Stat quoque juncosas Cami remeare paludes,
Atque iterum raucæ murmur adire Scholæ.

go Interea fidi parvum cape munus amici,

Paucaque in alternos verba coacta modos.

ELEGIA SECUNDA, Anno Ætatis 17.

In cbitum Præconis Academici Cantabrigienfis.

TE, qui confpicuus baculo fulgente folebas

5

Palladium toties ore ciere gregem, Ultima

præconum præconem te quoque fæva Mors rapit, officio nec favet ipsa suo. Candidiora licet fuerint tibi tempora plumis

Sub quibus accipimus delituiffe Jovem,
O dignus tamen Hæmonio juvenescere fucco,

Dignus in Æfonius vivere poffe dies,
Dignus quem Stygiis medicâ revocaret ab undis

Arte Coronides, fæpe rogante dea.
Tu fi juffus eras acies accire togatas,

Et celer à Phæbo nuntius ire tuo, Talis in Iliacâ ftabat Cyllenius aula

Alipes, æthereâ miffus ab arce Patris. Talis & Eurybates ante ora furentis Achillei

Rettulit Atridæ juffa severa ducis. Magna sepulchrorum regina, fatelles Averni

Sæva nimis Mufis, Palladi fæva nimis, Quin illos rapias qui pondus inutile terræ,

Turba quidem eft telis ifta petenda tuis. Vestibus hunc igitur pullis Academia luge,

Et madeant lachrymis nigra feretra tuis. Fundat & ipfa modos querebunda Elegëia tristes,

rsonet & totis nänia mæsta scholis.

15

20

ELEGIA TERTIA, Anno Ætatis 17.

In obitum * Præsulis Wintoniensis.

@ftus eram, & tacitus nullo comitante fedebam,

Hærebantque animo triftia plura meo, Protinus en subiit funeftæ cladis imago

Fecit in Angliaco quam Libitina folo; Dum procerum ingreffa eft fplendentes marmore turres 5

Dira fepulchrali mors metuenda face ; Pulsavitque auro gravidos & jaspide muros,

Nec metuit fatrapum fternere falce greges.
Tunc memini clarique ducis, fratrisque verendi

Intempestivis ossa cremata rogis :
Et memini Heroum quos vidit ad æthera raptos,

Flevit & amissos Belgia tota duces.
At te præcipuè luxi digniflime Præsul,

Wintoniæque olim gloria magna tuæ ; Delicui fletu, & trifti fic ore querebar,

15 Mors fera Tartareo diva fecunda Jovi, Nonne fatis quod fylva tuas persentiat iras,

Et quod in herbofos jus tibi detur agros, Quodque afflata tuo marcescant lilia tabo, Et crocus, & pulchræ Cypridi sacra rofa,

20 Nec finis ut semper fluvio contermina quercus

Miretur lapfus prætereuntis aquæ
Et tibi fuccumbit liquido quæ plurima cælo

Evehitur pennis quamlibet augur avis,
Et quæ mille nigris errant animalia sylvis,

Et quod alunt mutum Proteos antra pecus. Invida, tanti tibi cum fit conceffa potestas; Quid juvat humanâ tingere cæde manus ?

25

30

40

Nobileque in pectus certas acuiffe fagittas,

Semideamque animam fede fugâfie fuâ ? Talia dum lacrymans alto fub pectore volvo,

Roscidus occiduis Hesperus exit aquis,
Et Tartelliaco submerferat æquore currum

Phæbus, ab eöo littore mensus iter.
Nec mora, membra cavo posui refovenda cubili,

35 Condiderant oculos noxque soporque meos : Cum mihi visus eram lato spatiarier agro,

Heu nequit ingenium vifa referre meum.
Illic puniceâ radiabant omnia luce,

Ut matutino cum juga sole rubent.
Ac veluti cum pandit opes Thaumantia proles,

Vestitu nituit multicolore solum
Non dea tam variis ornavit floribus hortos

Alcinoi, Zephyro Chloris amata levi.
Flumina vernantes lambunt argentea campos, 45

Ditior Hesperio flavet arena Tago.
Serpit odoriferas per opes levis aura Favoni,

Aura sub innumeris humida nata rosis,
Talis in extremis terræ Gangetidis oris

Luciferi regis fingitur esse domus.
Ipse racimiferis dum densas vitibus umbras

Et pellucentes miror ubique locos,
Ecce mihi subito Præsul Wintonius astat,

Sidereum nitido fulfit in ore jubar ; Vestis ad auratos defluxit candida talos,

55 Insula divinum cinxerat alba caput. Dumque fenex tali incedit venerandus amictu,

Intremuit læto florea terra fono.
Agmina gemmatis plaudunt coelestia pennis,
Pura triumphali personat æthra tuba.

бо Quisque novum amplexu comitem cantuque falutat,

Hosque aliquis placido mifit ab ore fonos;

50 Nate veni, & patri felix cape gaudia regni,

Semper ab hinc duro, nate, labore vaca. Dixit, & aligeræ tetigerunt nablia turmæ,

At mihi cum tenebris aurea pulsa quies. Flebam turbatos Cephaleiâ pellice fomnos,

Talia contingant fomnia fæpe mihi.

56

ELEGIA QUARTA, Anno Ætatis 18.

Ad Thomam Junium præceptorem fuum, apud

mercatores Anglicos Hamburgæ agentes, Pastoris munere fungentem.

Urre per immensum fubitò mea littera pontum,

fireve

Segnes rumpe moras, & nil, precor, obstet eunti,

Et festinantis nil remoretur iter.
Ipfe ego Sicanio frænantem carcere ventos

5 Æolon, & virides follicitabo Deos, Cæruleamque suis comitatam Dorida Nymphis,

Ut tibi dent placidam per fua regna viam. At tu, fi poteris, celeres tibi fume jugales, Veeta quibus Colchis fugit ab ore viri ;

10 Aut queis Triptolemus Scythicas devenit in oras Gratus Eleusinâ miffus ab urbe

puer. Atque ubi Germanas flavere videbis arenas

Ditis ad Hamburgæ monia flecte gradum, Dicitur occifo quæ ducere nomen ab Hamâ, 15

Cimbrica quem fertur clava dediffe neci.
Vivit ibi antiquæ clarus pietatis honore

Præsul Christicolas pascere doctus oves ;
Ille quidem est animæ plufquam pars altera noftræ,

Dimidio vitæ vivere cogor ego.

25

Hei mihi quot pelagi, quot montes interjecti

Me faciunt aliâ parte carere mei !
Charior ille mihi quàm tu doctiffime Graium

Cliniadi, pronepos qui Telamonis erat ;
Quàmque Stagirites generoso magnus alumno,

Quem peperit Lybico Chaonis alma jovi. Qualis Amyntorides, qualis Philyrëius Heros

Myrmidonum regi, talis & ille mihi. Primus

ego

Aonios illo præeunte receffus Luftrabam, & bifidi sacra vireta jugi,

30 Pieriosque haufi latices, Clioque favente,

Castalio sparsi læta ter ora mero.
Flammeus at signum ter viderat arietis Æthon,

Induxitque auro lanea terga novo,
Bisque novo terram fparfifti Chlori senilem

35 Gramine, bisque tuas abftulit Aufter opes : Necdum ejus licuit mihi lumina pascere vultu,

Aut linguæ dulces aure bibisfe fonos.
Vade igitur, cursuque Eurum præverte sonorum,
Quàm fit opus monitis res docet, ipfa vides.

40 lavenies dulci cum conjuge fortè sedentem,

Mulcentem gremio pignora chara fuo, Forsitan aut veterum prælarga volumina patrum

Verfantem, aut veri biblia sacra Dei, Cæleftive animas saturantem rore tenellas,

45 Grande falutiferæ religionis opus. Utque folet, multam fit dicere cura falutem,

Dicere quam decuit, fi modo adesset, herum. Hæc quoque paulum oculos in humum defixa modestos Verba verecundo fis memor ore loqui:

50 Hæc tibi, fi teneris vacat inter prælia Musis,

Mittit ab Angliaco littore fida manus. Accipe finceram, quamvis fit sera, falutem ;

Fiat & hoc ipfo gratior illa tibi,