55

69

65

70

Sera quidem, fed vera fuit, quam cafta recepit

Icaris à lento Penelopeia viro.
Alt ego quid volui manifestum tollere crimen,

Ipfe quod ex omni parte levare nequit?
Arguitur tardus meritò, noxamque fatetur,

Et pudet officium deseruisse suum.
Tu modò da veniam faffo, veniamque roganti,

Crimina diminui, quæ patuere, folent.
Non ferus in pavidos rictus diducit hiantes,

Vulnifico pronos nec rapit ungue leo. Sæpe farissiferi crudelia pectora Thracis

Supplicis ad mæstas delicuere preces. Extensæque manus avertunt fulminis ictus,

Placat & iratos hoftia parva Deos. Jamque diu scripfiffe tibi fuit impetus illi,

Neve moras ultra ducere passus Amor.
Nam vaga

Fama refert, heu nuntia vera malorum!
In tibi finitimis bella tumere locis,
Teque tuamque urbem truculento milite cingi,

Saxonicos arma parafse duces.
Te circum latè campos populatur Enyo,

Et fata carne virûm jam cruor arva rigat; Germanisque suum conceffit Thracia Martem,

llluc Odrysios Mars pater egit equos ; Perpetuòque comans jam deflorescit oliva,

Fugit & ærisonam Diva perosa tubam. Fugit io terris, & jam non ultima virgo

Creditur ad fuperas jufta volasse domos.
Te tamen intereà belli circumsonat horror,

Vivis & ignoto folus inopsque solo ;
Et, tibi quam patrii non exhibuere penates,

Sede peregrinâ quæris egenus opem.
Patria dura parens, & faxis fævior albis

Spumea quæ pulsat littoris anda tui.

Et jam

75

80

85

Siccine te decet innocuos exponere fætus,
Siccine in externam ferrea cogis humum,

90 Et finis ut terris quærant alimenta remotis

Quos tibi prospiciens miserat ipfe Deus, Et qai læta ferunt de coelo nuntia, quique

Quæ via poft cineres ducat ad aftra, docent? Digna quidem Stygiis quæ vivas claufa tenebris,

95 Æternâque animæ digna perire fame! Haud aliter vates terræ Thelbitidis olim

Pressit inafsueto devia tesqua pede, Desertasque Arabum falebras, dum regis Achabi Effugit atque tuas, Sidoni dira, manus.

ICO Talis & horrifono laceratus membra flagello,

Paulus ab Æmathiâ pellitur urbe Cilix. Piscofaque ipfum Gergessæ civis Iefum

Finibus ingratus juffit abire suis.
At tu sume animos, nec fpes cadat anxia curis, 105

Nec tua concutiat decolor ossa metus.
Sis etenim quamvis fulgentibus obfitus armis,

Intententque tibi millia tela necem,
At nullis vel inerme latus violabitur armis,
Deque tuo cuspis nulla cruore bibet.

110 Namque eris ipfe Dei radiante sub ægide tutus,

Ille tibi cuftos, & pugil ille tibi; Ille Sionææ qui tot sub mænibus arcis

Affyrios fudit nocte filente viros; Inque fugam vertit quos in Samaritidas oras 115

Mifit ab antiquis prisca Damascus agris,
Terruit & densas pavido cum rege cohortes,

Aere dum vacuo buccina clara fonat,
Cornea pulvereum dum verberat ungula campum,

Currus arenofam dum quatit actus humum,
Auditurque hinnitus equorum ad bella ruentûm,
Et ftrepitus ferri, murmuraque alta virùm.

120

Et tu (quod fupereft miferis) fperare memento,

Et tua magnanimo pectore vince mala; Nec dubites quandoque frui melioribus annis,

Atque iterum patrios poffe videre lares.

125

EL EGIA QUINTA, Anno Ætatis 20.

In adventum veris.

;

N se perpetuo Tempus revolubile gyro

Jam revocat Zephyros vere tepente novos; Induiturque brevem Tellus reparata juventam,

Jamque foluta gela dulce virefcit humus. Fallor? an & nobis redeunt in carmina vires, 5

Ingeniumque mihi munere veris adeft ? Munere verus adeft, iterumque vigescit ab illo

(Quis putet) atque aliquod jam fibi pofcit opus. Caftalis ante oculos, bifidumque cacumen oberrat,

Et mihi Pyrenen fomnia nocte ferunt; Concitaque arcano fervent mihi pectora motu,

Et furor, & fonitus me facer intus agit. Delius ipse venit, video Penëide lauro

Implicitos crines, Delius ipfe venit. jam mihi mens liquidi raptatur in ardua coeli, 15

Perque vagas nubes corpore liber eo; Perque umbras, perque antra feror penetralia vatum,

Et mihi fana patent interiora Deûm; Intuiturque animus toto quid agatur Olympo, Nec fugiunt oculos Tartara čæca meos.

20 Quid tam grande fonat diftento fpiritus ore?

Quid parit hæc rabies, quid facer ifte furor? Ver mihi, quod dedit ingenium, cantabitur illo;

Profuerint isto reddita dona modo.

30

Jam Philomela tuos foliis adoperta novellis

25 Inftituis modulos, dum filet omne nemus : Urbe ego, tu fylvâ fimul incipiamus utrique,

Et simul adventum veris uterque canat. Veris io rediere vices, celebremus honores

Veris, & hoc subeat Mufa * perennis opus.
Jam fol Æthiopas fugiens Tithoniaque arva,

Flectit ad Aretoas aurea lora plagas.
EA breve noctis iter, brevis eft mora noctis opacæ,

Horrida cum tenebris exulat illa suis.
Jamque Lycaonius plauftrum cælefte Bootes

35 Non longâ fequitur feflus ut ante viâ; Nunc etiam solitas circum Jovis atria toto

Excubias agitant fidera rara polo.
Nam dolus, & cædes, & vis cum nocte recessit,

Neve Giganteum Dii timuere fcelus.
Forte aliquis scopuli recubans in vertice paftor,

Rofcida cum primo sole rubescit humus,
Hac, ait, hac certè caruisti nocte puellâ

Phæbe tuâ, celeres quæ retineret equos. Læta suas repetit sylvas, pharetramque resumit 45

Cynthia, Luciferas ut videt alta rotas,
Et tenues ponens radios gaudere videtur

Oficium fieri tam breve fratris ope.
Desere, Phoebus ait, thalamos Aurora seniles,

Quid juvat effceto procubuiffe toro?
Te manet Æolides viridi venator in herba,

Surge, tuos ignes altus Hymettus habet.
Flava verecundo dea crimen in ore fatetur,

Et matutinos ocius urget equos.
Exuit invisam Tellus rediviva senectam,

55 Et cupit amplexus Phabe subire tuos;

40

50 65

Et cupit, & digna est, quid enim formofius illân

Pandit ut omniferos luxuriosa sinus,
Atque Arabum spirat messes, & ab ore venufto
Mitia cum Paphiis fundit amoma rosis !

60 Ecce coronatur facro frons ardua luco,

Cingit ut Idæam pinea turris Opim; Et vario madidos intexit flore capillos,

Floribus & vifa eft poffe placere fuis.
Floribus effusos ut erat redimita capillos

Tenario placuit diva Sicana Deo.
Afpice Phæbe tibi faciles hortantur amores,

Mellitafque movent flamina verna preces.
Cinnameâ Zephyrus leve plaudit odorifer alâ,
Blanditiasque tibi ferre videntur aves.

70 Nec fine dote tuos temeraria quærit amores

Terra, nec optatos poscit egena toros,
Alma falutiferum medicos tibi gramen in usus

Præbet, & hinc titulos adjuvat ipsa tuos.
Quòd fi te pretium, fi te fulgentia tangunt

75 Munera, (muneribus fæpe coemptus Amor) Illa tibi oftentat quascunque sub æquore vafto,

Et superinjectis montibus abdit opes. Ah quoties cum tu clivoso feffus Olympo In vespertinas præcipitaris aquas,

80 Cur te, inquit, cursu languentem Phoebe diurno

Hesperiis recipit Cærula mater aquis ? Quid tibi cum Tethy! Quid cum Tartellide lymphâ,

Dia quid immundo perluis ora falo? Frigora Phæbe meâ melius captabis in umbrâ, 85

Huc ades, ardentes imbue rore comas. Mollior egelidâ veniet tibi fomnus in herbâ,

Huc ades, & gremio lumina pone meo. Quàque jaces circum mulcebit lene susurrans humentes corpora fusa rosas.

90

Aura per