subiecto leviter positam temptare lacerto, osculaque admota sumere ad ora manu, non tamen ausus eram dominae turbare quietem, expertae metuens iurgia saevitiae, sed sic intentis haerebam fixus ocellis, Argus ut ignotis cornibus Inachidos. et modo solvebam nostra de fronte corollas ponebamque tuis, Cynthia, temporibus, et modo gaudebam lapsos formare capillos, nunc furtiva cavis poma dabam manibus, 5 omniaque ingrato largibar munera somno, munera de prono saepe voluta sinu. et quotiens raro duxti suspiria motu, obstupui vano credulus auspicio, 0 nequa tibi insolitos portarent visa timores, neve quis invitam cogeret esse suam. donec diversas percurrens luna fenestras, luna moraturis sedula luminibus, conpositos levibus radiis patefecit ocellos. sic ait, in molli fixa toro cubitum, 5 'tandem te nostro referens iniuria lecto alterius clausis expulit e foribus? namque ubi longa meae consumpsti tempora noctis, languidus exactis hei mihi sideribus? o utinam tales producas, inprobe, noctes, 0 me miseram quales semper habere iubes! nam modo purpureo fallebam stamine somnum, rursus et Orpheae carmine, fessa, lyrae, interdum leviter mecum deserta querebar externo longas saepe in amore moras, 45 dum me iucundis lapsam sopor inpulit alis. illa fuit lacrimis ultima cura meis.' 5 IIII. Quid mihi tam multas laudando, Basse, puellas mutatum domina cogis abire mea? quid me non pateris vitae quodcumque sequetur hoc magis adsueto ducere servitio? tu licet Antiopae formam Nycteidos et tu Spartanae referas laudibus Hermionae, et quascumque tulit formosi temporis aetas: Cynthia non illas nomen habere sinet; nedum, si levibus fuerit conlata figuris, 10 inferior duro iudice turpis eat. haec sed forma mei pars est extrema furoris : sunt maiora, quibus, Basse, perire iuvat, ingenuus calor et multis decus artibus et quae gaudia sub tacita ducere veste libet: 15 quo magis et nostros contendis solvere amores, hoc magis accepta fallit uterque fide. 5 non inpune feres. sciet haec insana puella, et tibi non tacitis vocibus hostis erit: nec tibi me post haec committet Cynthia, nec te quaeret: erit tanti criminis illa memor, et te circum omnis alias irata puellas differet: heu nullo limine carus eris. nullas illa suis contemnet fletibus aras, et quicumque sacer, qualis, ubique, lapis. non ullo gravius temptatur Cynthia damno, quam sibi cum rapto cessat amore deus, praecipue nostro. maneat sic semper, adoro, nec quicquam ex illa quod querar inveniam. 5 V. Invide, tu tandem voces conpesce molestas, et miser ignotos vestigia ferre per ignes, non est illa vagis similis, conlata, puellis: quod si forte tuis non est contraria votis, 10 at tibi curarum milia quanta dabit! non tibi iam somnos, non illa relinquet ocellos: illa feros animis adligat una viros. 15 20 ah mea contemptus quotiens ad limina curres, cum tibi singultu fortia verba cadent, et tremulus maestis orietur fletibus horror, et timor informem ducet in ore notam, et quaecumque voles fugient tibi verba querenti, nec poteris, qui sis aut ubi, nosse miser. tum grave servitium nostrae cogere puellae discere et exclusum quid sit abire domo : nec iam pallorem totiens mirabere nostrum, aut cur sim toto corpore nullus ego. nec tibi nobilitas poterit succurrere amanti : nescit Amor priscis cedere imaginibus. 25 quod si parva tuae dederis vestigia culpae, quam cito de tanto nomine rumor eris! non ego tum potero solacia ferre roganti, cum mihi nulla mei sit medicina mali : sed pariter miseri socio cogemur amore 30 alter in alterius mutua flere sinu. quare, quid possit mea Cynthia, desine, Galle, quaerere non inpune illa rogata venit. VI. Non ego nunc Hadriae vereor mare noscere tecum, Tulle, neque Aegaeo ducere vela salo, cum quo Rhipaeos possim conscendere montes, ulteriusque domos vadere Memnonias: sed me conplexae remorantur verba puellae, mutatoque graves saepe colore preces. illa mihi totis argutat noctibus ignes, et queritur nullos esse relicta deos: illa meam mihi iam se denegat: illa minatur, quae solet ingrato tristis amica viro. his ego non horam possum durare querellis: ah pereat, siquis lentus amare potest! an mihi sit tanti doctas cognoscere Athenas atque Asiae veteres cernere divitias, ut mihi deducta faciat convicia puppi Cynthia et insanis ora notet manibus, osculaque opposito dicat sibi debita vento, et nihil infido durius esse viro? tu patrui meritas conare anteire secures, et vetera oblitis iura refer sociis: nam tua non aetas umquam cessavit amori, semper et armatae cura fuit patriae, et tibi non umquam nostros puer iste labores |