliaco quam Libitina folo ;
Dum procerum ingreffa eft fplendentes marmore turres
Dira fepulchrali mors metuenda face;
Pulfavitque auro gravidos et jafpide muros,
Nec metuit fatrapum fternere falce gregcs.
Tunc memini clarique ducis, fratrifque verendi
Intempeftivis ofla cremata rogis:
Et memini heroum quos vidit ad acthera raptos,
Flevit et amifios Belgia tota duces.
At te praecipue luxi digniffime Praeful,
Wintoniacque olim gloria magna tuae;
Delicui fletu, et trifti fic ore querebar,
Mors fera, Tartareo diva fecunda Jovi,
Nonne fatis quod fylva tuas perfentiat iras,
Et quod in herbofos jus tibi detur agros,
Quodque afflata tua marcefcant lilia tabo,
Et crocus, et pulchrae Cypridi facra rofà,
Nec finis ut femper fluvio contermina quercus
Miretur lapfus praetereuntis aquae?
Et tibi fuccumbit liquido quae plurima coelo
Evehitur pennis quamlibet augur avis;
Et quae mille nigris errant animalia filvis,
Et quod alunt mutum Proteos antra pecus.
Invida, tanta tibi cum fit conceffa poteftas ;
Quid juvat humana tingere caede manus?
Nobileque in pectus certas acuiffe fagittas,
Semideamque animam caede fugasse fua?
Talia dum lacrymans alto sub pectore volvo,
Rofcidus occiduis Hefperus exit aquis,
Et Tarteffiaco fubmerferat aequore currum
l'hoebus, ab eoo littore menfus iter.
Nec mora, membra cavo pofui refovenda cubili,
Condiderant oculos noxque foporque meos :
Cum mihi vifus eram lato fpatiarier agro,
Heu nequit ingenium vifa referre meum.
Illic punicea radiabant omnia luce,
Ut matutino cum juga fole rubent.
Ac veluti cum pandit opes Thaumantia proles,
Veftitu nituit multicolore folum.
Non dea tam variis ornavit floribus hortos
Alcinoi, Zephyro Chloris amata levi.
Flumina vernantes lambunt argentea campos,
Ditior Hefperio flavet arena Tago.
Serpit odoriferas per opes levis aura Favoni,
Aura fub innumeris humida nata rofis,
Talis in extremis terrae Gangetidis oris
Luciferi regis fingitur effe domus.
Ipfe racemiferis dum denfas vitibus umbras
Et pellucentes miror ubique locos,
Ecce mihi fubito Pracful Wintonius aftat,
Siderium nitido fulfit in ore jubar;
Veftis ad auratos defluxit candida talos,
Infula divinum cinxerat alba caput.
|