صور الصفحة
PDF
النشر الإلكتروني

35

40

308

iudicia, et venies tu quoque in ora virum,
Caesaris et famae vestigia iuncta tenebis:
Maecenatis erunt vera tropaea fides.

non ego velifera tumidum mare findo carina : †
tuta sub exiguo flumine nostra morast.
non flebo in cineres arcem sedisse paternos
Cadmi, nec septem proelia clade pari,

nec referam Scaeas et Pergama Apollinis arces, et Danaum decimo vere redisse rates, moenia cum Graio Neptunia pressit aratro victor Palladiae ligneus artis equus. inter Callimachi sat erit placuisse libellos et cecinisse modis, Coe poeta, tuis. 45 haec urant pueros, haec urant scripta puellas, meque deum clament et mihi sacra ferant. te duce vel Iovis arma canam caeloque minantem Coeum et Phlegraeis Oromedonta iugis, celsaque Romanis decerpta Palatia tauris ordiar et caeso moenia firma Remo, eductosque pares silvestri ex ubere reges,

50

crescet et ingenium sub tua iussa meum, prosequar et currus utroque ab litore ovantes, Parthorum astutae tela remissa fugae,

55 castraque Pelusi Romano subruta ferro, Antonique graves in sua fata manus. mollis tu coeptae fautor cape lora iuventae dexteraque inmissis da mihi signa rotis.

hoc mihi, Maecenas, laudis concedis, et a test quod ferar in partes ipse fuisse tuas.

X.

Mirabar, quidnam misissent mane camenae, ante meum stantes sole rubente torum. natalis nostrae signum misere puellae,

et manibus faustos ter crepuere sonos. transeat hic sine nube dies, stent aere venti, ponat et in sicco molliter unda minas. adspiciam nullos hodierna luce dolentes,

et Niobes lacrimas supprimat ipse lapis, alcyonum positis requiescant ora querellis, increpet absumptum nec sua mater Ityn. tuque, o cara mihi, felicibus edita pennis, surge et poscentes iusta precare deos. ac primum pura somnum tibi discute lympha et nitidas presso pollice finge comas:

dein, qua primum oculos cepisti veste Properti, indue, nec vacuum flore relinque caput:

et pete, qua polles, ut sit tibi forma perennis

inque meum semper stent tua regna caput. inde coronatas ubi ture piaveris aras,

20

luxerit et tota flamma secunda domo,

sit mensae ratio, noxque inter pocula currat,

et crocino naris murreus ungat onyx. tibia nocturnis succumbat rauca choreis, et sint nequitiae libera verba tuae, 25 dulciaque ingratos adimant convicia somnos, publica vicinae perstrepat aura viae. sit sors et nobis talorum interprete iactu,

30

quem gravibus pennis verberet ille puer. cum fuerit multis exacta trientibus hora, noctis et instituet sacra ministra Venus, annua solvamus thalamo sollemnia nostro, natalisque tui sic peragamus iter.

XI.

Quid mirare, meam si versat femina vitam et trahit addictum sub sua iura virum, criminaque ignavi capitis mihi turpia fingis, quod nequeam fracto rumpere vincla iugo? 5 venturam melius praesagit navita noctem, vulneribus didicit miles habere metum. ista ego praeterita iactavi verba iuventa: tu nunc exemplo disce timere meo.

0

5

0

Colchis flagrantis adamantina sub iuga tauros

egit et armigera proelia sevit humo,

custodisque feros clausit serpentis hiatus,

iret ut Aesonias aurea lana domos.

ausa ferox ab equo quondam oppugnare sagittis Maeotis Danaum Penthesilea rates;

aurea cui postquam nudavit cassida frontem, vicit victorem candida forma virum. Omphale in tantum formae processit honorem, Lydia Gygaeo tincta puella lacu,

ut, qui pacato statuisset in orbe columnas,

tam dura traheret mollia pensa manu. Persarum statuit Babylona Semiramis urbem, ut solidum cocto tolleret aggere opus,

et duo in adversum missi per moenia currus ne possent tacto stringere ab axe latus, 5 duxit et Euphratem medium, qua condidit arces, iussit et imperio subdere Bactra caput.

0

nam quid ego heroas, quid raptem in crimina divos ? (Iuppiter infamat seque suamque domum)

quid, modo quae nostris opprobria vexerit armis

et famulos inter femina trita suos?

coniugis obsceni pretium Romana poposcit moenia et addictos in sua regna patres. noxia Alexandria, dolis aptissima tellus, et totiens nostro Memphi cruenta malo, 5 tres ubi Pompeio detraxit harena triumphos!

40

tollet nulla dies hanc tibi, Roma, notam. issent Phlegraeo melius tibi funera campo, vel tua si socero colla daturus eras. scilicet incesti meretrix regina Canopi

(una Philippeo sanguine adusta nota) ausa Iovi nostro latrantem opponere Anubim, et Tiberim Nili cogere ferre minas, Romanamque tubam crepitanti pellere sistro, baridos et contis rostra Liburna sequi, 45 foedaque Tarpeio conopia tendere saxo, iura dare et statuas inter et arma Mari. quid nunc Tarquinii fractas iuvat esse secures, nomine quem simili vita superba notat,

50

si mulier patienda fuit ? cape, Roma, triumphum,
et longum Augusto salva precare diem.
fugisti tamen in timidi vaga flumina Nili:
accepere tuae Romula vincla manus.
bracchia spectavi sacris admorsa colubris,

et trahere occultum membra soporis iter. 55 non hoc, Roma, fui tanto tibi cive verenda' dixit et adsiduo lingua sepulta mero.'

60

septem urbs alta iugis, toto quae praesidet orbi,
femineas timuit territa Marte minas.

Hannibalis spolia et victi monimenta Syphacis
et Pyrrhi ad nostros gloria fracta pedes,
Curtius expletis statuit lamenta lacunis,
at Decius misso proelia rupit equo,

« السابقةمتابعة »