Demissum caput, igne novo vestitus; et, aurum Sic obiit Lycidas, sic assurrexit in altum; Audit inauditos nobis cantari Hymenæos, Fortunatorum sedes ubi mitis amorem Lætitiamque affert. Hic illum, quotquot Olympum Prædulces habitant turbæ, venerabilis ordo, Circumstant: aliæque canunt, interque canendum Majestate sua veniunt abeuntque catervæ, Omnes ex oculis lacrymas arcere paratæ. Hæc incultus aquis puer ilicibusque canebat; Processit dum mane silens talaribus albis. He touched the tender stops of various quills, With eager thought warbling his Doric lay: Multa manu teneris discrimina tentat avenis, Dorica non studio modulatus carmina segni: Cras lucos, reor, ille novos, nova pascua quæret. IN MEMORIAM. CVI. THE time admits not flowers or leaves The blast of North and East, and ice And bristles all the brakes and thorns To yon hard crescent, as she hangs Above the wood which grides and clangs Its leafless ribs and iron horns Together, in the drifts that pass, To darken on the rolling brine That breaks the coast. But fetch the wine, Arrange the board and brim the glass; IN MEMORIAM. NON hora myrto, non violis sinit Bacchatur, ac passim pruina Tigna sagittifera coruscant; Horretque saltus spinifer, algidæ Sub falce lunæ; dum nemori imminet, Quod stridet illiditque costis Cornua, jam vacuis honorum, Ferrata; nimbis prætereuntibus, Ut incubent tandem implacido sali Prome, dapes strue, dic coronent K |