Nos convivia, nos proelia virginum
Sectis in juvenes unguibus acrium
Cantamus; vacui, five quid urimur,
Non praeter folitum leves.

L

ODE VII.

AD MUNATIUM PLAN CUM.

20

AUDABUNT alii claram Rhodon, aut
Mitylenen,

Aut Ephesum, bimarisve Corinthi

Moenia, vel Baccho Thebas, vel Apolline Delphos Infignes, aut Theffala Tempe.

Sunt quibus unum opus eft intactae Palladis urbem

Carmine perpetuo celebrare, et

Undique decerptae frondi praeponere olivam.
Plurimus, in Junonis honorem,

Aptum dicit equis Argos, ditefque Mycenas.

Me nec tam patiens Lacedaemon,
Nec tam Lariffae percuffit campus opimae,

Quam domus Albuneae refonantis,
Et praeceps Anio, et Tiburni lucus, & uda
Mobilibus pomaria rivis.
Albus ut obfcuro deterget nubila coelo
Saepe Notus, neque parturit imbres
Perpetuos: fic tu fapiens finire memento
Triftitiam, vitaeque labores

5

ΤΟ

15

Molli,

Molli, Plance, mero; feu te fulgentia fignis

Caftra tenent, feu denfa tenebit

Tiburis umbra tui.

20

Teucer Salamina patremque

Cum fugeret, tamen uda Lyaeo

Tempora populea fertur vinxiffe corona,

Sic triftes affatus amicos:

Quo nos cunque feret melior fortuna parente, 25 Ibimus, o focii, comitefque.

Nil defperandum, Teucro duce, et aufpice Teucrot
Certus enim promifit Apollo

Ambiguam tellure nova Salamina futuram.
O fortes, pejoraque paffi

Mecum faepe viri, nunc vino pellite curas :
Cras ingens iterabimus aequor.

ODE VIII.

AD LYDIA M.

YDIA, dic, per omnes

L'

30

Te Deos oro, Sybarin cur properes amando

Perdere: cur apricum

Oderit campum, patiens pulveris atque folis:

Inter aequales equitet, Gallica nec lupatis Temperet ora frenis?

5

Cur timet flavum Tiberim tangere? cur olivum

Sanguine viperino

Cautius

Cautius vitat? neque jam livida geftat armis 10 Brachia, faepe difco,

Saepe trans finem jaculo nobilis expedito?

Quid latet, ut marinae

Filium dicunt Thetidis fub lacrymosa Trojae Funera; ne virilis

15

Cultus in caedem et Lycias proriperet catervas?

O DE IX.

AD THALIAR CHU M.

VIDE

IDES, ut alta ftet nive candidum
Soracte, nec jam fuftineant onus

Silvae laborantes, geluque

Flumina conftiterint acuto. Diffolve frigus, ligna fuper foco Large reponens; atque benignius Deprome quadrimum Sabina,

O Thaliarche, merum diota. Permitte Divis caetera : qui fimul Stravere ventos aequore fervido Deproeliantes, nec cupreffi,

Nec veteres agitantur orni.

Quid fit futurum cras, fuge quaerere; et
Quem fors dierum cunque dabit, lucro

Appone: nec dulces amores

Sperne puer, neque tu choreas,

Donec virenti canities abeft

Morofa. nunc et Campus, et areae,
Lenefque fub noctem fufurri

Compofita repetantur hora;
Nunc et latentis proditor intimo
Gratus puellae risus ab angulo,
Pignufque dereptum lacertis,
Aut digito male pertinaci.

ODE X.

HYMNUS IN MERCURIUM.

MERCURI, facunde nepos Atlantis,

Μ

Qui feros cultus hominum recentum

Voce formafti catus, et decorae

More palaeftrae :

Te canam, magni Jovis et Deorum
Nuncium, curvaeque lyrae parentem ;
Callidum, quidquid placuit, jocofo
Condere furto.

Te, boves olim nifi reddidiffes

Per dolum amotas, puerum minaci
Voce dum terret, viduus pharetra

Rifit Apollo.

Quin et Atridas, duce te, fuperbos,
Ilio dives Priamus relicto,

Theffalofque ignes, et iniqua Trojae
Caftra fefellit.