15 Quae miser ignotis error perpessus in oris Herculis indomito fleverat Ascanio.

20

Namque ferunt olim Pagasae navalibus Argon Egressam longe Phasidos isse viam,

Et iam praeteritis labentem Athamantidos undis Mysorum scopulis adplicuisse ratem.

Hic manus heroum, placidis ut constitit oris, Mollia conposita littora fronde tegit. At comes invicti iuvenis processerat ultra, Raram sepositi quaerere fontis aquam. 25 Hunc duo sectati fratres, Aquilonia proles, Hunc super et Zetes, hunc super et Calais, Oscula suspensis instabant carpere palmis, Oscula et alterna ferre supina fuga.

30

Ille sub extrema pendens secluditur ala
Et volucres ramo submovet insidias.
Iam Pandioniae cessit genus Orithyiae:

A, dolor ibat Hylas, ibat Hamadryasin.
Hic erat Arganthi Pegae sub vertice montis
Grata domus Nymphis umida Thyniasin,
35 Quam supra nullae pendebant debita curae
Roscida desertis poma sub arboribus,
Et circum inriguo surgebant lilia prato
Candida purpureis mixta papaveribus.
Quae modo decerpens tenero pueriliter ungui
Proposito florem praetulit officio,

40

Et modo formosis incumbens nescius undis Errorem blandis tardat imaginibus. Tandem haurire parat demissis flumina palmis Innixus dextro plena trahens umero. 45 Cuius ut accensae Dryades candore puellae Miratae solitos destituere choros, Prolapsum leviter facili traxere liquore: Tum sonitum rapto corpore fecit Hylas. Cui procul Alcides iterat responset: at illi Nomen ab extremis fontibus aura refert. His, o Galle, tuos monitus servabis amores, Formosum Nymphis credere visus Hylan.

50

XXI.

Tu, qui consortem properas evadere casum,
Miles, ab Etruscis saucius aggeribus,
Qui nostro gemitu turgentia lumina torques,
Pars ego sum vestrae proxima militiae.
Sic te servato, ut possint gaudere parentes,
Nec soror acta tuis sentiat e lacrimis:
Gallum per medios ereptum Caesaris enses
Effugere ignotas non potuisse manus,
Et quaecumque super dispersa invenerit ossa
Montibus Etruscis, haec sciat esse mea.

XXII.

Qualis et unde genus, qui sint mihi, Tulle, Penates,
Quaeris pro nostra semper amicitia.

Si Perusina tibi patriae sunt nota sepulcra,
Italiae duris funera temporibus,

Cum Romana suos egit discordia cives

(Sic, mihi praecipue, pulvis Etrusca, dolor, Tu proiecta mei perpessa es membra propinqui, Tu nullo miseri contegis ossa solo),

Proxima supposito contingens Vmbria campo
Me genuit terris fertilis uberibus,

5

10

5

10

10

SEX. PROPERTII

ELEGIARVM

LIBER SECVNDVS.

I.

Quaeritis, unde mihi totiens scribantur amores,

Vnde meus veniat mollis in ora liber.
Non haec Calliope, non haec mihi cantat Apollo,
Ingenium nobis ipsa puella facit.

5 Sive lyrae carmen digitis percussit eburnis,
Miramur, faciles ut premat arte manus:
Seu vidi ad frontem sparsos errare capillos,
Gaudet laudatis ire superba comis:
Sive illam Cois fulgentem incedere coccis,
Hoc totum e Coa veste volumen erit:
Seu cum poscentes somnum declinat ocellos,
Invenio causas mille poeta novas:

Seu nuda erepto mecum luctatur amictu,
Tum vero longas condimus Iliadas:

15 Seu quicquid fecit sivest quodcumque locuta,
Maxima de nihilo nascitur historia.

20

9

10

7

Quod mihi si tantum, Maecenas, fata dedissent,
Vt possem heroas ducere in arma manus,
Non ego Titanas canerem, non Ossan Olympo
Inpositam, ut caeli Pelion esset iter,

Non veteres Thebas, nec Pergama nomen Homeri,
Xerxis et imperio bina coisse vada,

Regnave prima Remi aut animos Carthaginis altae, Cimbrorumque minas et benefacta Mari:

25 Bellaque resque tui memorarem Caesaris, et tu Caesare sub magno cura secunda fores.

Nam quotiens Mutinam aut civilia busta Philippos
Aut canerem Siculae classica bella fugae
Eversosque focos antiquae gentis Etruscae
Aut Ptolomaeei littora capta Phari,

Aut canerem † cyptum et Nilum, cum tractus in

urbem

Septem captivis debilis ibat aquis,
Aut regum auratis circumdata colla catenis,
Actiaque in Sacra currere rostra Via,
Te mea Musa illis semper contexeret armis,
Et sumpta et posita pace fidele caput.
Theseus infernis, superis testatur Achilles,
Hic Ixioniden, ille Menoetiaden.

Sed neque Phlegraeos Iovis Enceladique tumultus
Intonet angusto pectore Callimachus,
Nec mea conveniunt duro praecordia versu
Caesaris in Phrygios condere nomen avos.
Navita de ventis, de tauris narrat arator,
Enumerat miles volnera, pastor oves,
Nos contra angusto versantis proelia lecto:
Qua pote quisque, in ea conterat arte diem.
Laus in amore mori, laus altera, si datur uno
Posse frui: fruar o solus amore meo!
Si memini, solet illa leves culpare puellas,
Et totam ex Helena non probat Iliada.
Seu mihi sunt tangenda novercae pocula Phaedrae,
Pocula privigno non nocitura suo,
Seu mihi Circaeo pereundumst gramine, sive
Colchis Iolciacis urat ahena focis,
Vna meos quoniam praedatast femina sensus,
Ex hac ducentur funera nostra domo.
Omnes humanos sanat medicina dolores:
Solus amor morbi non amat artificem.
Tarda Philoctetae sanavit crura Machaon,
Phoenicis Chiron lumina Phillyrides,
Et deus extinctum Cressis Epidaurius herbis
Restituit patriis Androgeona focis,
Mysus et Haemonii iuvenis qua cuspide volnus

PROPERTI

Senserat, hac ipsa cuspide sensit opem.
65 Hoc siquis vitium poterit mihi demere, solus
Tantaleae poterit tradere poma manu:
Dolia virgineis idem ille repleverit umbris,
Ne tenera adsidua colla graventur aqua:
Idem Caucasia solvet de rupe Promethei

70

Π

Brachia et a medio pectore pellet avem. Quandocumque igitur vitam mea fata reposcent Et breve in exiguo marmore nomen ero, Maecenas, nostrae pars invidiosa iuventae, Et vitae et morti gloria iusta meae, 75 Si te forte meo ducet via proxima busto, Esseda caelatis siste Britanna iugis, Taliaque inlacrimans mutae iace verba favillae: Huic misero fatum dura puella fuit.'

II.

Liber eram et vacuo meditabar vivere lecto,
At me conposita pace fefellit Amor.
Cur haec in terris facies humana moratur?
Iuppiter, ignoro pristina furta tua.

5 Fulva comast longaeque manus,

10

et maxima toto

Corpore, et incedit vel Iove digna soror,
Aut cum Munichias Pallas spatiatur ad aras,
Gorgonis anguiferae pectus operta comis.
Qualis et Ischomache Lapithae genus heroine,
Centauris medio grata rapina mero,
Mercurioque Sais fertur Boebeidos undis
Virgineum Brimo conposuisse latus.
Cedite iam, divae, quas pastor viderat olim
Idaeis tunicas ponere verticibus.

15 Hanc utinam faciem nolit mutare senectus,
Etsi Cumaeae saecula vatis aget.

III.

Qui nullam tibi dicebas iam posse nocere,
Haesisti, cecidit spiritus ille tuus.