1283. Ritter Gerlach Schelme, Richter zu Rödelheim, setzt die Frankfurter Bürger Conrad von Heldebergen und Walter zum Löwenstein in den Besitz der in Rödelheimer Gemarkung gelegenen Güter des Volpert Sasse, für welchen dieselben Bürgschaft geleistet. Rödelheim 1300 März 19. Nos Gerlacus dictus Schelme miles iudex ville in Redelinheim publice recognoscimus et ad universorum noticiam cupimus pervenire, quod discreti viri Conradus de Heldeberg et Waltherus zů Lewenstein cives Frankenvordenses coram nobis in predicta villa in iudicio constituti pecierunt sibi de curia et bonis seu agris Volperti dicti de Sassen, opidani in Groninberg a), qui eosdem apud . . Judeos Frankenvordenses pro quadam summa pecunie fideiussores obligaverat et exsolvere ab huiusmodi fideiussione non curavit, fieri iusticie complementum. Nos ipsorum peticione audita et intellecta ac omnibus, que secundum ius et approbatam consuetudinem terre facienda fuerant, legitime observatis predictis civibus de prefatis bonis dicti Volperti sitis in terminis ville Redelinheim predicte, unum mansum cum dimidio et quatuor iugera agrorum ad curiam ipsius in eadem villa sita pertinentes et ipsam curiam rite et sentencialiter adiudicavimus et ipsis assignavimus possessionem eorumdem pro solucione debiti memorati. Decernentes per eandem nostram sentenciam, ut eadem bona seu agros predictos iure et rationabiliter possent vendere cuicumque et ea alienare tamquam propria, prout ipsis videretur pro suo commodo melius expedire. In cuius testimonium et evidens argumentum presenti sentencie sigillum nostrum duximus appendendum. Datum anno domini Mo.CCC., sabbato proximo ante dominicam Letare. Or. im Stadtarchive zu Frankfurt. S. ab. Gedr. Böhmer, C. d. Moenofr. S. 330. Vergl. Scriba, Regg. II, 888. a) Nicht Croninberg, wie Böhmer. 1284. — Hermann von Bigen und seine Frau Guda verkaufen dem Stifte S. Maria zu den Greden zu Mainz ihr Gut zu Walluf und Geldzinsen in der Gemarkung Steinheim. 1300 April 26. In nomine domini amen. Nos Hermannus de Byegen miles et Guda coniuges legitimi constare et notum esse volumus presencium inspectoribus universis, quod universa bona nostra cum pertinenciis suis et redditibus, quocunque nomine censeantur, quos et que habuimus in villa et terminis ville Waldaffin, propter urgentes necessitates nostras et debitorum nostrorum onera relevanda communicata manu et unanimi voluntate iuste vendicionis titulo vendidimus iure proprietario honorabilibus viris dominis . . decano et capitulo ecclesie sancte Marie de gradibus Maguntie in perpetuum habenda et possidenda ementibus pro se et ecclesia sua pro viginti et tribus marcis denariorum Coloniensium legalium et bonorum, pro quibus denariis bona huiusmodi et eorum pertinencia predictis dominis.. decano et capitulo tradimus et assignamus et effestucando renunciamus Codex dipl. Nass. I, 3. 3 eisdem tradentes et assignantes in his scriptis possessionem bonorum et per- 1) Das Eisenthürchen, Schaab I, 195. solvere et expedire censum predictum et per predictum officiatum mitti debent in corporalem possessionem vacuam et liberam bonorum omnium predictorum extunc inantea iure proprietario perpetuo obtinendam cum eisdem bonis facturi, quidquid ipsis et ecclesie sue videbitur expedire. Renunciamus eciam presentibus voluntarie et expresse excepcioni pecunie non numerate, non tradite, non solute necnon omni iuris auxilio canonici et civilis, omnibus quoque aliis defensionibus et allegacionibus iuris et facti, quibus inposterum predicte vendicionis contractus in parte vel in toto rescindi valeret seu aliqualiter infirmari. In cuius geste rei memoriam et perpetui roboris firmitatem presentes litteras prelibatis decano et capitulo damus et tradimus honorabilium virorum dominorum . . iudicum sancte Maguntine sedis et mei Hermanni sigillorum munimine roboratas. Et nos iudices sancte Maguntine sedis recognoscimus omnia premissa sic esse coram nobis acta et in evidenciam eorundem ad instanciam et rogatum coniugum prefatorum sigillum sedis Maguntine nos presentibus litteris appendisse. Actum et datum anno domini M.CCC., VI. kal. Maii. Or. im St.-A. Die angehängten S. der Mainzer Richter und des Hermann von Bigen haben kleine Beschädigungen. 1285. Das Domcapitel zu Mainz gibt seine Zustimmung zu der Incorporierung der Pfarrei Delkenheim in die S. Georgskapelle zu Eppenstein. Mainz 1300 Mai 23. Nos Otto dei gratia decanus totumque capitulum ecclesie Maguntine tenore presentium recognoscimus, quod cum reverendus pater et dominus noster Gerhardus sancte Maguntine sedis archiepiscopus ecclesiam parrochialem in Delkelnheim Maguntine diocesis ad petitionem et instanciam nobilis viri Sifridi domini de Eppenstein, eiusdem ecclesie patroni, capelle sancti Georgii in valle sub castro Eppenstein fundate conferendam duxerit et donandam atque in eandem capellam transtulerit sibi uniendo eandem, prout in litteris prefati domini nostri archiepiscopi Maguntini plenius continetur, nos unanimi voluntate collationem, donationem, translationem et unionem huiusmodi ratas et gratas habentes in eas presentibus consentimus, sigillum nostrum in premissorum et nostri consensus huius testimonium hiis litteris appendentes. 1286. Actum Maguntie, anno domini millesimo trecentesimo, X. kal. Junii. Or. mit Siegel des Domcapitels an Pergamentstreifen. In München. Gotfrid von Eppenstein, Domküster und Propst von S. Peter, Nos Godefridus de Eppinstein dei gracia custos maioris et prepositus sancti Petri ecclesiarum Maguntin. tenore presencium recognoscimus, quod cum reverendus pater dominus noster Gerhardus, sancte Maguntine sedis archiepiscopus, ecclesiam parochialem in Delckelnheim Maguntine diocesis infra dicte nostre prepositure terminos constitutam ad peticionem et instanciam nobilis viri Syfridi domini de Eppinstein, fratris nostri, predicte ecclesie parochialis patroni, cappelle sancti Georgii in valle sub castro Eppinstein fundate conferendam duxerit et donandam atque in eandem cappellam transtulerit sibi uniendo eandem, prout in litteris prefati domini nostri archiepiscopi Maguntini sigillo munitis plenius continetur, nos collacionem, donacionem, translacionem et unionem huiusmodi, sicut ad nostrum spectat officium, ratas et gratas habentes in eas presentibus consentimus nostro et successorum nostrorum prepositorum dicte ecclesie sancti Petri et cuiuslibet alterius iure salvo. In cuius rei testimonium sigillum nostrum presentibus duximus appendendum. 1287. Actum Maguncie, anno domini MCCC, X kalend. Junii. Gedr. Joann., Spicil. S. 344 irrthümlich mit 1310 (Juni 1). König Albrecht I. nimmt das Kloster Eberbach gegen die Datum Maguntie, anno domini MCCC., tercio kal. Julii, regni nostri anno secundo. Abschr. Ocul. mem. II, fol. 12. Gedr. Rossel, Eb. U.-B. II, 434. 1288. Vor den Mainzer Richtern verschreiben Volradus filius Arnoldi armigeri de Edernsheim und seine Frau Odilia der Begine und cyrurgica Ida zu Mainz für ein Darlehen von zwölf Mark Cölnisch eine Kornrente und verpfänden. dafür in der Gemarkung Flörsheim anme ryede prope crumelinge in via versus Wilebach an der heldene prope budilhube apud clingenfloz retro villam supra fossatum prope Kungernheim prope Rukerum in crewenkele super rode prope Hornaffen versus Seilenvort belegene Grundstücke. — 1300 Juli 7. 1289. Actum et datum anno domini Mo.CCC., nonis Julii. Or. mit wohlerhaltenem S. der Mainzer Richter im St.-A. Gedr. Rossel, Eb. U.-B. II, 435. 1290. König Albrecht I. verspricht, dem Grafen Eberhard von Or. mit wohlerhaltenem S. in Marburg. Gedr. Winkelmann, Acta Imp. II, No. 282. Nos Cunradus de Erlebach scultetus et scabini de Frankenvord tenore presencium recognoscimus, quod Volcwinus de Wetflaria et Gerdrudis eius uxor legitima nostri concives in nostra presencia constituti communicata manu parique consensu Adilheidim, Juttam et Katherinam, filias suas in cenobio monasterii de Throno existentes, et nichilominus Gretam, filiam suam, cum ad ipsum monasterium de Throno convolaverit habitum ibidem recipiendo, hereditaverunt et presentibus iure hereditario hereditant cum omnibus bonis suis, quocumque nomine censeantur, cum aliis liberis suis utriusque sexus sive heredibus in seculo existentibus, videlicet ita, quod prefate.. filie in ipso monasterio Throni post obitum dictorum Volewini et sue. . coniugis cum dictis suis heredibus et ipsum monasterium bona, que relinquerint, condividant equa lance. Adicctum est eciam, quod si aliqua predictarum filiarum ante obitum dictorum Volewini et sue coniugis ab hac luce migraverit, pars sue hereditatis, cui succedere deberet, ad ipsos Volewinum suosque heredes revolvetur. Testes huius sunt: Arnoldus de Glouburg, Hertwicus de Alta domo, Syfridus de Gysenheim, Cunradus de Spira, Rudegerus et Ludewicus de Holtzhusen, Johannes Goltstein scabini et quamplures alii fidedigni. In testimonium premissorum nos. . scultetus et .. scabini supradicti ad rogatum predictorum Volcwini et.. sue coniugis sigillum universitatis Frankinvordensis presentibus duximus appendendum. 1291. Actum anno domini Mo.CCC., in vigilia assumpcionis beate Marie virginis. Or. im St.-A. S. ab. - Henne von Hatstein, genannt Ramlant, wird Philipp von 1300, in die assump. b. Marie semper v. Uebersetzung im Falkensteiner Cartular Fol. 33. 1292. Urtheil in dem Processe der Söhne des Ritters Heinrich von S. Goar, genannt Biz, gegen das Stift S. Maria ad gradus zu Mainz wegen der Gefälle zu Langenseifen. 1300 September 14. In nomine domini amen. Noverint universi presentes litteras inspecturi, quod cum super redditibus duarum librarum denariorum Moguntinorum sitis in villa Langinsifen inter honorabiles viros. . decanum et capitulum ecclesie sancte Marie ad gradus Moguntie ex parte una et Johannem, Heinricum, Volmarum, Phylippum ac Syfridum fratres natos quondam Heinrici de sancto Goare dicti Biz militis ex altera questio verteretur, eedem partes in nos Cunradum. . decanum, Fridericum cantorem ecclesie sancte Marie predicte ac in Heinricum scolasticum necnon magistrum Cunradum de Lorche1), canonicos ecclesie sancti Stephani Moguntie, tamquam in arbitros, arbitratores et amicabiles conpositores conpromiserunt super redditibus duarum librarum premissarum. Nos itaque arbitri, arbitratores seu amicabiles conpositores antedicti recepto in nos huiusmodi conpromisso, auditis 1) Meister Conrad von Lorch, Propst zu Kaiserswerth, war um 1300 vom Erzbischofe von Cöln seiner Propstei entsetzt; vergl. Lacomblet, U.-B. III, No. 21. |