صور الصفحة
PDF
النشر الإلكتروني
[ocr errors]

Diripe, bina dehinc mediocria scrinia tolle.c
His armillarum tantum da Pannonicarum,
Donec vix unum releves ad pectoris imum.
Inde quater binum mihi fac de more coturnum,
Tantumdemque tibi patrans imponito vasis,
Sic fors ad summum complentur scrinia labrum.
Insuper a fabris hamos clam posce retortos.
Nostra viatica sint pisces simul atque volucres,
Ipse ego piscator, sed et auceps esse coartor.
Haec intra ebdomadam caute per singula comple.
Audisti quod habere vianti forte necesse est.

Nunc quo more fugam valeamus inire recludo:
Postquam septenos Phoebus remeaverit orbes,
Regi ac reginae, satrapis, ducibus famulisque
Sumptu permagno convivia laeta parabo
Atque omni ingenio potu sepelire studebo,

265

persomed

270

275

280

Donec nullus erit, qui sentiat hoc quod agendum est.

Tu tamen interea mediocriter utere vino

Atque sitim vix ad mensam restringere cura.

Cum reliqui surgant, ad opuscula nota recurre.
Ast ubi iam cunctos superat violentia potus,
Tum simul occiduas properemus quaerere partes."
Virgo memor praecepta viri complevit. Et ecce
Praefinita dies epularum venit, et ipse
Waltharius magnis instruxit sumptibus escas.
Luxuria in media residebat denique mensa,
Ingrediturque aulam velis rex undique septam,
Heros magnanimus solito quem more salutans
Duxerat ad solium, quod bissus compsit et ostrum.

266. armillarum: of gold, perhaps paid by the Aquitanians to the Huns.-268. binum: the sing. form is non-classical. 269. patrans: in the perfect sense. 273. coartor: 'I shall have to be.' 274. ebdomadam: 2 (4). — 283. ad mensam: i.e. to the first part of the banquet, the eating part. restringere: 'check.'-293. bissus

285

290

Consedit laterique duces hinc indeque binos 295 Assedisse iubet; reliquos locat ipse minister. Centenos simul accubitus iniere sodales, Diversasque dapes libans conviva resudat; His et sublatis, aliae referuntur edendae, Atque exquisitum fervebat migma per auram. Aurea bissina tantum stant gausape vasa, Et pigmentatus crateras Bacchus adornat. Illicit ad haustum species dulcedoque potus, Waltharius cunctos ad vinum hortatur et escam. vv. 215–303.

300

360

365

370

=

ATTILA DISCOVERS THE FLIGHT OF THE HOSTAGES

Ast urbis populus somno vinoque solutus
Ad medium lucis siluit recubando sequentis.
Sed postquam surgunt, ductorem quique requirunt,
Ut grates reddant ac festa laude salutent.
Attila nempe manu caput amplexatus utraque
Egreditur thalamo rex Walthariumque dolendo
Advocat, ut proprium quereretur forte dolorem.
Respondent ipsi se non potuisse ministri
Invenisse virum, sed princeps sperat eundem
Hactenus in somno tentum recubare quietum,
Occultumque locum sibi delegisse sopori.
Ospirin Hiltgundem postquam cognovit abesse
Nec iuxta morem vestes deferre suetum,
Tristior immensis satrapae clamoribus inquit:
"O detestandas, quas heri sumpsimus, escas!
O vinum, quod Pannonias destruxerat omnes!

byssus; 'linen.' 296. accubitus: 'their places at table'; the v. is taken bodily from Prudentius, Apoth. 713.-299. migma: 'odor of mixed drink.'-300. bissina gausape: 'linen cloth.'301. pigmentatus: highly colored.' 362. This is "the-morningafter" condition. -369. Ospirin: the queen.

Quod domino regi iam dudum praescia dixi,
Approbat iste dies quem nos superare nequimus.
En hodie imperii vestri cecidisse columnam
Noscitur, en robur procul ivit et inclita virtus;
Waltharius, lux Pannoniae, discesserat inde,
Hiltgundem quoque mi caram deduxit alumnam !"
vv. 358–379.

WALTHER DISPATCHES THE THIRD OF HIS OPPONENTS
IN THE VOSGES

Tertius en Werinhardus abit bellumque lacessit,
Quamlibet ex longa generatus stirpe nepotum,
O vir clare, tuus cognatus et artis amator,
Pandare, qui quondam iussus confundere foedus
In medios telum torsisti primus Achivos.

Hic, spernens hastam, pharetram gestavit et arcum,
Eminus emissis haud aequo Marte sagittis
Waltharium turbans. Contra tamen ille virilis
Constitit opponens clipei septemplicis orbem,
Saepius eludens venientes providus ictus.

375

725

730

Nam modo dissiluit, parmam modo vergit in austrum 735
Telaque discussit, nullum tamen attigit illum.
Postquam Pandarides se consumpsisse sagittas
In cassum videt, iratus mox exerit ensem

Et demum advolitans has iactitat ore loquelas :
"O si ventosos lusisti callide iactus,

Forsan vibrantis dextrae iam percipis ictum."

Olli Waltharius ridenti pectore adorsus:

725. This passage is so full of quotations and imitations of Vergil and Prudentius that it has been called a "cento." Cf. e.g. the contests in Aen. V. -733. septemplicis: a traditional shield form was one covered with seven thicknesses of bull's hide. — 735. austrum: the air,' i.e. to meet the attack of the arrows. -738. exerit exserit: 2 (12).

=

--

740

745

750

1335

"Iamque diu satis exspecto certamina iusto
Pondere agi. Festina, in me mora non erit ulla."
Dixerat et toto connixus corpore ferrum

[ocr errors]

Conicit. Hasta volans pectus reseravit equinum;
Tollit se arrectum quadrupes et calcibus auras
Verberat effundensque equitem cecidit super illum.
Accurrit iuvenis et ei vi diripit ensem,
Casside discussa crines complectitur albos
Multiplicesque preces nectenti dixerat heros:
"Talia non dudum iactabas dicta per auras."
Haec ait et truncum secta cervice reliquit.

vv. 725-753.

THE BATTLE CONTINUES: THE HERO IS COMPARED
TO A BEAR AMID DOGS

Nec mora nec requies; bellum instauratur amarum,
Incurrunt hominem nunc ambo nuncque vicissim ;
Et dum progresso se impenderet acrius uni,

En de parte alia subit alter et impedit ictum : ✨
Haud aliter Numidus quam dum venabitur ursus
Et canibus circumdatus astat et artubus horret
Et caput occultans submurmurat ac propiantes
1340 Amplexans Umbros miserum muttire coartat;
Tum rabidi circumlatrant hinc inde Molossi
Comminus ac dirae metuunt accedere beluae.
Taliter in nonam conflictus fluxerat horam.
Et triplex cunctis inerat maceratio: leti
1345 Terror et ipse labor bellandi solis et ardor.

vv. 1333–1345.

submurmurat :

1340. Umbros:

1334. ambo Hagen and Gunther. 1339. 'growls a little.' - propiantes: approaching.' especially good hunting dogs; cf. Aen. 12, 753: vividus Umber. miserum: adverbial. - muttire: 'whine.'- 1342. beluae: here a dissyllable. 1344. maceratio: 'cause of exhaustion.'

[ocr errors][merged small]

WIDUKINDI CORBEIENSIS MONACHI

RES GESTAE SAXONICAE

Widukind, the historian of the Saxons, lived during the latter part of the 10th century, and died about 1004. He was a Benedictine monk, of Corvey. An admirer of Otto the Great, and perhaps at times an inmate of his court, his history was written during the lifetime of the emperor, and deals to a considerable extent with his affairs. He goes back, however, at the start, to the early days of the Saxons, and gives us much of the mixture of history and legend that passed current concerning those times. Being proud of his race, he treats his theme fondly, and adds many an interesting anecdote.

Widukind had evidently read somewhat widely, and his work shows traces of a classical style at times, though often lacking in finish.

The text may be found in Migne's Patrologia, Vol. CXXXVII. It has been also separately edited by Waitz, in 1882.

[graphic][merged small]

A BRAVE SAXON LEADS HIS COUNTRYMEN TO VICTORY

Erat autem tunc in castris quidam de veteranis militibus iam senior, sed viridi senectute adhuc vigens, qui merito bonarum virtutum pater patrum dicebatur, nomine Hathagat. Hic arripiens signum quod apud eos habe

« السابقةمتابعة »