hic manus heroum, placidis ut constitit oris,
mollia conposita litora fronde tegit.
at comes Invicti iuvenis processerat ultra

raram sepositi quaerere fontis aquam.

25 hunc duo sectati fratres, Aquilonia proles, hunc super et Zetes, hunc super et Calais, oscula suspensis instabant carpere palmis, oscula et alterna ferre supina fuga. ille sub extrema pendens secluditur ala, et volucres ramo submovet insidias. iam Pandioniae cessit genus Orithyiae:

30

ah dolor ibat Hylas, ibat, hamadryasin. hic erat Arganthi, Pegae, sub vertice montis grata domus nymphis umida Thyniasin, 35 quam supra nullae pendebant debita curae roscida desertis poma sub arboribus, et circum inriguo surgebant lilia prato candida purpureis mixta papaveribus; quae modo decerpens tenero pueriliter ungui proposito florem praetulit officio,

40

et modo formosis incumbens nescius undis

errorem blandis tardat imaginibus.

tandem haurire parat demissis flumina palmis innixus dextro plena trahens umero;

45 cuius ut accensae dryades candore puellae miratae solitos destituere choros,

prolapsum leviter facili traxere liquore:

tum sonitum rapto corpore fecit Hylas. cui procul Alcides iterat, responset: at illi nomen ab extremis fontibus aura refert. his, o Galle, tuos monitus servabis amores, formosum nymphis credere visus Hylan.

XXI.

Tu qui consortem properas evadere casum,
miles, ab Etruscis saucius aggeribus
qui nostro gemitu turgentia lumina torques,
pars ego sum vestrae proxima militiae.
sic te servato ut possint gaudere parentes,
nec soror acta tuis sentiat e lacrimis:
Gallum per medios ereptum Caesaris enses
effugere ignotas non potuisse manus,
et quaecumque super dispersa invenerit ossa
montibus Etruscis, haec sciat esse mea.

XXII.

Qualis et unde genus, qui sint mihi, Tulle, penates, quaeris pro nostra semper amicitia.

5

10

230

PROPERTII LIBER I.

si Perusina tibi patriae sunt nota sepulcra,

Italiae duris funera temporibus,

cum Romana suos egit discordia cives

(sic, mihi praecipue, pulvis Etrusca, dolor, tu proiecta mei perpessa es membra propinqui, tu nullo miseri contegis ossa solo),

proxima supposito contingens Umbria campo me genuit terris fertilis uberibus.

SEX. PROPERTII

ELEGIARUM

LIBER SECUNDUS.

I.

Quaeritis unde mihi totiens scribantur amores, unde meus veniat mollis in ora liber.

non haec Calliope, non haec mihi cantat Apollo: ingenium nobis ipsa puella facit.

9 sive lyrae carmen digitis percussit eburnis,

7

miramur, facilis ut premat arte manus : seu vidi ad frontem sparsos errare capillos, gaudet laudatis ire superba comis:

5 sive illam Cois fulgentem incedere coccis, hoc totum e Coa veste volumen erit:

1 seu, cum poscentes somnum declinat ocellos, invenio causas mille poeta novas:

seu nuda erepto mecum luctatur amictu,

15

20

tum vero longas condimus Iliadas:

seu quidquid fecit sive est quodcumque locuta,

maxima de nihilo nascitur historia.

quod mihi si tantum, Maecenas, fata dedissent, ut possem heroas ducere in arma manus, non ego titanas canerem, non Ossan Olympo

inpositam, ut caeli Pelion esset iter,

non veteres Thebas, nec Pergama nomen Homeri, Xerxis et imperio bina coisse vada,

regnave prima Remi, aut animos Carthaginis altae, Cimbrorumque minas et benefacta Mari:

25 bellaque resque tui memorarem Caesaris, et tu Caesare sub magno cura secunda fores.

30

nam quotiens Mutinam aut civilia busta Philippos
aut canerem Siculae classica bella fugae,
eversosque focos antiquae gentis Etruscae,
et Ptolemaei litora capta Phari,

aut canerem Aegyptum et Nilum cum tractus in
urbem

septem captivis debilis ibat aquis,

aut regum auratis circundata colla catenis,
Actiaque in sacra currere rostra via,

35 te mea musa illis semper contexeret armis,
et sumpta et posita pace fidele caput.
Theseus infernis, superis testatur Achilles,
hic Ixioniden, ille Menoetiaden.

sed neque Phlegraeos Iovis Enceladique tumultus