Percenfere animo, fidæque reponere menti.

Et vos, O noftri juvenilia carmina, lufus,
Si modo perpetuos fperare audebitis annos,
Et domini fupereffe rogo lucemque tueri,
Nec fpiffo rapient oblivia nigra fub Orco,
Forfitan has laudes decantatumque parentis
Nomen ad exemplum fero fervabitis ævo.

PSA L. CXIV.

Σραὴλ ὅτι παῖδες ὅτ ̓ ἀγλαὰ φυλ ̓ Ιακώβω
̓Αιγύπλιον λίπε δῆμον, ἀπεχθέα, βαρβαρόφωνον,
Δὴ τότε μένον ἔὴν ὅσιον γίνω οἷες Ιΰδα.
Ἐν δὲ θεὸς λαοῖσι μέγα κρείων βασίλευεν.
Εἶδε, καὶ ἐντροπάδην φύγαδ' ἐξξώησε θάλασσα
Κύματι εἰλυμένη ῥοθίῳ, όδ' ας ἐσυφελιχθή
Ιρὸς Ιορδάνης ποτὶ ἀργυροειδέα πηγὴν.
Ἐκ δ' ὄρεσ σκαρθμοισιν ἀπειρέσια κλονέοντο,
Ως κριός σφριγόωντες ευτραφερῷ ἐν ἀλωῇ.
Βαιότεραι δ' ἅμα πάσαι ἀνασκίρτησαν ἐρίπναι,
Οἷα παραὶ σύριγγι φίλῃ ὑπὸ μητέρι ἄρνες.
Τίπλε συγ ̓ αἰνὰ θάλασσα πέλως φυγαδ' ἐξξώησας
Κύματι εἰλυμένη ῥοθίῳ ; τί δ' ας ἐσυφελίχθης
*Προς Ιορδάνη ποτὶ ἀργυροειδέα πηγην ;
Τίτλ ̓ ὅρια σκαρθμόισιν ἀπειρέσια κλονέεσθε
Ως κριὸν σφριγόωντες ευτραφερῶ ἐν άλωῃ;
Βαιοτέραι τὶ δ ̓ ἀρ ὑμμὲς ἀνασκιρτησατ ̓ ἐρίπναι,
Οἷα παραὶ σύριγγι φίλη ὑπὸ μητέρι ἄρνες;
Σείεο γαῖα τρέυσα θεὸν μεγάλ ̓ ἐκτυπέονα

Γαῖα θεὸν τρείεσ ̓ ἔπαλον σέβας Ἰσσακίδαο,
ὃς τε καὶ ἐκ σπιλάδων ποταμὸς χέε μορμύρουλας,
Κρήνηντ ̓ ἀεναὸν πέτρης ἀπὸ δακρυοέσσης,

Philofophus ad regem quendam, qui eum ignotum & infontem inter rcos forte captum infcius damnaverat, τὴν ἐπὶ θανάτῳ πορευόμενο hæc fubito mifit.

Ὦ ἄνα εἰ ὀλέσης με τόν ἔννομον, ἐδέ τιν' ἀνδρῶν
Δεινὸν ὅλως δράσανα, σοφώτατον ἴσθι κάρηνον
Ρηϊδιῶς ἀφέλοιο, τὸ δ ̓ ὕσερον αυθι νοήσεις,
Μαψιδίως δ ̓ ὡς ἔπειται τεὸν πρὸς θυμὸν ὀδυρή,
Ταὸν δ ̓ ἐκ πόλιθο περιώνυμον ἄλκαρ ὀλέσσας.

In effigiei ejus Sculptorem.

̓Αμαθεῖ γεγράφθαι χειρὶ τήνδε μὲν εἰκόνα
Φαίης τάχ' ἄν, πρὸς εἶδον αὐτοφυὲς βλέπων.
Τὸν δ ̓ ἐκτυπωτὸν ἐκ ἐπιγνότες φίλοι
Γελᾶτε φαύλε δυσμίμημα ζωγράφο.

Ad Salfillum Poetam Romanum ægrotantem.

SCAZONTE S.

O Vafa.gredium. gua volans trahis claudum,

Vulcanioque tarda inceffu,

Nec fentis illud in loco minus gratum,
Quàm cùm decentes flava Deiope furas
Alternat aureum ante Junonis lectum,
Adefdum & hæc s'is verba pauca Salfillo
Refer, Camoena noftra cui tantum eft cordi,
Quamque ille magnis prætulit immeritò divis.
Hæc ergo alumnus ille Londini Milto,
Diebus hifce qui fuum linquens nidum.
Polique tractum, (peffimus ubi ventorum,

5

Infanientis impotenfque pulmonis

Pernix anhela fub Jove exercet flabra)
Venit feraces Itali foli ad glebas,
Vifum fuperbâ cognitas urbes famâ
Virofque doctæque indolem juventutis,
Tibi optat idem hic faufta multa Salfille,
Habitumque feffo corpori penitùs fanum ;
Cui nunc profunda bilis infestat renes
Præcordiifque fixa damnofum fpirat.
Nec id pepercit impia quòd tu Romano
Tam cultus ore Lefbium condis melos.
O dulce divûm munus, O falus Hebes
Germana! Tuque Phoebe morborum terror
Pythone cæfo, five tu magis Pæan
Libenter audis, hic tuus facerdos eft.

15

20

25

Numa, ubi beatum degit otium æternum,
Suam reclivis femper Egeriam fpectans.
Tumidufque & ipfe Tibris hinc delinitus.
Spei favebit annuæ colonorum :
Nec in fepulchris ibit obfeffum reges
Nimiùm finiftro laxus irruens loro:

35

Sed fræna melius temperabit undarum,

40

Adufque curvi falfa regna Portumni.

MANS US.

Joannes Baptifta Manfus Marchio Villenfis, vir ingenii laude, tum litterarum ftudio, nec non & bellica virtute apud Italos clarus in primis eft. Ad quem Torquati Taffi dialogus extat de Amicitia fcriptus; erat enim Taffi amiciffimus; ab quo etiam inter Campaniæ principes celebratur in illo poemate,cui titulus Gierufalemme conquistata, lib. 20.

Fra cavalier magnanimi, è cortefi
Rifplende il Manfo

Is authorem Neapoli commorantem fummâ benevolentiâ profecutus eft, multaque ei detulit humanitatis officia. Ad hunc itaque hofpes ille antequam ab ea urbe difcederet, ut ne ingratum. fe oftenderet, hoc carmen mifit.

H Pierides, ubi Manfe choro notiffime Phœbi,

ÆC quoque Manse tuæ meditantur carmina laudi

Quandoquidem ille alium haud æquo eft dignatus honore,
Poft Galli cineres, & Mecænatis Hetrufci.

Tu quoque, fi noftræ tantum valet aura Camœnæ,
Victrices hederas inter, laurofque fedebis.

Te pridem magno felix concordia Tafso
Junxit, & æternis infcripfit nomina chartis.
Mox tibi dulciloquum non infcia Musa Marinum
Tradidit, ille tuum dici fe gaudet alumnum,
Dum canit Affyrios divûm prolixus amores;
Mollis & Aufonias ftupefecit carmine nymphas..
Ille itidem moriens tibi foli debita vates

5

Offa tibi foli, fupremaque vota reliquit.

Nec manes pietas tua chara fafellit amici,
Vidimus arridentem operofo ex ære poetam.

15

20

Nec fatis hoc vifum eft in utrumque, & nec pia ceffant
Officia in tumulo, cupis integros rapere Orco,
Quà potes, atque avidas Parcarum eludere leges:
Amborum genus, & varia fub forte peractam
Defcribis vitam, morefque, & dona Minervæ ;
Emulus illius Mycalen qui natus ad altam
Rettulit Æolii vitam facundus Homeri.
Ergo ego te Cliûs & magni nomine Phœbi,
Manfe pater, jubeo longum falvere per ævum
Miffus Hyperboreo juvenis peregrinus ab axe.
Nec tu longinquam bonus afpernabere Mufam,
Que nuper gelidâ vix enutrita fub Arcto
Imprudens Italas aufa eft volitare per urbes.
Nos etiam in noftro modulantes flumine cygnos
Credimus obfcuras noctis fenfiffe per umbras,
Quà Thamefis late puris argenteus urnis
Oceani glaucos perfundit gurgite crines.

25

30

Quin & in has quondam pervenit Tityrus oras.
Sed neque nos genus incultum, nec inutile Phobo, 35
Quà plaga fepteno mundi fulcata Trione

Brumalem patitur longâ fub nocte Boöten.

Nos etiam colimus Phoebum, nos munera Phœbo
Flaventes fpicas, & lutea mala canistris,

Halantemque crocum (perhibet nisi vana vetustas)
Mifimus, & lectas Druidum de gente choreas.
(Gens Druides antiqua facris operata deorum
Heroum laudes imitandaque gefta canebant)
Hinc quoties fefto cingunt altaria cantu
Delo in herbosâ Graia de more puekæ
Carminibus lætis memorant Corinëida Loxo,
Fatidicamque Upin, cum flavicomâ Hecaërge,

40

45