Nec me (crede mihi) terrent Semelëra fata,

Nec Phaetonteo fumidus axis equo ; Cum tu Phæbe tuo fapientius uteris igni,

Huc ades & gremio lumina pone meo. Sic Tellus lasciva suos fufpirat amores ;

93 Matris in exemplum cætera turba ruunt. Nunc etenim toto currit vagus orbe Cupido,

Languentesque fovet folis ab igne faces. Insonuere novis lethalia cornua nervis,

Triste micant ferro tela corusca novo.
Jamque vel invi&tam tentat fuperaffe Dianam,

Quæque fedet facro Vesta pudica foco.
Ipsa senescentem reparat Venus annua formam,

Atque iterum tepido creditur orta mari.
Marmoreas juvenes clamant Hymenæe per urbes, 105

Littus io Hymen, & cava faxa fonant. Cultior ille venit tunicâque decentior apta,

Puniceum redolet veftis odora crocum. Egrediturque frequens ad amani gaudia veris

Virgineos auro cincta puella finus. Votum est cuique fuum, votum eft tamen omnibus unum,

Ut fibi quem cupiat, det Cytherea virum. Nunc quoque feptenâ modulatur arundine paftor,

Et fua quæ jungat carmina Phyllis habet. Navita nocturno placat sua fidera cantu,

115 Delphinasque leves ad vada summa vocat. Jupiter ipfe alto cum conjuge ludit Olympo,

Convocat & famulos ad sua festa Deos.
Nunc etiam Satyri, cum sera crepuscula surgunt,

Pervolitant celeri Aorea rura choro,
Sylvanusque suâ Cyparisli fronde revinctus,

Semica perque Deus, semideusque caper. Quæque sub arboribus Dryades latuere vetuftis

Per juga, per folos expatiantur agros.

JIO

I 20

125

130

Per fata luxuriat fruticetaque Mænalius Pan,

Vix Cybele mater, vix fibi tuta Ceres;
Atque aliquam cupidus prædatur Oreada Faunus,

Consulit in trepidos dum sibi nympha pedes,
Jamque latet, latitanfque cupit male tecta videri,

Et fugit, et fugiens pervelit ipfa capi.
Dii quoque non dubitant cælo præponere sylvas,

Et fua quisque fibi numina lucus habet.
Et sua quisque diu fibi numina lucus habeto,

Nec vos arborea dii precor ite domo.
Te referant miseris te Jupiter aurea terris

Sæcla, quid ad nimbos aspera tela redis ? Tu faltem lentè rapidos age Phoebe jugales

Quà potes, & fenfim tempora veris eant; Brumaque productas tardè ferat hifpida noctes,

Ingruat & noftro ferior umbra polo.

135

140

ELEGIA SEXTA.

Ad Carolum Deodatum ruri commorantem,

Qui cum Idibus Decemb. scripsiffet, & fua care

mina excusari poftulasset, fi folito minus essent bona, quod inter laucitias,quibus erat ab amicis acceptus, haud fatis felicem operam Mufis dare fe poffe affirmabat, hoc habuit refponfum.

MT

ITTO tibi fanam non pleno ventre falutem,

Qua tu distento fortè carere potes.
At tua quid noftram prolectat Musa camanam,

Nec finit optatas poffe fequi tenebras ?
Carmine fcire velis quàm te redamemque colamque, s

Crede mihi vix hoc carmine fcire queas.

20

Nam

neque nofter amor modulis includitur arctis, Nec venit ad claudos integer ipse pedes. Quàm bene folennes epulas, hilaremque Decembrim.

Festaque califugum quæ coluere Deum, Deliciasque refers, hyberni gaudia ruris,

Hauftaque per lepidos Gallica mufta focos ! Quid quereris refugam vino dapibusque poesia?

Carmen amet Bacchum, carmina Bacchus amat, Nec puduit Phoebum virides geftaffe corymbos, IS

Atque ederam lauro præpofuifle sue.
Sæpius Aoniis clamavit collibus Euce

Myfta Thyoneo turba novena choro.
Naso Corallæis, mala carmina mifit ab agris :

Non illic epulæ, non fata vitis erat.
Quid nisi vina, rofasque racemiferumque Lyæum

Cantavit brevibus Tëia Musa modis ?
Pindaricosque infat numeros Teumesius Euan,

Et redolet sumptum pagina quæque merum; Dum gravis everso currus crepat axe hupinus,

Et volat Eleo pulvere fuscus eques. Quadrimoque madens Lyricen Romanus laccho

Dulce canit Glyceran, flavicomamque Chloen. Jam quoque lauta ribi generofo mensa paratu Mentis alit vires, ingeniumque fovet.

30 Massica fecundam despumant pocula venam,

Fundis & ex ipfo condita metra cado,
Addimus his artes, fufumque per intima Phoebum

Corda, favent uni Bacchus, Apollo, Ceres.
Scilicet haud mirum tam dulcia carmina

35 Numine compofito tres, peperiffe Deos. Nunc quoque Thresfa tibi cælato barbitos auro

Insonat argutâ molliter icta manu ; Auditurque chelys fuspensa tapetia circum, Virgineos tremulâ quæ regat arte pedes.

40

25

per te

45

50

55

Illa tuas faltem teneant spectacula Mufas,

Et revocent, quantum crapula pellit iners.
Crede mihi dum pfallit ebur, comititaque plectrum

Implet odoratos festa chorea tholos,
Percipies tacitum per pectora ferpere Phoebum,

Quale repentinus permeat offa calor,
Perque puellares oculos digitumque fonantem

Irruet in totus lapsa Thalia sinus.
Namque Elegia levis multorum cura Deorum eft,

Et vocat ad numeros quemlibet illa suos;
Liber adeft elegis, Eratoque, Ceresque, Venusque,

Et cum purpureâ matre tenellus Amor.
Talibus inde licent convivia larga poetis,

Sæpius & veteri commaduisse mero.
At qui bella refert, & adulto sub Jove cælum,

Heroafque pios, femideosque duces,
Et nunc fancta canit fuperum consulta deorum,

Nunc latrata fero regna profunda cane,
Ille quidem parcè Samii pro more magistri

Vivat, & innocuos præbeat herba cibos ;
Stet prope fagineo pellucida lympha catillo,

Sobriaque è puro pocula fonte bibat.
Additur huic scelerisque vacans, & calla juventus,

Et rigidi mores, & fine labe manus.
Qualis vefte nitens facrâ, & luftralibus undis

Surgis ad infenfos augur iture Deos.
Hoc ritu vixiffe ferunt poft rapta fagacem

Lumina Tiresian, Ogygiumque Linon,
Et lare devoto profugum Calchanta, senemque

Orpheon edomitis sola per antra feris ;
Sic dapis exiguus, fic rivi votor Homerus

Dulicium vexit per freta longa virum,
Et per monstrificam Perseiæ Phoebados aulam,

Et vada foemineis infidiofa fonis,

Perque tus rex ime domus, ube fanguine nigro 75 Dicitur umbrarum detinuiffe

greges. Diis etenim facer eft vates, divùmque facerdos,

Spirat & occultum pectus, & ora Jovem. At tu fiquid agam fcitabere (fi modò faltem Effe putas tanti noscere fiquid agam)

80 Paciferum canimus cælefti femine

regem, Fauftaque facratis sæcula pactra libris, Vagitumque Dei, & ftabulantem paupere tecto

Qui suprema suo cum patre regna colit, Stelliparumque polum, modulantefque æthere turmas, 85

Et fubitò elisos ad sua fana Deos.
Dona quidem dedimus Chrifti natalibus illa,

Illa fub auroram lux mihi prima tulit.
Te quoque prefla manent patriis meditata cicutis,
Tu mihi, cui recitem, judicis inftar eris.

90

ELEGIA SEPTIMA, Anno Ætatis 19.

N°

Ondum blanda tuas leges Amathusia nôram,

Et Paphio vacuum pectus ab igne fuit. Sæpe cupidineas, puerilia tela, fagittas,

Atque tuum [previ maxime numen, Amor. Tu puer, imbelles, dixi,transfige columbas,

5 Conveniunt tenero mollia bella duci. Aut de passeribus tumidos age, parve, triumphos,

Hæc funt militiæ digna trophæa tuæ.
In genus humanum quid inania dirigis arma?

Non valet in fortes ifta pharetra viros.
Non tulit hoc Cyprius, (neque enim Deus ullus ad iras

Promptior) & duplici jam ferus igne calet. Ver erat, & fummæ radians per culmina villæ

Attulerat primam iux tibi, Maie,diem ;