semper in absentis felicior aestus amantes: elevat adsiduos copia longa viros. XXXIIII. Cur quisquam faciem dominae iam credit amico? 5 polluit ille deus cognatos, solvit amicos, 10 15 Colchis et ignotum nonne secuta virumst? Lynceu, tune meam potuisti, perfide, curam tangere? nonne tuae tum cecidere manus? quid si non constans illa et tam certa fuisset? posses in tanto vivere flagitio? tu mihi vel ferro pectus vel perde veneno: a domina tantum te modo tolle mea. te socium vitae, te corporis esse licebit: ipse meas solus, quod nil est, aemulor umbras, stultus, quod stulto saepe timore tremo. una tamen causa est, qua crimina tanta remitto, errabant multo quod tua verba mero. sed numquam vitae fallet me ruga severae : omnes iam norunt quam sit amare bonum. Lynceus ipse meus seros insanit amores. serum te nostros laetor adire deos. quid tua Socraticis tibi nunc sapientia libris proderit aut rei um dicere posse vias? aut quid Crethei bi prosunt carmina lecta? nil iuvat in magno vester amore senex. tu Latiis Meropem musis imitere Philetan et non inflati somnia Callimachi. nam cursus licet Aetoli referas Acheloi, fluxerit ut magno fractus amore liquor, 5 atque etiam ut Phrygio fallax Maeandria campo errat et ipsa suas decipit unda vias, qualis et Adrasti fuerit vocalis Arion tristis ad Archemori funera victor equus: non magna Amphiaraeae prosunt tibi fata quadrigae aut Capanei grata iuina Iovi. desine et Aeschyleo conponere verba cothurno, desine, et ad molles membra resolve choros. incipe iam angusto versus includere torno, inque tuos ignes, dure poeta, veni. 5 tu non Antimacho, non tutior ibis Homero: despicit et magnos recta puella deos. Propert. ed. IIII. 19 50 sed non ante gravi taurus succumbit aratro, cornua quam validis haeserit in laqueis, nec tu tam duros per te patieris amores : trux tamen a nobis ante domandus eris. harum nulla solet rationem quaerere mundi, nec cur fraternis Luna laboret equis, nec si post Stygias aliquid restabimus undas, nec si consulto fulmina missa tonent. 55 adspice me, cui parva domi fortuna relictast, nullus et antiquo Marte triumphus avi, 60 ut regnem mixtas inter conviva puellas Caesaris et fortes dicere posse rates, qui nunc Aeneae Troiani suscitat arma iactaque Lavinis moenia litoribus. 65 cedite Romani scriptores, cedite Grai: nescio quid maius nascitur Iliade. tu canis umbrosi subter pineta Galaesi Thyrsin et attritis Daphnin arundinibus, utque decem possint corrumpere mala puellas, missus et inpressis haedus ab uberibus. felix, qui viles pomis mercaris amores! 70 huic licet ingratae Tityrus ipse canat. felix intactum Corydon qui temptat Alexin agricolae domini carpere delicias! quamvis ille sua lassus requiescat avena, laudatur facilis inter hamadryadas. tu canis Ascraei veteris praecepta poetae, quo seges in campo, quo viret uva iugo. tale facis carmen, docta testudine quale Cynthius inpositis temperat articulis. non tamen haec ulli venient ingrata legenti, sive in amore rudis sive peritus erit. nec minor his animis, aut, si minor, ore canorus anseris indocto carmine cessit olor. haec quoque perfecto ludebat Iasone Varro, Varro Leucadiae maxima flamma suae. haec quoque lascivi cantarunt scripta Catulli, Lesbia quis ipsa notior est Helena. haec etiam docti confessa est pagina Calvi, cum caneret miserae funera Quintiliae. et modo formosa quam multa Lycoride Gallus mortuus inferna vulnera lavit aqua! Cynthia quin etiam versu laudata Properti, hos inter si me ponere Fama volet. SEX. PROPERTII ELEGIARUM LIBER QUARTUS. I. Callimachi manes et Coi sacra Philetae, 5 dicite, quo pariter carmen tenuastis in antro? quove pede ingressi? quamve bibistis aquam? ah valeat, Phoebum quicumque moratur in armis! exactus tenui pumice versus eat. 10 quo me Fama levat terra sublimis, et a me nata coronatis musa triumphat equis, |