non datur ad musas currere lata via.

multi, Roma, tuas laudes annalibus addent, qui finem imperii Bactra futura canent:

sed, quod pace legas, opus hoc de monte sororum detulit intacta pagina nostra via.

mollia, Pegasides, date vestro serta poetae: non faciet capiti dura corona meo.

at mihi quod vivo detraxerit invida turba, post obitum duplici fenore reddet Honos. omnia post obitum fingit maiora vetustas: maius ab exequiis nomen in ora venit. nam quis equo pulsas abiegno nosceret arces, fluminaque Haemonio comminus isse viro, Idaeum Simoenta Iovis cum prole Scamandro, Hectora per campos ter maculasse rotas? Deiphobumque Helenumque et Polydamanta et in armis

qualemcumque Parin vix sua nosset humus. exiguo sermone fores nunc, Ilion et tu

Troia bis Oetaei numine capta dei. nec non ille tui casus memorator Homerus posteritate suum crescere sensit opus. meque inter seros laudabit Roma nepotes: illum post cineres auguror ipse diem. ne mea contempto lapis indicet ossa sepulcro provisum est Lycio vota probante deo. carminis interea nostri redeamus in orbem :

1

40

gaudeat in solito tacta puella sono. Orphea detinuisse feras et concita dicunt flumina Threicia sustinuisse lyra :

saxa Cithaeronis Thebas agitata per artem sponte sua in muri membra coisse ferunt: 5 quin etiam, Polypheme, fera Galatea sub Aetna ad tua rorantes carmina flexit equos: miremur, nobis et Baccho et Apolline dextro turba puellarum si mea verba colit?

10

quod non Taenariis domus est mihi fulta columnis,
nec camera auratas inter eburna trabes,
nec mea Phaeacas aequant pomaria silvas,
non operosa rigat Marcius antra liquor:
at musae comites, et carmina grata legenti,
et defessa choris Calliopea meis.

15 fortunata, meo siqua es celebrata libello!
carmina erunt formae tot monimenta tuae.
nam neque pyramidum sumptus ad sidera ducti
nec Iovis Elei caelum imitata domus

20

nec Mausolei dives fortuna sepulcri

mortis ab extrema condicione vacant.
aut illis flamma aut imber subducet honores,
annorum aut ictu pondera victa ruent.
at non ingenio quaesitum nomen ab aevo
excidet ingenio stat sine morte decus.

III.

Visus eram molli recubans Heliconis in umbra, Bellerophontei qua fluit umor equi,

reges, Alba, tuos et regum facta tuorum, tantum operis, nervis hiscere posse meis, parvaque tam magnis admoram fontibus ora, unde pater sitiens Ennius ante bibit, et cecini Curios fratres et Horatia pila, regiaque Aemilia vecta tropaea rate, victricesque moras Fabii pugnamque sinistram Cannensem et versos ad pia vota deos, Hannibalemque lares Romana sede fugantes, anseris et tutum voce fuisse Iovem,

cum me Castalia speculans ex arbore Phoebus sic ait, aurata nixus ad antra lyra.

quid tibi cum tali, demens, est flumine? quis te carminis heroi tangere iussit opus?

non hic ulla tibi speranda' est fama, Properti :
mollia sunt parvis prata terenda rotis,
ut tuus in scamno iactetur saepe libellus,
quem legat expectans sola puella virum
cur tua praescripto sevecta est pagina gyro?
non est ingenii cymba gravanda tui.
alter remus aquas, alter tibi radat arenas:

tutus eris: medio maxima turba marist.”

25 dixerat, et plectro sedem mihi monstrat eburno, qua nova muscoso semita facta solost. hic erat adfixis viridis spelunca lapillis, pendebantque cavis tympana pumicibus, orgia mystarum, et Sileni patris imago

30

fictilis, et calami, Pan Tegeaee, tui,

et Veneris dominae volucres, mea turba, columbae tingunt Gorgonio punica rostra lacu, diversaeque novem sortitae rura puellae

exercent teneras in sua dona manus.

25 haec hederas legit in thyrsos, haec carmina nervis aptat, at illa manu texit utraque rosam.

40

e quarum numero me contigit una dearum:
ut reor a facie, Calliopea fuit.

'contentus niveis semper vectabere cycnis,
nec te fortis equi ducet ad arma sonus.
nil tibi sit rauco praeconia classica cornu

flare, nec Aonium tinguere Marte nemus,
aut quibus in campis Mariano proelia signo

stent et Teutonicas Roma refringat opes, 45 barbarus aut Suevo pérfusus sanguine Rhenus saucia maerenti corpora vectet aqua. quippe coronatos alienum ad limen amantes nocturnaeque canes ebria signa fugae, ut per te clausas sciat excantare puellas, qui volet austeros arte ferire viros.'

50

talia Calliope, lymphisque a fonte petitis ora Philetaea nostra rigavit aqua.

IIII.

Arma deus Caesar dites meditatur ad Indos,
et freta gemmiferi findere classe maris.
magna, viri, merces. parat ultima terra triumphos:
Tigris et Euphrates sub tua iura fluent:
sera, sed Ausoniis veniet provincia virgis:
adsuescent Latio Partha tropaea Iovi.
ite agite, expertae bello date lintea prorae,
et solitum armigeri ducite munus equi.
omina fausta cano. Crassos clademque piate:
ite et Romanae consulite historiae.

Mars pater et sacrae fatalia lumina Vestae,
ante meos obitus sit, precor, illa dies
qua videam spoliis oneratos Caesaris axes,
ad vulgi plausus saepe resistere equos,
inque sinu carae nixus spectare puellae
incipiam, et titulis oppida capta legam,
tela fugacis equi et braccati militis arcus
et subter captos arma sedere duces.

ipsa tuam serva prolem, Venus: hoc sit in aevum, cernis ab Aenea quod superesse caput.