Vectus ab attonitis Amphiaraus equis. Quid faciam infelix, et luctu victus? amores Nec licet inceptos ponere, neve sequi. O utinam spectare semel mihi detur amatos Vultus, et coram tristia verba loqui; Forfitan et duro non est adamante creata, ола Forte nec ad nostras surdeat illa preces. Crede mihi nullus fic infeliciter arfit, 3טלנפע? Ponar in exemplo primus et unus ego. Parce precor teneri cum sis Deus ales amoris, Pugnent officio nec tua facta tuo. Jam tuus O certe est mihi formidabilis arcus, Nate dea, jaculis nec minus igne potens: Et tua fumabunt noftris altaria donis,

Solus et in fuperis tu mihi fummus eris. 101 Deme meos tandem, verum nec deme furores, C Nefcio cur, mifer est fuaviter omnis amans: Tu modo da facilis, pofthaec mea siqua futura eft, Cuspis amaturos figat ut una duos.

AC

H ego mente olim laeva, studioque fupino

18

Nequitiae pofui vana trophaea meae. Scilicet abreptum fic me malus impulit error,在 Indocilisque actas parva magistra fuit, Donec Socraticos umbrosa Academia rivos Praebuit, admissum dedocuitque jugum. Protinus extinctis ex illo tempore flammis, Cincta rigent multo pectora nostra gelu. Unde fuis frigus metuit puer ipse Sagittis, Et Diomedeam vim timet ipsa Venused subasid

C

In proditionem Bombardicam.

UM fimul in regem nuper satra pasque Britannos
Ausus es infandum perfide Fauxe nefas,

Fallor? an et mitis voluisti ex parte videri,
Et penfare mala cum pietate scelus?
Scilicet hos alti miffurus ad atria coeli,
Sulphureo curru flammivolisque rotis.
Qualiter ille feris caput inviolabile Parcis
Liquit Iördanios turbine raptus agros.

S

In eandem.

ICCINE tentâsti coelo donâsse Jacobum
Quae septemgemino Bellua monte lates?

Nî meliora tuum poterit dare munera numen,
Parce precor donis insidiosa tuis.
Ille quidem fine te confortia ferus adivit
Astra nec inferni pulveris ufus ope.
Sic potius foedos in coelum pelle cucullos.
Et quot habet brutos Roma profana Deos.
Namque hac aut alia nisi quemque adjuveris arte,
Crede mihi coeli vix bene scandet iter.

P

In eandem.

URGATOREM animae derisit läcobus ignem,
Et fine quo Superûm non adeunda domus.

Frenduit hoc trina monstrum Latiale corona,
Movit et horrificum cornua dena minax.

Et nec inultus ait temnes mea sacra Britanne, es que
Supplicium spreta religione dabis.lesomeat atase
Et si stelligeras unquam penetraveris arces, be
Non nisi per flammas triste patebit iter.
O quam funesto cecinisti proxima vero
Verbaque ponderibus vix caritura fuis!
Nam prope Tartareo fublime rotatus ab igni
Ibat ad aethereas umbra perusta plagas.ята

Q

In eandem.

UEM modo Roma suis devoverat impia diris, Et Styge damnârat Taenarioque sinu, Hunc vice mutata jam tollere gestit ad astra, Et cupit ad fuperos evehere usque Deos."

In inventorem Bombardae.

Apetionidem laudavit caeca vetuftas,

Qui tulit aetheream folis ab axe facem; At mibi major erit, qui lurida creditur arma, Et trifidum fulmen furripuisse Jovi.

Ad Leonoram Romae canentem.

AN
NGELUS unicuique suus (fic credite gentes)
Obtigit aethereis ales ab ordinibus.
Quid mirum, Leonora, tibi si gloria major?
Nam tua praefentem vox sonat ipsa Deum.
Aut Deus, aut vacui certe mens tertia coeli
Per tua secreto guttura ferpit agens;

A

T

Serpit agens, facilisque docet mortalia corda
Sensim immortali affuefcere posse sono.
Quod fi cuncta quidem Deus eft, per cunctaque fufus,
In te una loquitur, caetera mutus habet.

A

Ad eandem.

LTERA Torquatum cepit Leonora Poëtam,
Cujus ab infano cessit amore furens.

Ah miser ille tuo quanto felicius aevo
Perditus, et propter te Leonora foret!
Et te Pieria sensisset voce canentem
Aurea maternae fila movere lyrae,
Quamvis Dircaeo torsisset lumina Pentheo
Saevior, aut totus desipuisset iners,
Tu tamen errantes caeca vertigine sensus
Voce eadem poteras compofuisse tua;
Et poteras aegro spirans fub corde quietem
Flexanimo cantu restituisse fibi.

Ad eandem.

CREDULA quid liquidam Sirena Neapoli jactas,
Claraque Parthenopes fana Achelöiados,

Littoreamque tua defunctam Naiada ripa
Corpora Chalcidico sacra dedisse rogo?
Illa quidem vivitque, et amoena Tibridis unda
Mutavit rauci murmura Pausilipi.
Illic Romulidûm studiis ornata fecundis,

Atque homines cantu detinet atque Deos.

Apologus de Rustico et Hero.itis

R
USTICUS ex Malo sapidissima poma quotannis
Legit, et urbano lecta dedit Domino:
Hinc incredibili fructus dulcedine captus
Malum ipsam in proprias tranftulit areolas.V
Hactenus illa ferax, fed longo debilis aevo, 9
Mota solo assueto, protenus aret iners.
Quod tandem ut patuit Domino, spe lusus inani, B
Damnavit celeres in fua damna manus.
Atque ait, heu quanto satius fuit illa Colonihav
(Parva licet) grato dona tulisse animo!
Possem ego avaritiam fraenare, gulamque voracem:1
Nunc perire mihi et foetus et ipse parens.7A.

Elegiarum Finis

SYLVARUM LIBER.

Anno Ætatis 16.

In Obitum Procancellarii medici.

ARERE fati discite legibus,

PAR

Manusque Parcae jam date fupplices,

Quî pendulum telluris orbem
Iäpeti colitis nepotes.

Vos fi relicto mors vaga Taenaro
Semel vocârit flebilis, heu morae
Tentantur incassum dolique;