Thar vaht thegeno gelih, Nichein sôsô Hluduig:
Snel indi kuoni, Thaz uuas imo gekunni.

Suman thuruhskluog her,

Her skancta cehanton
Bitteres lides. Sô uuè

Gilobôt si thiu godes kraft:
Joh allên heiligôn thanc!

Suman thuruhstah her.
Sînan fianton
hin hio thes libes!

Hluduig uuarth sigihaft;

Sin uuarth ther sigikamf.

Uuolar abur Hluduig, Kuning uuîgsålig!

Sô garo sôser hio uuas, Sô uuår sôses thurft uuas,
Gihalde inan truhtin Bi sinân êrgrehtîn.

XII.

RATPERTS LOBGESANG

AUF DEN HEILIGEN GALLUS.

LATEINISCH VON ECKEHART IV.

Ratpertus monachus, Notkeri quem in sequentiis miramur condiscipulus,
fecit carmen barbaricum populo in laudem sancti Galli canendum, quod nos
multo impares homini, ut tam dulcis melodia latine luderet, quam proxime
potuimus in latinum transtulimus.

1 Nunc incipiendum est mihi magnum gaudium.
Sanctiorem nullum quam sanctum umquam Gallum
Misit filium Hibernia, recepit patrem Sueuia.
Exultemus omnes, laudemus Christum pariles
et glorificantem.

Sanctos aduocantem

2 Cursu pergunt recto

Tria tranant maria,

cum agmine collecto. celeumant 'Christo gloria!' Columbanus, Gallus, Magnoaldus et Theodorus, Chiliano socio, post functo sacerdotio.

Gallos peruagantur, Francis immorantur.

3 Renouant Luxouium in Christi caulas ouium;

Passi męchę uarias

Brunhildis et insidias,

Tristes spernunt Franciam, contendunt et in Sueuiam.

Castro de Turegum adnauigant Tucconium.
Docent fidem gentem: Iouem linquunt ardentem.

4 Tucconio ingrato hinc excomunicato,

Uadunt in directum, examen ut collectum

Querunt aluearia, temptantes loca uaria:

Arbonam per lacum

aduolitant Potamicum.

Colligit Uuillimarus illos Christo carus.

5 Pergit hinc Brigantiam grex gentes baptizantium. Columbanus amplum hic Christo sacrat templum, Docet paruum clerum cantare deum verum;

6 Gallus infirmatur, ab uia retardatur.

Cui mandat motus, quod restet, Columbanus,
Missas numquam celebret, se uiuum quoad sciret.
Repetit febricitans Arbonam, Christum supplicans
Egros alleuantem, faciat se ualentem.

7 Presbiter Christo carus dat lectum Uuillimarus.

deserti fit mox auidus. occurrit locus commodus.

Conualescens Gallus
Dux fit Hiltibaldus:
Clamant damna demones,

retentant Gallum uepres:

Diaconus accurrit: lapsans illum distulit.

8 Gallus forte psalmum in ore tenet almum:

Regnat uis flammarum condensa per siluarum:

Infert ursus truncos igni passim aduectos.

10 Panem Gallus bestię

mirandę dat modestię.

Mox ut hunc uorauit, in fugam festinauit,

Iussa siluis cedere, hîc nullum posthac ledere.
Diacon iacebat soporans et uidebat,

Qua uirtute Gallus pollet dei famulus.

11 Hinc de loco demones abegit et serpentes.

Ducis sanat filiam

Exit ore toruus

Offert Gallo dona

quam Satan uexat rabidam: colore tamquam coruus.

pro mente virgo sana:

Que dispersit sanctus dedit et pauperibus.

12 Optant illum populus pontificem et clerus.

Quis sacrandum proprium Iohannem dat discipulum.
Hinc superno numine, in montis stans cacumine,
Spiritum abbatis locandum cum beatis

13 Votum mox inhibitum Gaudet pisce magno

post patris litat obitum. Petrosę capto stagno.

Trabem breuiorem dat prece longiorem.

Pergit hinc ad castrum

ob Michahelis festum,

Egit missas more: spiritus tonat ab ore.

14 Egrotat in castro electus deo nostro.

Post fletum, post gemitum defungens efflat spiritum.
Michahel fidelis locauit hunc in celis.

Accurrit episcopus, flens ad magistri corpus.

Caligas eius induit

claudus et exiliit.

15 Corpus est nudatum, ut solet, ob lauatum,

Capsam clausam pandunt, catenam et offendunt,

Cruore perfusum horrebant et cylicium.

Clamant 'o felicem suimet carnificem!'

16 Equis hinc indomitis

grauatum corpus martyris

Presul imponebat, infrenes et laxabat.

Currunt in directum ad cellę patris tectum.

5

10

XIII.

STÜCKE EINER PSALMENÜBERSETZUNG.

PSALM CXXXVIII.

Uuellet ir gihoren Dâviden den guoton,

den sinen touginon sin? er gruozte sînen trohtîn

'Ja gichuri dû mih, trohtin, inte irchennist uuer ih pin
fone demo anegenge uncin an daz enti.

Ne megih in gidanchun fore dir giuuanchôn:

du irchennist allo stigo, se uuarot so ih ginîgo.

Sô uuare so ih chêrte mînen zûn, sô rado nàmi dus goum.
den uuech furjuuorhtôstù mir, daz ih mih chèrte after dir.

Dû hapêst mir de zungûn sô fasto piduungen,

daz ih âne din gipot ne spricho nohein uuort.

Uuie michiliu ist de din giuuizida, Christ,

fone mir ce dir gitân! uuie mahtih dir intrinnan!

Ps. 138, 1. In finem; psalmus David. Domine probasti me et cognovisti me: 2. tu cognovisti sessionem meam et resurrectionem meam. 3. Intellexisti cogitationes meas de longe: semitam meam et funiculum meum investigasti. 4. Et omnes vias meas praevidisti, quia non est sermo in lingua mea. 5. Ecce, domine, tu cognovisti omnia, novissima et antiqua. tu formasti me et posuisti super me manum tuam. 6. Mirabilis facta est scientia tua ex me: confortata est et non potero ad eam. 7. Quo ibo a spiritu tuo? et quo a facie tua fugiam? 8. Si ascendero in caelum, tu

dù uurti sâr mîn giuuar, sô mih de muoter gipar,

Noh trof ih des ne lougino, des dû tâti tougino,
nupę ih fone gipurti zę erdùn aver uurti.

De uuider dir uuellent tuon, de uuillih fasto nîdôn,

alle durh dînen ruom mir ze fiente tuon.

illic es: si descendero in infernum, ades. 9. Si sumpsero pennas meas diluculo et habitavero in extremis maris: 10. etenim illuc manus tua deducet me et tenebit me dextera tua. 11. Et dixi: Forsitan tenebrae conculcabunt me et nox inluminatio mea in deliciis meis. 12. Quia tenebrae non obscurabuntur a te et nox sicut dies inluminabitur. sicut tenebrae eius, ita et lumen eius. 13. Quia tu possedisti renes meos, suscepisti me de utero matris meae. 14. Confitebor tibi, domine, quoniam terribiliter magnificatus es. mirabilia opera tua et anima mea cognoscet nimis. 15. Non est occultatum os meum a te quod fecisti in occulto, et substantia mea in inferioribus terrae.

19. Si occideris, deus, peccatores: viri sanguinum declinate a me. 20. Quia dicitis in cogitatione accipient in vanitate civitates suas'. 21. Nonne eos qui te oderunt, oderam et super inimicos tuos tabescebam? 22. Perfecto odio oderam illos: inimici facti sunt mihi. 23. Proba