Stat quoque juncofas Cami remeare paludes, Atque iterum raucæ murmur adire Schola. Interea fidi parvum cape munus amici, Paucaque in alternos verba coacta modos. ELEGIA SECUNDA, Anno Ætatis 17. E, qui confpicuus baculo fulgente folebas Et celer à Phœbo nuntius ire tuo, Talis in Iliacâ ftabat Cyllenius aula Alipes, æthereâ miffus ab arce Patris. Talis & Eurybates ante ora furentis Achillei Rettulit Atridæ juffa fevera ducis. Magna fepulchrorum regina, fatelles Averni Sæva nimis Mufis, Palladi fæva nimis, Quin illos rapias qui pondus inutile terræ, Turba quidem eft telis ifta petenda tuis. Veftibus hunc igitur pullis Academia luge, Et madeant lachrymis nigra feretra tuis. Fundat & ipfa modos querebunda Elegëia triftes, Perfonet & totis nænia mæsta fcholis. 90 10 20 M ELEGIA TERTIA, Anno Ætatis 17. In obitum Præfulis Wintonienfis. Eftus eram, & tacitus nullo comitante fedebam, Protinus en fubiit funeftæ cladis imago Fecit in Angliaco quam Libitina folo; Dum procerum ingreffa eft fplendentes marmore turres 5 Et memini Heroum quos vidit ad æthera raptos, Et crocus, & pulchræ Cypridi facra rofa, Et tibi fuccumbit liquido quæ plurima cœlo Et quod alunt mutum Proteos antra pecus. *Lancelot Andrews, who died Sept. 21, 1626, 15 20 25 30 Nobileque in pectus certas acuiffe fagittas, Nec mora, membra cavo pofui refovenda cubili, 35 Cum mihi vifus eram lato fpatiarier agro, Heu nequit ingenium vifa referre meum. Illic puniceâ radiabant omnia luce, Ut matutino cum juga fole rubent. 40 Ac veluti cum pandit opes Thaumantia proles, Non dea tam variis ornavit floribus hortos Alcinoi, Zephyro Chloris amata levi. Flumina vernantes lambunt argentea campos, Ditior Hefperio flavet arena Tago. 45 Serpit odoriferas per opes levis aura Favoni, Talis in extremis terræ Gangetidis oris 50 Ipfe racimiferis dum denfas vitibus umbras Quifque novum amplexu comitem cantuque falutat, Nate veni, & patrii felix cape gaudia regni, ELEGIA QUARTA, Anno Ætatis 18. 56 Ad Thomam Junium præceptorem fuum, apud mercatores Anglicos Hamburgæ agentes, Paftoris munere fungentem. CU Urre per immenfum fubitò mea littera pontum, I, pete Teutonicos læve per æquor agros; Segnes rumpe moras, & nil, precor, obftet eunti, Et feftinantis nil remoretur iter. Ipfe ego Sicanio frænantem carcere ventos Ditis ad Hamburgæ monia flecte gradum, Cimbrica quem fertur clava dediffe neci. Ille quidem eft animæ plufquam pars altera noftræ, 5 10 15 Hei mihi quot pelagi, quot montes interjecti Charior ille mihi quàm tu doctiffime Graium 25 30 Pieriofque haufi latices, Clioque favente, Caftalio fparfi læta ter ora mero. Flammeus at fignum ter viderat arietis Æthon, Bifque novo terram fparfifti Chlori fenilem 35 Gramine, bifque tuas abftulit Auster opes: Necdum ejus licuit mihi lumina pafcere vultu, Aut linguæ dulces aure bibiffe fonos. Vade igitur, curfuque Eurum præverte fonorum, Mulcentem gremio pignora chara fuo, Forfitan aut veterum prælarga volumina patrum Cæleftive animas faturantem rore tenellas, Grande falutiferæ religionis opus. Utque folet, multam fit dicere cura falutem, 40 45 Dicere quam decuit, fi modo adeffet, herum. Hæc quoque paulum oculos in humum defixa modeftos Hæc tibi, fi teneris vacat inter prælia Mufis, Accipe finceram, quamvis fit fera, falutem; 50 |