ἐξῴκισέν τ' οἴκων γάμος, οὐ γάμος, ἀλλ ̓ ἀλάστορος τις
ἂν μήτε πέλαγος ἅλιον ἀπαγάγοι πάλιν,
μήτε πατρῷον ἵκοιτ ̓ ἐς οἶκον.
Εἰ μὲν τὸν ̓Ορφέως εἶχον, ὦ πάτερ, λόγον, πείθειν ἐπάδουσ', ὥσθ ̓ ὁμαρτεῖν μοι πέτρας, κηλεῖν τε τοῖς λόγοισιν οὓς ἐβουλόμην, ἐνταῦθ ̓ ἂν ἦλθον. νῦν δὲ τἀπ ̓ ἐμοῦ σοφά, δάκρυα παρέξω· ταῦτα γὰρ δυναίμεθ ̓ ἄν. ἱκετηρίαν δὲ γόνασιν ἐξάπτω σέθεν
τὸ σῶμα τοὐμὸν, ὅπερ ἔτικτεν ἥδε σοι, μή μ' ἀπολέσῃς ἄωρον· ἡδὺ γὰρ τὸ φῶς βλέπειν· τὰ δ ̓ ὑπὸ γῆν μή μ' ἰδεῖν ἀναγκάσῃς. πρώτη σ ̓ ἐκάλεσα πατέρα, καὶ σὺ παῖδ ̓ ἐμέ πρώτη δὲ γόνασι σοῖσι σῶμα δοῦσ ̓ ἐμὸν
φίλας χάριτας ἔδωκα κἀντεδεξάμην.
λόγος δ' ὁ μὲν σὸς ἦν ὁδ ̓· ἆρά σ ̓, ὦ τέκνον, εὐδαίμον ἀνδρὸς ἐν δόμοισιν ὄψομαι,
ζωσάν τε καὶ θάλλουσαν ἀξίως ἐμοῦ ;
οὑμὸς δ ̓ ὅδ ̓ ἦν αὖ, περὶ σὺν ἐξαρτωμένης
γένειον, οὗ νῦν ἀντιλάζυμαι χερί
τί δ ̓ ἆρ ̓ ἐγὼ σὲ, πρέσβυν ἆρ ̓ ἐσδέξομαι ἐμῶν φίλαισιν ὑποδοχαῖς δόμων, πάτερ, πόνων τιθηνοὺς ἀποδιδοῦσά σοι τροφάς ; τούτων ἐγὼ μὲν τῶν λόγων μνήμην ἔχω, σὺ δ ̓ ἐπιλέλησαι, καί μ' ἀποκτεῖναι θέλεις.
μὴ πρός σε Πέλοπος καὶ πρὸς ̓Ατρέως πατρὸς
καὶ τῆσδε μητρὸς, ἡ πρὶν ὠδίνουσ ̓ ἐμὲ
νῦν δευτέραν ὠδῖνα τήνδε λαμβάνει.
τί μοι μέτεστι τῶν ̓Αλεξάνδρου γάμων
Ελένης τε, πόθεν ἦλθ ̓ ἐπ' ὀλέθρῳ τὠμῷ, πάτερ; βλέψον πρὸς ἡμᾶς, ὄμμα δὸς φίλημά τε,
ἵν ̓ ἀλλὰ τοῦτο κατθανοῦσ ̓ ἔχω σέθεν μνημεῖον, εἰ μὴ τοῖς ἐμοῖς πείθει λόγοις. ἀδελφέ, μικρὸς μὲν σύ γ ̓ ἐπίκουρος φίλοις, ὅμως δὲ συνδάκρυσον, ἱκέτευσον πατρὸς τὴν σὴν ἀδελφὴν μὴ θανεῖν· αἴσθημά τι κἀν νηπίοις γε τῶν κακῶν ἐγγίγνεται. ἰδοὺ σιωπῶν λίσσεταί σ ̓ ὅδ ̓, ὦ πάτερ. ἀλλ ̓ αἴδεσαί με καὶ κατοίκτειρον βίον. ναὶ, πρὸς γενείου σ ̓ ἀντόμεσθα δύο φίλω ὁ μὲν νεοσσός ἐστιν, ἡ δ ̓ ηὐξημένη. ἐν συντεμοῦσα πάντα νικήσω λόγον· τὸ φῶς τόδ ̓ ἀνθρώποισιν ἥδιστον βλέπειν, τὰ νέρθε δ ̓ οὐδέν· μαίνεται δ ̓ ὃς εὔχεται θανεῖν. κακῶς ζῆν κρεῖσσον ἢ θανεῖν καλῶς.
[ Iphigenia in Aulis, 1211-1252.]
Iphigenia a willing sacrifice for Hellas.
τῶν ἐμῶν λόγων· μάτην γὰρ σ ̓ εἰσορῶ θυμουμένην σῷ πόσει· τὰ δ ̓ ἀδύναθ' ἡμῖν καρτερεῖν οὐ ῥᾴδιον. τὸν μὲν οὖν ξένον δίκαιον αἰνέσαι προθυμίας· ἀλλὰ καὶ σὲ τοῦθ ̓ ὁρᾶν χρὴ, μὴ διαβληθῇς στρατῷ, καὶ πλέον πράξωμεν οὐδὲν, ὅδε δὲ συμφορᾶς τύχῃ. οἷα δ ̓ εἰσῆλθέν μ', ἄκουσον, μῆτερ, ἐννοουμένην· κατθανεῖν μέν μοι δέδοκται· τοῦτο δ ̓ αὐτὸ βούλομαι εὐκλεῶς πρᾶξαι, παρεῖσά τ ̓ ἐκποδὼν τὸ δυσγενές. δεῦρο δὴ σκέψαι μεθ ̓ ἡμῶν, μήτερ, ὡς καλῶς λέγω εἰς ἔμ ̓ Ἑλλὰς ἡ μεγίστη πᾶσα νῦν ἀποβλέπει, κὰν ἐμοὶ πορθμός τε ναῶν καὶ Φρυγών κατασκαφαί, τάς τε μελλούσας γυναῖκας ἤν τι δρῶσι βάρβαροι, μηκέθ ̓ ἁρπάζειν ἐἂν τὰς ὀλβίας ἐξ Ελλάδος,
τὸν Ἑλένης τίσαντας ὄλεθρον, ἥντιν' ἥρπασεν Πάρις. ταῦτα πάντα κατθανοῦσα ῥύσομαι, καί μου κλέος, Ἑλλάδ ̓ ὡς ἠλευθέρωσα, μακάριον γενήσεται. καὶ γὰρ οὐδέ τοί τι λίαν ἐμὲ φιλοψυχεῖν χρεών πᾶσι γάρ μ' Ἕλλησι κοινὸν ἔτεκες, οὐχὶ σοὶ μόνῃ. ἀλλὰ μυρίοι μὲν ἄνδρες ἀσπίσιν πεφαργμένοι, μυρίοι δ ̓ ἐρέτμ ̓ ἔχοντες, πατρίδος ἠδικημένης, δρᾶν τι τολμήσουσιν ἐχθροὺς χὐπὲρ Ἑλλάδος θανεῖν, ἡ δ ̓ ἐμὴ ψυχὴ μί ̓ οὖσα πάντα κωλύσει τάδε ;
τί τὸ δίκαιον τοῦτό γ' ; ἆρά γ ̓ ἔχομεν ἀντειπεῖν ἔπος ; κἀπ ̓ ἐκεῖν ̓ ἔλθωμεν. οὐ δεῖ τόνδε διὰ μάχης μολείν 25 πᾶσιν ̓Αργείοις γυναικὸς οὔνεκ ̓ οὐδὲ κατθανεῖν.
εἷς γ ̓ ἀνὴρ κρείσσων γυναικῶν μυρίων ὁρᾶν φάος. εἰ δ ̓ ἐβουλήθη τὸ σῶμα τοὐμὸν ̓́Αρτεμις λαβεῖν, ἐμποδὼν γενήσομἀγὼ θνητὸς οὖσα τῇ θεῷ ; ἀλλ ̓ ἀμήχανον· δίδωμι σῶμα τοὐμὸν Ελλάδι. θύετ', ἐκπορθεῖτε Τροίαν. ταῦτα γὰρ μνημεῖα μου
διὰ μακροῦ, καὶ παῖδες οὗτοι καὶ γάμοι καὶ δόξ ̓ ἐμή. βαρβάρων δ ̓ Ελληνας ἄρχειν εἰκὸς, ἀλλ ̓ οὐ βαρβάρους, μῆτερ, Ἑλλήνων· τὸ μὲν γὰρ δοῦλον, οἱ δ ̓ ἐλεύθεροι. [Iphigenia in Aulis, 1368 1401.]
DICEOPOLIS, CHORUS OF ACHARNIAN OLD MEN, SLAVE, EURIPIDES.
Dicæopolis being in danger of his life from the chorus of Acharnian old men, who are angry at bis having made a private peace with the Lacedæmonians, goes to Euripides to obtain the dress of a suppliant, and delivers himself of a speech over the block.
Chorus. οὗτος αὐτός ἐστιν, οὗτος.
βάλλε βάλλε βάλλε βάλλε,
παῖς πᾶς τὸν μιαρόν.
οὐ βαλεῖς, οὐ βαλεῖς ;
Dicæop. Ηράκλεις, τουτὶ τί ἐστι ; τὴν χύτραν συντρίψετε. 5 Chorus. σὲ μὲν οὖν καταλεύσομεν, ὦ μιαρὰ κεφαλή.
Dicæop. ἀντὶ ποίας αἰτίας, ὦχαρνέων γεραίτατοι ; Chorus. τοῦτ ̓ ἐρωτᾷς; ἀναίσχυντος εἶ καὶ βδελυρός,
ὦ προδότα τῆς πατρίδος, ὅστις ἡμῶν μόνος σπεισάμενος εἶτα δύνασαι πρὸς ἔμ ̓ ἀποβλέπειν.
Dicaop, ἀντὶ δ ̓ ὧν ἐσπεισάμην οὐκ οἴδατ ̓ ἀλλ ̓ ἀκούσατε. Chorus, σοῦ γ' ἀκούσωμεν; ἀπολεῖ· κατά σε χώσομεν τοῖς
« السابقةمتابعة » |