صور الصفحة
PDF
النشر الإلكتروني

ipsis vel eorum heredibus debita, pro quibus ipsis dictum castrum obligatum fuerit, persoluemus. Concedimus autem dominis predictis Magnopolensi et de Werle meram potestatem et liberam facultatem inter nos et liberos nostros, ex vna parte, et dominos Waldemarum ducem Synderiucie, Gerardum et Johannem comites Holtzacie, Laurencium Jønsson quondam dapiferum dapiferum et Lodowicum Albrictson quondam marscalcum, ex altera, sonam et concordiam in amicicia vel justicia ordinandi; si autem nos cum eisdem concordare non poterint, nichilominus nobis et liberis nostris contra predictos, vt premittitur, seruient fideliter et constanter. Pro quibus omnibus et singulis firmiter et inuiolabiliter obseruandis nos et vna nobiscum dux Otto, filius nostri, Cristofori, Syuardus Pløne, Olricus Molzaan, Jurius Hasencop, Heyno Skarpenbergh et Benedictus Alefelt promisimus fide data. Jn cuius rei testimonium sigillum nostri, Christofori, presentibus est appensum. Datum Nykoping Falstrie, anno domini millesimo trescentesimo vicesimo sexto, sabbato proximo post diem ascensionis domini, in presencia nostra.

Nach dem Original im Haupt-Archive zu Schwerin. An einem Pergamentstreifen hängt des Königs Christoph Siegel wie an der voraufgehenden Urkunde. — Gedruckt bei Lisch, Maltzan. Urk. I, S. 406. - Vgl. Nr. 4727.

1326. Mai 5. Nykjöbing auf Falster.

4727.

Christoph, König von Dänemark, erklärt die Ausfertigung der Fürsten Heinrich von Meklenburg und Johann II. und Johann III. von Werle von dem Vertrage mit ihm d. d. Vordingborg, 20. März 1326, für ungültig.

presens

Cristoforus dei gracia Danorum Sclauorumque rex omnibus scriptum cernentibus salutem in domino sempiternam. Notum facimus vniuersis, quod nos litteras patentes nobilium dominorum domini Henrici Magnopolensis ac Johannis et Hennechini dominorum de Werle, super placitacionibus, inter nos et ipsos Wordingburgh sub anno domini millesimo CCC vicesimo sexto, in cena domini factis, datas, reuocamus in irritum et cassamus per presentes, donec easdem litteras dominis antedictis poterimus assignare. Jn cuius testimonium sigillum presentibus est appensum. Datum Nykøping Falstrie, anno supradicto, secunda feria proxima post diem ascensionis domini, in presencia nostra.

Nach dem Original im Haupt-Archive zu Schwerin. Dasselbe trägt an einem eingehängten Pergamentstreifen das zu Nr. 4725 beschriebene Doppelsiegel des Königs. Die Vertragsurkunde vom 20. März 1326 hat sich nicht erhalten.

[ocr errors]

1326. Mai 14. Ribnitz.

4728.

Christoph, König von Dänemark, bekennt, dem Fürsten Heinrich von
Meklenburg 1000 Mk. Kölnisch schuldig zu sein.

Cristoforus dei gracia Danorum Sclauorumque rex omnibus presens scriptum cernentibus salutem in domino. Nouerint vniuersi, nos nobili domino domino Henrico Magnopolensi, Stargardie et in Rostok domino, in mille marchis puri argenti sub pondere Coloniensi teneri obligatos, eidem vel veris heredibus suis per nos vel per heredes nostros quingentis marchis puri de dicta summa in festo beati Martini instanti et quingentis marchis residuis in festo beati Martini proximo extunc subsequente sub anno reuoluto persoluendis. Jn cuius testimonium sigillum nostrum presentibus est appensum. Actum Rybeniz in presencia nostra, anno domini M° CCC° vicesimo sexto, feria quarta in ebdomada pentecostes.

Nach dem Original im Haupt-Archive zu Schwerin. Dasselbe trägt an einem eingehängten Pergamentstreifen des Königs rundes Doppelsiegel wie Nr. 4725.

1326. Mai 21.

4729.

Die Stadt Boizenburg [und desgleichen die Stadt Crivitz?] huldigt dem Grafen Heinrich von Schwerin.

Nobili viro ac predilecto domino suo, domino Hinrico comiti de Zwerin, consules et vniuersitas tocius ciuitatis Boycenneborch obsequium paratissimum ad omnia genera mandatorum. Nouerit vestra dominacio, omagium, quod vobis fecimus, nos velle firmiter et fideliter obseruare; et sicut domicellus noster Nycolaus vna cum sua matre libero arbitrio, et non coacti, resignauerunt vobis ciuitatem nostram, illam vtique et sine dubio ad imperium et manus vestras sine malo zelo et dolo retinere volumus, sicut decet quoslibet fideles et honestos. Preterea sciat vestra nobilitas et nullatenus diffidatis, quod nullum pro vero domino habere nitimur excepto vos solo usque ad annos inter vos predestinatos et constitutos, sicut de iure obligamur et tenemur. Nequaquam eciam aliquem intromittere volumus, nisi specialiter vestris ex litteris receperimus in mandatis aut ex iussu et consensu vestri aduocati, quem pro tempore nobis duxeritis statuendum. Presertim vero omagium, quod nobilitati vestre prius fecimus, pro maiori securitate iterato nostris in litteris cum consensu et iussu tocius ciuitatis vobis confirmamus et novamus, firmiter singula conservari. Jn cuius rei testimonium sigillum nostre ciuitatis presentibus duximus apponendum. Datum anno domini M° C° C° C° XXVIo, in vigilia corporis Christi.

[ocr errors][merged small][subsumed]

Nach dem Original im Haupt-Archive zu Schwerin. An einem aus der Urkunde geschnittenen Pergamentbande hängt das hieneben auf Kosten der Stadt Boizenburg abgebildete, ziemlich gut erhaltene Stadtsiegel; Umschrift:

[graphic]

SIGILLVO: CI[VITATIS.] BOIZααNαBORE: Vgl. oben Nr. 4721. Im Anschluss an letztere berichtet Chemnitz im Leben des Grafen Heinrich III.: Hierauff hat am Fronleichnams abend die Stadt Boitzenburg undt Criuitz Graff Hinrichen zu Schwerin gehuldigt, undt versprochen, das sie ihm den geleisteten eid, so sie aus befehl ihres Herrn Graff Nicolai ihm gethan, getreulich halten undt die zeit über, wie Graff Hinrich sich mit ihrem Herrn verglichen, keinen andern als ihn vor ihren Herrn erkennen wollen. Brieffl. Origin. urkund.

Er scheint hiernach also auch noch den Crivitzer
Huldigungsbrief gekannt zu haben.

1326. Mai 22. Schwerin.

4730.

Johannes, Bischoff zu Schwerin, vnd das gantze Capitul verkauffen von des Stiffts gutern, nemlich Sechsszehen Hufen im dorffe Sermote', vor 310 marck wendisch, h. Herman Robelman, Pfarhern zu Plawe2, vnd Johanni Klinkeman, priestern, mit allem rechte vnd ihren zugehorungen etc. Vnd ist ihnen vergonnet, das sie von denselben gutern eine Vicarey zu Plawe, doselbst ewig zu bleiben, stifften mugen, deren lehnwar nach der Fundatorn absterben an dass Capittul zu Zwerin fallen soll. Datum Zwerin, anno domini 1326, in die corporis Christi.

[merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small]

Bernd Glaseman emit de Hinrico de Wenden, sutore, aream sytam apud ipsum Bernardum retro Minores, quam sibi resignauit et warandare promisit annum et diem. Jdem Bernardus construet hanc aream et suam ibi iuxta, cum consules ab ipso postulabunt.

Nach dem Wismarschen Stadtbuch fol. 54, 1326 zwischen Corporis Christi und Viti et Modesti eingetragen.

1326. Mai 22-Juni 15. Wismar.

4732.

Elisabeth, Wittwe des Rathmanns Gerlach Rodekogel zu Wismar, setzt Leibrenten aus für zwei [Enkel], Minoriten, und eine Tochter im Kloster Rehna.

1

Domina Elizabeth relicta domini Gherlaci Rodekoghelen assignauit consensu omnium heredum suorum filiis suis fratri Gherlaco et fratri Willikino de ordine minorum fratrum et filie sue Alheydi, sanctemoniali in Rene, in omnibus suis bonis post mortem suam trium marcarum redditus Lubicensium denariorum, eque, quamdiu vixerint, percipiendos. Aliquo eorum mortuo, usque ad vltimum indiminute frui debent; sic et vltimus, quamdiu viuit. Omnibus vero defunctis, hii redditus ad proximos suos deuoluentur. Domini Johannes Rodekoghele et Ludolfus de Molne stant consulibus, quod sit voluntas Ludekini Klawen et Eleri Carnificis de Sterrenberch.

Nach dem Wismarschen Stadtbuch fol. 54, zum Jahre 1326, zwischen Corp. Christi und Viti et Modesti eingetragen. In einer Inscription von 1327 (um Pfingsten) ebendort heisst es vom Nachlasse der Frau Elisabeth: „In eisdem bonis reseruant pueri Arnoldi Sartoris, videlicet Gherlacus et Willikinus, vnius marce redditus. In eisdem bonis reseruat inante Alheydis sanctimonialis in Rene, soror domini Rodekoghelen, duarum marcarum Lubicensium denariorum redditus. Hiernach scheint oben statt: filiis suis entweder: nepotibus suis, oder: filiis filie sue gelesen werden zu müssen.

1326. Mai 22 - Juni
Juni 15. Wismar.

4733.

Eintragung einer Rente aus seinem väterlichen Erbe in Wismar für den Predigerbruder Johann Brüsewitz.

Frater Johannes Bryseuitz de ordine predicatorum habet in hereditate lapidea sita in platea Lvbicensi, que patri suo Johanni Bryseuitzen pertinebat, trium marcarum redditus Lubicensium denariorum. Hos redditus relicta Bryseuitzen aut eius successores reemere possunt ex gracia, quando volunt, pro quinquaginta marcis denariorum slauicalium ab hiis, ad quos ex parte proximitatis hee L marce deuoluende sunt post mortem fratris Johannis antedicti. Reemptis huiusmodi redditibus coram consulibus, consilio eorum iste L marce in alios redditus, prout in plures poterunt, conuertentur, ita quod talium reddituum vtatur, quamdiu viuit, frater Johannes supradictus, et ipso mortuo ipsius proximi pecuniam reempcionis et redditus percipient et habere debent integraliter et complete.

Nach einer (getilgten) Inscription des Wismarschen Stadtbuchs, eingetragen zwischen Corporis Cristi und Viti et Modesti 1326.

1326. Mai 25. Bast (bei Cöslin).

4734.

Henning von Heidebrek, Ritter, nimmt von dem Kloster Dargun 4 Hufen des Dorfes Wittenwerder auf seine Lebenszeit zu Lehn.

Vr niuersis Christi fidelibus presentes litteras visuris nos Henninghus dictus de Heydebreke, miles', cupimus esse notum, quod ab ecclesia Dargunensi quatuor mansos in villa, que Wittenwerder dicitur, in verum feudum recepimus, ad tempora vite nostre tantummodo possidendos. Jn quibus quatuor mansis nobis viam vniuerse carnis ingressis heredes nostri et successores quicunque nichil iuris optinebunt, sed ad predictam Dargunensem ecclesiam eidem mansi cum omnibus pertinenciis libere deuoluentur. Jn cuius rei testimonium nostrum sigillum presentibus est appensum. Testes huius facti sunt: dominus Theodericus abbas in Colbaz et Hinricus de Heydebreke famulus, noster patruus, cum pluribus aliis fide dignis. Datum in curia Bast, anno domini M° CCC XXVI°, in die beati Urbani pape et martiris.

Nach dem Original im Haupt-Archive zu Schwerin. An einem Pergamentstreifen hängt ein zum Theil zerbrochenes, rundes Siegel mit einem stehenden Schilde zwischen zwei gekreuzten Heidequästen; Umschrift:

S' IOhA....

1 Das Wort,,miles" ist von einer andern Hand übergeschrieben.

1326. Mai 30. Wittenburg.

4735.

Richardis, Gräfin von Schwerin, verlässt vor ihrem Lehnherrn, dem
Herzoge Erich von Sachsen, das ihr zum Leibgedinge verschriebene
Dorf Hagenow dem Grafen Heinrich von Schwerin.

Wi Rictze, van godes gnaden greuinne tů Zwerin, bekennen vnde betugen, dat wi in desseme openen breiue hebben dem edelen vorsten hertogen Erike van Sassen, vnseme leynheren, vppelaten dat dorp tů Haghenowe mit der sceyde, also ith beleyghen is, vnse lifghedinghe, tů greue Hinrich hant, vnsses leyuen vedderen, vnde scolen dath och vplaten mith henden vnde mith munde twischen hir vnde sånte Johannes daghe tů middensomere, de nů tůkomende is, vor vnseme vorbenůmeden heren van Sassen, swor wi sines erist bekomen können. Dath desse dingh stede vnde vasth bliuen, so hebbe wi tů eyner or

« السابقةمتابعة »