At mihi adhuc refugam quærebant lumina noctem, 15
Nec matutinum fuftinuere jubar.
Aflat Amor lecto, pictis amor impiger alis,
Prodidit aftantem mota pharetra Deum :
Prodidit & facies, & dulce minantis ocelli,
Et quicquid puero dignum & Amore fuit.
Talis in æterno juvenis Sigeius Olympo
Mifcet amatori pocula plena Jovi;
Aut qui formofas pellexit ad ofcula nymphas
Thiodamantæus Naide raptus Hylas.
Addideratque iras, fed & has decuiffe putares,
Addideratque truces, nec fine felle minas.
Et mifer exemplo fapuiffes tutiùs, inquit,
Nunc mea quid poffit dextera teftis eris.
Inter & expertos vires numerabere noftras,
Et faciam vero per tua damna fidem.
Ipfe ego fi nefcis ftrato Pythone fuperbum
Edomui Phoebum, ceffit & ille mihi;
Et quoties meminit Peneidos, ipfe fatetur
Certiùs & graviùs tela nocere mea.
Me nequit adductum curvare peritiùs arcum,
Qui poft terga folet vincere Parthus eques :
Cydoniufque mihi cedit venator, & ille
Infcius uxori qui necis author erat.
Eft etiam nobis ingens quoque victus Orion,
Herculeæque manus, Herculeufque comes.
Jupiter ipfe licet fua fulmina torqueat in me,
Hærebunt lateri fpicula noftra Jovis.
Cætera quæ dubitas meliùs mea tela docebunt,
Et tua non leviter corda petenda mihi.
Nec te ftulte tuæ poterunt defendere Mufæ
Nec tibi Phœbæus porriget anguis opem.
Dixit, & aurato quatiens mucrone fagittam,
Evolat in tepidos Cypridos ille finus.
At mihi rifuro tonuit ferus ore minaci,
Et mihi de puero non metus ullus erat.
Et modò quà noftri fpatiantur in urbe Quirites,
Et modò villarum proxima rura placent.
Turba frequens, faciéque fimillima turba dearum
Splendida per medias itque reditque vias.
Auctaque luce dies gemino fulgore corufcat,
Falloran & radios hinc quoque Phoebus habet.
Hæc ego non fugi fpectacula grata feverus,
Impetus & quò me fert juvenilis, agor.
Lumina luminibus malè providus obvia mifi,
Neve oculus potui continuiffe meos.
Unam fortè aliis fupereminuiffe notabam,
Principium noftri lux erat illa mali.
Sic Venus optaret mortalibus ipfa videri,
Sic regina Deûm confpicienda fuit.
Hanc memor objecit nobis malus ille Cupido,
Solus & hos nobis texuit antè dolos.
Nec procul ipfe vafer latuit, multæque fagittæ,
Et facis à tergo grande pependit onus.
Nec mora, nunc ciliis hæfit, nunc virginis ori,
Infilit hinc labiis, infidet inde genis:
Et quafcunque agilis partes jaculator oberrat,
Hei mihi, mille locis pectus inerme ferit.
Protinus infoliti fubierunt corda furores,
Uror amans intùs, flammaque totus eram.
Interea mifero quæ jam mihi fola placebat,
Ablata eft oculis non reditura meis.
Aft ego progredior tacitè querebundus, & excors,
Et dubius volui fæpe referre pedem.
Findor, & hæc remanet, fequitur pars altera votum,
Raptaque tam fubitò gaudia flere juvat.
Sic dolet amiffum proles Junonia cœlum,
Inter Lemniacos præcipitata focos.
Talis & abreptum folem refpexit, ad Orcum
Vectus ab attonitis Amphiaraus, equis.
Quid faciam infelix, & luctu victus? amores
Nec licet inceptos ponere, neve fequi.
O utinam fpectare femel mihi detur amatos
Vultus, & coràm triftia verba loqui;
Forfitan & duro non eft adamante creata,
Forte nec ad noftras furdeat illa preces.
Crede mihi nullus fic infeliciter arfit,
Ponar in exemplo primus & unus ego.
Parce precor teneri cum fis Deus ales amoris,
Pugnent officio nec tua facta tuo.
Jam tuus O certè eft mihi formidabilis arcus,
Nate deâ, jaculis nec minus igne potens:
Et tua fumabunt noftris altaria donis,
Solus & in fuperis tu mihi fummus eris.
Deme meos tandem, verùm nec deme furores,
Nefcio cur, mifer eft fuaviter omnis amans:
Tu modo da facilis, pofthæc mea fiqua futura eft,
Cufpis amaturos figat ut una duos.
ÆC ego mente olim lævâ, ftudioque fupino
Nequitiæ pofui vana trophæa meæ.
Scilicet abreptum fic me malus impulit error,
Indocilifque ætas prava magiftra fuit.
Donec Socraticos umbrofa Academia rivos
Præbuit, admiffum dedocuitque jugum.
Protinas extinctis ex illo tempore flammis,
Cincta rigent multo pectora noftra gelu.
Unde fuis frigus metuit puer ipfe fagittis,
Et Diomedeam vim timet ipfa Venus.
In Proditionem Bombardicam.
UM fimul in regem nuper fatrapafque Britannos Aufus es infandum, perfide Fauxe, nefas, Falloran & mitis voluifti ex parte videri,
Et penfare malâ cum pietate fcelus ? Scilicet hos alti miffurus ad atria cœli,
Sulphureo curru flammivolifque rotis. Qualiter ille feris caput inviolabile Parcis Liquit lördanios turbine raptus agros.
Iccine tentafti cœlo donâffe läcobum
Quæ feptemgemino Bellua monte lates?
Ni meliora tuum poterit dare munera numen,
Parce,precor, donis infidiofa tuis.
Ille quidem fine te confortia ferus adivit
Aftra, nec inferni pulveris ufus ope.
Sic potiùs fœdos in cœlum pelle cucullos,
Et quot habet brutos Roma profana Deos.
Namque hac aut aliâ nifi quemque adjuveris arte,
Crede mihi,cœli vix bene fcandet iter.
Urgatorem animæ derifit läcobus ignem,
Et fine quo fuperûm non adeunda domus.
Frenduit hoc trinâ monstrum Latiale coronâ,
Movit & horrificum cornua dena minax.
Et nec inultus ait temnes mea facra Britanne,
Supplicium fpretâ religione dabis.
Et fi ftelligeras unquam penetraveris arces,
Non nifi per flammas trifte patebit iter.
O quàm funefto cecinifti proxima vero,
Verbaque ponderibus vix caritura fuis!
Nam prope Tartareo fublime rotatus ab igni
Ibat ad æthereas umbra perufta plagas."
UEM modò Roma fuis devoverat impia diris,
Et Styge damnârat Tænarioque finu,
Hunc vice mutatâ jam tollere geflit ad aftra,
Et cupit ad fuperos evehere ufque Deos.
Apetionidem laudavit cæca vetuftas,
Qui tulit ætheream folis ab axe facem ; At mihi major erit, qui lurida creditur arma, Et trifidum fulmen furripuiffe Jovi.
Ad Leonoram Romæ canentem.
Angelus unicuique fuus (fic credite gentes)
Obtigit æthereis ales ab ordinibus.
Quid mirum Leonora tibi fi gloria major,
Nam tua præfentem vox fonat ipfa Deum.
Aut Deus, aut vacui certè mens tertia cœli
Per tua fecretò guttura ferpit agens;
|