Priscus abeft, servatque suum Narcissus odorem,
Et puer ille suum tenet & puer ille decorem
Phoebe tuusque & Cypri tuus, nec ditior olim
Terra datum sceleri celavit montibus aurum
Conscia, vel fub aquis gemmas. Sic denique in ævum 65
Ibit cun&tarum series juftiffima rerum,
Donec flamma orbem populabitur ultima, latè
Circumplexa polos & vafti culmina cæli,
Ingentique rogo flagrabit machina mundi.

De Idea Platonica, quemadmodum Aristoteles

intellexit.

7

5

10

Tuque o noveni perbeata numinis
Memoria mater, quæque in immenso procul
Antro recumbis, otiosa Æternitas,
Monumenta fervans, & ratas leges Jovis,
Colique fastos atque ephemeridas Deum,
Quis ille primus,cujus ex imagine
Natura folers finxit humanum genus,
Æternus, incorruptus, æquævus polo,
Unusque & universus, exemplar Dei?
Haud ille Palladis gemellus innubæ
Interna proles insidet menti Jovis ;
Sed quamlibet natura fit communior,
Tamen seorsùs extat ad morem unius,
Er, mira, certo fringitur fpatio loci ;
Seu sempiternus ille fiderum comes
Cæli pererrat ordines decemplicis,
Citimúmve terris incolic lunæ globum :
Sive inter animas corpus adituras fedens
Obliviofas corpet ad Lethes aquas ;

:5

20

25

Sive in remotâ forte terrarum plaga
Incedit ingens hominis archetypus gigas,
Et diis tremendus erigit celsum caput
Atlante major portitore fiderum.
Non cui profundum cæcitas lumen dedit
Dircæus augur vidit hunc alto finu;
Non hunc filenti nocte Plëiones nepos
Vatum fagaci præpes oftendit choro;
Non hunc facerdos novit Affyrius, licet
Longos vetufti commemoret atayos Nini,
Priscumque Belon, inclytumque Ofiridem.
Non ille trino gloriofus nomine
Ter magnus Hermes (ut fit arcani fciens)
Talem reliquit Ifidis cultoribus.
At tu perenne ruris Academi decus
(Hæc monstra si tu primus induxti fcholis)
Jam jam poetas urbis exules tuæ
Revocabis, ipse fabulator maximus,
Aut institutor ipse migrabis foras.

30

35

Ad Patrem.

N

:5

UNC mea Pierios cupiam per pectora fontes

Irriguas torquere vias, totumque per ora
Volvere laxatum gemino de vertice rivum ;
Ut tenues oblita fonos audacibus alis
Surgat in officium venerandi Musa parentis.
Hoc utcunque tibi gratum pater optime carmen
Exiguum meditatur opus, nec novimus ipfi
Aptiùs à nobis quæ possint munera donis
Respondere tuis, quamvis nec maxima poslint
Respondere tuis, nedum ut par gratia donis
Elle queat, vacuis quæ redditur arida verbis.

10

20

Sed tamen hæc noftros oftendit pagina cenfus,
Et quod habemus opum chartâ numeravimus iftâ,
Que mihi sunt nullæ, nisi quas dedit aurea Clio,
Quas mihi semoto somni

peperere
sub antro,

15 Et nemoris laureta sacri Parnafsides umbræ.

Nec tu vatis opus divinum despice carmen, Quo nihil æthereos ortus, & semina cæli, Nil magis humanam commendat origine mentem, Sancta Prometheu retinens vestigia flammæ. Carmen amant fuperi, tremebundaque Tartara carmen Ima ciere valet, divosque ligare profundos, Et triplici duros Manes adamante coercet. Carmine sepositi retegunt arcana futuri Phæbades, & tremula pallentes ora Sibyllæ ; 25 Carmina facrificus follennes pangit ad aras, Aurea seu fternit motantem cornua taurum ; Seu cùm fata fagax fumantibus abdita fibris Confulit, & tepidis Parcam scrutatur in extis. Nos etiam,patrium tunc cum repetemus Olympum, 30 Æternæque moræ ftabunt immobilis ævi, Ibimus auratis per cæli templa coronis, Dulcia fuaviloquo sociantes carmina plectro, Astra quibus, geminique poli convexa sonabunt. Spiritus & rapidos qui circinat igneus orbes, 35 Nunc

quoque fidereis intercinit ipfe choreis Inmortale melos, & inenarrabile carmen; Torrida dum rutilus compefcit fibila ferpens, Demiffoque ferox gladio mansuefcit Orion ; Stcllarum nec sentit onus Maurusius Atlas. Carmina regales epulas ornare solebant, Cum nondum luxus, vaftæque immensa vorago Nota gulæ, & modico fpumabat cæna Lyæo. Tum de more fedens festa ad convivia vates Aículeâ intonsos redimitus ab arbore crines, 45

49

56

2;

Heroumque actus, imitandaque gesta canebat,
Et chaos, & pofiti latè fundamina mundi,
Reptantefque deos, & alentes numina glandes,
Et nondum Ætneo quæsitum fulmen ab antro.
Denique quid vocis modulamen inane juvabit,

50
Verborum fenfusque vacans, numerique loquacis ?
Silvestres decet ifte choros, non Orphea cantus,
Qui tenuit fluvios & quercubus addidit aures
Carmine, non citharâ, fimulachraque functa canendo
Compulit in lachrymas; habet has à carmine laudes.

Nec tu perge, precor, facras contemnere Musas,
Nec vanas inopesque puta, quarum ipse peritus
Munere, mille fonos numeros componis ad aptos,
Millibus & vocem modulis variare canoram
Doctus, Arionii meritò fis nominis hæres.

60
Nunc tibi quid mirum, fi me genuisse poëtam
Contigerit, charo si tam propè fanguine juncti
Cognatas artes, ftudiumque affine fequamur ?
Ipse volens Phæbus fe difpertire duobus,
Altera dona mihi, dedit altera dona parenti,
Dividuumque Deum genitorque puerque tenemus.

Tu tamen ut fimules teneras odiffe Camænas,
Non odiffe reor, neque enim, pater, ire jubebas
Quà via lata patet, quà pronior area lucri,
Certaque condendi fulget fpes aurea nummi: 70
Nec rapis ad leges, malè cuftoditaque gentis
Jura, nec insulfis damnas clamoribus aures.
Sed magis excultam cupiens ditefcere mentem,
Me procul urbano ftrepitu, seceslibus altis
Abductum Aoniæ jucunda per otia ripæ
Phæbæo lateri comitem finis ire beatum.
Officium chari taceo commune parentis,
Me poscunt majora, tuo,pater optime, fumptu.
Cùm mihi Romuleæ patuit facundia linguæ,

30

65

75 85

Ec Latii veneres, & quæ Jovis ora decebant

80 Grandia magniloquis elata vocabula Graiis, ‘Addere fua fifti quos jactat Gallia flores, Et quam degeneri novus Italus ore loquelam Fundit, barbaricos teftatus voce tumultus, Quæque Palæstinus loquitur myfteria vates. Denique quicquid habet cælum, subjectaque cælo Terra parens, terræque & cælo interfluus aer, Quicquid & unda tegit, pontique agitabile marmor, Per te noffe licet, per te, fi noffe licebit. Dimotâque venit fpectanda fcientia nube,

90 Nudaque conspicuos inclinat ad oscula vultus, Ni fugiffe velim, ni sit libâsse molestum.

I nunc, confer opes,quisquis malefanus avitas Auftriaci gazas, Peräknaque regna præoptas. Quæ potuit majora patet tribuiife, vel ipfe

95 Jupiter, excepto, donâfset ut omnia, calo? Non potiora dedit, quamvis & tuta fuiffent,. Publica qui juveni commisit lumina nato Atque Hyperionios currus, & fræna diei, Et circum undantem radiatâ luce tiaram.

100
Ergo ego jam doctæ pars quamlibet ima catervæ
Victrices hederas inter laurofque fedebo,
Jamque nec obfcurus populo miscebor inerti,
Vitabuntque oculos vestigia nostra profanos.
Efte procul,vigiles curæ, procul efte, querelæ,
Invidiæque acies transverso tortilis hirquo,
Sæva nec anguiferos extende calumnia ri&us;
In me triste nihil, fædiffima turba,poteftis,
Nec vestri fum juris ego; fecuraque tutus
Pectora vipereo gradiar sublimis ab ictu.

At tibi, chare pater, poftquam non æqua merenti
Poffe referre datur, nec dona rependere fa&tis,
Sit memorâffe fatis, repetitaque munera grato.

10g