صور الصفحة
PDF
النشر الإلكتروني

27 sy, 28 insegeln.) Aus derselben Quelle gedruckt bei Riedel, Cod. dipl. Brand. II, Bd. 1, S. 481, und durchcorrigirt bei Lisch, Maltzan. Urk. I, S. 368. (Lisch vermuthet: vrunden, 6 lande, 14ene rechtes, 19he endô, 23 Metseke.) Vgl. Nr. 4352 und 4353.

1322. Juni 16.

Wolmirstädt.

4359.

Henneke von Kröcher, Jordan von Wodenswegen und Henning Kletzke
verpflichten sich, dem Erzbischof Burkhard von Magdeburg mit dem
Schlosse Calbe zu dienen gegen jedermann, nur nicht gegen den Fürsten
Heinrich von Meklenburg.

Wie Heneke von Crochere unde Jorden unde Henning Klezeken, knecht, bekennen

useme

willen

-

von Gudensweghen, riddere, dat we gelovet hebben

ersamen herren ertzcebiscop Borgarde von Magdeborch unde sineme capitele, dat we behulpen sin useme herren deme ertzcebiscope unde deme goddeshuse tů Magdeborch mit deme huse tů Calue, dat in der Marke liit, unde mit dem werdere unde mit deme lande, dat dartů hort, weder allerleyge man, sunder den von Mekelenborch, den we bi namen udghenommen hebben Gegeuen tů Wolmerstede, in den iaren na der bort goddes dusent iar dr[ii] hundert iar in deme tweundetwintegesten iare, des lateren daghes sente Vites.

Vollständig abgedruckt in Höfers Auswahl der ältesten Urk. deutscher Sprache, p. 155, nach dem Original im Königl. Geh. Archive zu Berlin (jetzt im Staats-Archive zu Magdeburg). „Von 3 angehängt gewesenen Siegeln ist eines abgefallen und die vorhandenen sind beschädigt." Ferner gedruckt in Gerckens Cod. dipl. Brand. III, 318, in Riedels Cod. dipl. Brand. II, 1, p. 499; Urk.-Buch zur Gesch. des Geschl. v. Kröcher I, S. 160.

1322. Juni 16. Demmin.

4360.

Wartislav, Herzog von Pommern, bekennt, dass er der Stadt Demmin für Proviantlieferungen 200 Mk. wendisch und für die Beschützung der Bullenburg (vor Demmin), sowie für den Bau der Befestigung beim H.-Geist-Hause eine gleiche Summe schuldig ist.

Nos Wartyceszlaus dei gratia Szlauorum, Cassubie atque Pomeranie dux

vniuersis Christi fidelibus presentia visuris seu audituris volumus fore notum recognoscentes manifeste, quod discretis viris, predilectis nostris consulibus ciuitatis Demyn in ducentis marcis szlauicalis monete denariorum, pro quibus nobis et nostris vasallis panes et cereuisiam ceteraque ad expensas nostras notorie pertinentia exemerunt, rationabiliter et iuste obligamur in crastino beati Martini

proxime futuri omni contradictione et dilatione penitus semota cum promptis denariis aut pignore copioso finaliter persoluendum. Jtem iam dictis nostris consulibus sumus obligati in ducentis marcis denariorum szlauicalium, expositis et persolutis pro nobis in consumptibus et expensis castelli Bullenborch nominati, dum consules nostri ad manus nostras fecerunt illud custodiri et teneri, et pariter in edificatione castelli seu propugnaculi apud sanctum Georrium constructi ante ciuitatem nostram Demyn, cum promptis denariis omni contradictione abiecta indilate persoluendum et pagandum, cum nostri dilecti prefati consules vniuersam annuam pensionem Johanni de Lubeke, nostro conciui in Gripeswald, nostri ex parte pr[o]missam ex toto penitus persoluerunt, aut prenotatas ducentas marcas extunc in nostra pensione annuatim nobis danda rationabiliter defalcando. Horum omnium testes sunt supradictorum: dominus Syfridus de Plone, Scholentyn, Michael Vyneke, milites, Johannes Suanenbeke, noster notarius, magister Johannes de Bolenthyn et Vicko de Wolde, miles, ceterique quam plures fide digni. Jn cuius pleniorem veritatis euidentiam nostro cum sigillo presentia fecimus firmiter communiri. Datum in Demyn per manus Marquardi, notarii ibidem, anno domini M° CCC XX secundo, in crastino beati Viti et Modesti.

Nach Kosegartens eigenhändiger Abschrift aus dem Demminer Original. „Das Original ist 7 Zoll breit, 5 Zoll hoch. Eine ziemlich saubere und regelmässige Minuskel; aber die Dinte sehr vergilbt und erblasst. An einem Pergamentstreifen hanget noch ein Stück des Reitersiegels Wartislaws IV., mit rother Farbe überzogen." Wir nehmen diese Urkunde auf, weil diese Massregeln sich auf den damaligen Krieg wider den Fürsten Heinrich von Meklenburg beziehen. Am nächsten Tage (,,Dymin, anno domini Mo CCCo XXo secundo, in octaua corporis Christi“) gab Herzog Wartislav den Demminern noch ein Privilegium: „Nos Wartizlaus d. gr. dux Sclauorum, Cassubie et Pomeranie dilectis nostris consulibus in Dimin in iure patronatus ecclesie Wotenneke et in aliis ipsorum iustis collationibus ad ipsos iure pertinentibus nolumus, nec debemus de cetero per aliquem modum inpedire aut turbare -“. (Nach Kosegartens Abschrift von dem des Siegels beraubten Orig. im Demminer Stadtarchiv.) Vgl. 1322, Aug. 9.

1322. Juni 21. Stettin.

4361.

Konrad, Bischof von Camin, hebt auf Antrag des Propstes Barnim, Fürsten von Werle, und des ganzen Dom-Capitels der Marienkirche in Stettin die zwei kürzlich gestifteten kleinen Präbenden, die eine im Dorfe Liniken, die andere in Kasekow fundirt, wieder auf und bestimmt, dass deren Einkünfte zur Aufbesserung der grösseren Präbenden verwendet werden sollen.

Sane honorabiles viri domini Barnym de Werle prepositus, Gherardus decanus totumque capitulum ecclesie Stettinensis nobis intimarunt, quod prebendarum suarum redditus essent adeo tenues et exiles, quod nullus eorum ex ipsis

Meklenburgisches Urkunden-Buch VII.

6

27 sy, 28 insegeln.) Aus derselben Quelle gedruckt bei Riedel, Cod. dipl. Brand. II, Bd. 1, S. 481, und durchcorrigirt bei Lisch, Maltzan. Urk. I, S. 368. (Lisch vermuthet: vrunden, 6 lande, 14ene rechtes, 19he endo, 23 Metseke.) - Vgl. Nr. 4352 und 4353.

1322. Juni 16.

useme

Wolmirstädt.

4359.

Henneke von Kröcher, Jordan von Wodenswegen und Henning Kletzke
verpflichten sich, dem Erzbischof Burkhard von Magdeburg mit dem
Schlosse Calbe zu dienen gegen jedermann, nur nicht gegen den Fürsten
Heinrich von Meklenburg.

[ocr errors]

willen

Wie Heneke von Crochere unde Jorden von Gudensweghen, riddere, unde Henning Klezeken, knecht, bekennen —, dat we gelovet hebben ersamen herren ertzcebiscop Borgarde von Magdeborch unde sineme capitele, dat we behulpen sin useme herren deme ertzcebiscope unde deme goddeshuse tů Magdeborch mit deme huse tů Calue, dat in der Marke liit, unde mit dem werdere unde mit deme lande, dat dartů hôrt, weder allerleyge man, sunder den von Mekelenborch, den we bi namen udghenommen hebben Gegeuen tů Wolmerstede, in den iaren na der bort goddes dusent iar dr[ii] hundert iar in deme tweundetwintegesten iare, des lateren daghes sente Vites.

--

[ocr errors]
[ocr errors]

Vollständig abgedruckt in Höfers Auswahl der ältesten Urk. deutscher Sprache, p. 155, nach dem Original im Königl. Geh. Archive zu Berlin (jetzt im Staats-Archive zu Magdeburg). Von 3 angehängt gewesenen Siegeln ist eines abgefallen und die vorhandenen sind beschädigt." Ferner gedruckt in Gerckens Cod. dipl. Brand. III, 318, in Riedels Cod. dipl. Brand. II, 1, p. 499; Urk.-Buch zur Gesch. des Geschl. v. Kröcher I, S. 160.

1322. Juni 16. Demmin.

4360.

Wartislav, Herzog von Pommern, bekennt, dass er der Stadt Demmin für Proviantlieferungen 200 Mk. wendisch und für die Beschützung der Bullenburg (vor Demmin), sowie für den Bau der Befestigung beim H.-Geist-Hause eine gleiche Summe schuldig ist.

Nos os Wartyceszlaus dei gratia Szlauorum, Cassubie atque Pomeranie dux vniuersis Christi fidelibus presentia visuris seu audituris volumus fore notum recognoscentes manifeste, quod discretis viris, predilectis nostris consulibus ciuitatis Demyn in ducentis marcis szlauicalis monete denariorum, pro quibus nobis et nostris vasallis panes et cereuisiam ceteraque ad expensas nostras notorie pertinentia exemerunt, rationabiliter et iuste obligamur in crastino beati Martini

proxime futuri omni contradictione et dilatione penitus semota cum promptis denariis aut pignore copioso finaliter persoluendum. Jtem iam dictis nostris consulibus sumus obligati in ducentis marcis denariorum szlauicalium, expositis et persolutis pro nobis in consumptibus et expensis castelli Bullenborch nominati, dum consules nostri ad manus nostras fecerunt illud custodiri et teneri, et pariter in edificatione castelli seu propugnaculi apud sanctum Georrium constructi ante ciuitatem nostram Demyn, cum promptis denariis omni contradictione abiecta indilate persoluendum et pagandum, cum nostri dilecti prefati consules vniuersam annuam pensionem Johanni de Lubeke, nostro conciui in Gripeswald, nostri ex parte pr[o]missam ex toto penitus persoluerunt, aut prenotatas ducentas marcas extunc in nostra pensione annuatim nobis danda rationabiliter defalcando. Horum omnium testes sunt supradictorum: dominus Syfridus de Plone, Scholentyn, Michael Vyneke, milites, Johannes Suanenbeke, noster notarius, magister Johannes de Bolenthyn et Vicko de Wolde, miles, ceterique quam plures fide digni. Jn cuius pleniorem veritatis euidentiam nostro cum sigillo presentia fecimus firmiter communiri. Datum in Demyn per manus Marquardi, notarii ibidem, anno domini M° CCC XX secundo, in crastino beati Viti et Modesti.

Nach Kosegartens eigenhändiger Abschrift aus dem Demminer Original. „Das Original ist 7 Zoll breit, 5 Zoll hoch. Eine ziemlich saubere und regelmässige Minuskel; aber die Dinte sehr vergilbt und erblasst. An einem Pergamentstreifen hanget noch ein Stück des Reitersiegels Wartislaws IV., mit rother Farbe überzogen." Wir nehmen diese Urkunde auf, weil diese Massregeln sich auf den damaligen Krieg wider den Fürsten Heinrich von Meklenburg beziehen. Am nächsten Tage (,,Dymin, anno domini M° CCC XXo secundo, in octaua corporis Christi") gab Herzog Wartislav den Demminern noch ein Privilegium: „Nos Wartizlaus d. gr. dux Sclauorum, Cassubie et Pomeranie dilectis nostris consulibus in Dimin in iure patronatus ecclesie Wotenneke et in aliis ipsorum iustis collationibus ad ipsos iure pertinentibus nolumus, nec debemus de cetero per aliquem modum inpedire aut turbare -". (Nach Kosegartens Abschrift von dem des Siegels beraubten Orig. im Demminer Stadtarchiv.) Vgl. 1322, Aug. 9.

[ocr errors]

1322. Juni 21. Stettin.

4361.

Konrad, Bischof von Camin, hebt auf Antrag des Propstes Barnim, Fürsten von Werle, und des ganzen Dom-Capitels der Marienkirche in Stettin die zwei kürzlich gestifteten kleinen Präbenden, die eine im Dorfe Liniken, die andere in Kasekow fundirt, wieder auf und bestimmt, dass deren Einkünfte zur Aufbesserung der grösseren Präbenden verwendet werden sollen.

Sane honorabiles viri domini Barnym de Werle prepositus, Gherardus decanus totumque capitulum ecclesie Stettinensis nobis intimarunt, quod prebendarum suarum redditus essent adeo tenues et exiles, quod nullus eorum ex ipsis

Meklenburgisches Urkunden-Buch VII.

6

se posset ullatenus sustentare. 1322., in die Albani martyris.

Actum et datum Stettyn, anno domini

Aus dem Diplomatar eccl. s. Mar. Stettin. mitgetheilt vom Staats-Archivar Dr. Klempin in Stettin. Vgl. Nr. 4349 und die Note, auch 1323, Mai 29, die Note.

1322. Juni 30. Neu-Bukow.

4362.

Heinrich, Fürst von Meklenburg, verleihet dem Kloster Doberan eine
Kornhebung von einer Hufe auf dem Kröpeliner Stadtfelde.

In nomine domini. Amen. Hinricus dei gracia Magnopolensis, Stargardie et Rostock dominus vniuersis Christi fidelibus presencia visuris salutem in domino. Ne rerum gestarum memoria processu temporum possit euanescere, discretorum virorum pericia solet eas per litteras in scripto perhennare. Hinc est, quod nos tenore presentium publice protestamur, quod maturo consiliariorum nostrorum consilio prehabito, ob reuerenciam dei omnipotentis eiusque genitricis virginis Marie et omnium sanctorum et animarum progenitorum nostrorum et nostrarum animarum ob salutem dedimus et contulimus, damus et conferimus in hiis scriptis monasterio, abbati et conuentui in Dobberan et eorum successoribus quatuor tremodia annone in opido nostro Cropelin de vno integro manso, qui per consules in dicto opido Cropelin particulariter inter conciues est diuisus et soluit singulis annis duo tremodia auene, vnum tremodium siliginis et vnum tremodium ordei, annuatim tollenda et percipienda perpetuis temporibus in predicto opido de consulibus, quicunque pro tempore fuerint. Volumus eciam, quod de predictis redditibus fiat memoria fidelis nostri Hermanni Bolkower, qui predictum mansum cum ceteris bonis suis absque heredibus reliquit. Hos vero reditus supradictos predictus abbas et conuentus monasterii Dobberan, qui pro tempore fuerint, annuatim subleuare debent de predicto consulatu et de eorum successoribus, donec predictus mansus de diuersis colonis relinquitur et ad vnum aratrum vel duo per consules de consensu vniuersorum opidanorum colligitur; et quando sic exaratur, tunc vero prenominati consules et eorum successores ad predictos redditus persoluendos minime teneantur, sed dictum mansum possunt cum colono et redditibus monasterio Dobberan resignare eo iure et libertate, sicud predictus Bolcower omnia bona sua habuit, scilicet iure vasallico, perpetuis temporibus possidendum. Jnsuper volumus et concedimus sepedicto domino et conuentui in Dobberan et eorum successoribus ex speciali gracia, vt tempore persolucionis dictorum reddituum, si tunc in toto vel in parte in dictis redditibus tollendis defectum aliquem habuerint, quod per se vel suos familiares per pignerum recepcionem tam in agris quam in domibus extorqueri poterunt, iure Lubicensi non

« السابقةمتابعة »