صور الصفحة
PDF
النشر الإلكتروني
[ocr errors]

IV.

1209. 3. April. Lateran. Innocenz III. trägt dem Bischofe von Passau und dem Abbt von Baumgartenberg auf einen gewissen L., der in letzteres Kloster mit erschliechener Bewilligung seiner Gattin getreten war, um deren späteren Unenthaltsamkeit willen, nicht zur Rückkehr in die Welt zu verpflichten.

Episcopo Pataviensi et Abbati de Bovingardenberg (Baumgardenberg) Pataviensis diocesis. Veniens ad præsentiam nostram dilectus filius L. lator præsentium nobis humiliter intimavit, quod cum olim intrandi monasterium propositum concepisset, pluribus sacerdotibus, Militibus et aliis bonis viris præsentibus apud uxorem suam precibus institit, ut super hoc suum impartiretur assensum, eisdem Presbyteris primitus exoratis, ne præfatæ mulieri exponerent, quod et ipsam oporteret derelinquere seculum, si viro suo daret licentiam ad monasterium convolandi. Cumque ipsum mulier ne ab ea discederet vice mutua precaretur ipse asserens, quod nisi ab ea posset super hoc obtinere licentiam, non solum ei se inutilem redderet, sed etiam toti mundo illa deinde tam ipsius quam multorum astantium precibusque (sic) devicta caput ejus altari supposuit manu sua, qui ea præsente tonsoratus ibidem monasterium adiit et finito. probationis tempore professionem fecit solemniter monachalem, illa vero in seculo remanens inhonestos amatores admisit. Unde idem L. metuens ne suæ continentiæ illius incontinentia imputetur, an in monasterio perseverare debeat a nobis consilium postulavit. Quocirca discretioni vestræ per apostolica scripta mandamus, quatenus si est ita, prædictum L. in monasterio quo intravit absque inquietatione cuiusquam perseverare permittatis. Licet enim videatur in hoc non modicum deliquisse, quod captiose asseruit, quia nisi sibi eadem mulier consentiret, tam sibi quam toti mundo se inutilem redderet et cum Presbyteros exoravit, ne prædictæ mulieri exponerent, quod eandem relinquere seculum oporteret, si forte licentiam daret viro, ex quo tamen eadem mulier caput viri altari sponte supposuit et postmodum sicut asseritur, vixit incontinenter, super revocatione ipsius non esset aliquatenus audienda, cum ejus intentio, si eundem forte repeteret, exceptione possit commissæ fornicationis elidi; maxime cum antequam fuerit fornicata, ipsum non duxerit repetendum. Datum Laterani III. Non. Aprilis anno duodecimo.

Aus Baluzius, epistolarum Innocentii III. B. P. libri XI. Parisiis 1682 II. 306. epist. 13.

V.

1289. 13. Oktober. Aschach. Abbt Chunrad von Meten belehnt die Gebrüder Marquart und Philipp die Gneussen mit einer Wiese unterm Schlosse Rotenek.

Nos Chunradus dei gratia abbas in Metem et conuentus ibidem presentibus protestamur, quod nos discretis viris Marchardo et Philippo fratri suo dictis Gneuzz duo tagwerch prati, quod situm sub castro rottenekk iuxta fluvium dictum Rotel contulimus. Acta sunt hec in Aschach in foro anno domini MCCLXXXIX in die sancti cholomanni mart.

Aus Mon, boic. XI. 366.

[blocks in formation]

VI.

Abbt Konrad von Meten vererbrechtet ein Lehen an Heinrich den Kurzenkirchner.

Sciendum, quod Leupoldus de Aschach habuit ab ecclesia nostra (Meten) quoddam beneficium ibidem, in quo habebat jus hereditarium, quod vendidit 'cuidam, qui vocatur Hainricus Churzenkirchaer nosque Chunradus abbas idem beneficium in manus Hainrici mutarii ex precepto nostro vice nostri resignandum recepta dimidia libra denariorum ratisp. subsimili jure predicto Hainrico contulimus sub hac forma, ut ecclesie nostre in festo sancti Michalis soluat annuatim V solidos novorum denariorum wiennensium et quatuor metretas nucum. Actum in Metem anno Domini MCCXCI.

Aus Mon. boic. XI. 366.

VII.

1293. 24. April. Leutold von Chunring urkundet, dass Bischof Bernhart von Passau dem Kloster Engelszell den Leissauerhof bei Radendorf gegeben habe. Quia fluxus temporis fluxibilem efficit memoriam, necesse est, ut acta hominum scripturæ testimonio confirmentur. Nos igitur Leutholdus de Chunring pincerna ducatus Austria scire volumus universos præsentis paginæ inspectores, quod reverendus dominus

noster Wernhardus venerabilis ecclesiæ Pataviensis episcopus ob animæ suæ remedium salutare curiam quandam dictam Leissarii juxta villam Radendorf sitam ab Ottone et Conrado fratribus dictis Leissariis et domina Wendelmuet matre ipsorum pro quadraginta duabus libris Viennensis monetæ jure hereditario ac sub titulo liberæ possessionis, quod vulgariter Freys-aigen dicitur, comparavit, donando eandem curiam ac præsentium testimonio novæ structuræ quam ad laudem dei decrevit fundare memoratus dominus ac reverendus pater episcopus Pataviensis apud Danubium in silva in loco, qui dicitur. Engelhart Zell cum omnibus juribus dictæ curiæ, quæ ad ipsam curiam pertinebant hactenus, hoc est area ipsius curiæ et pomerium et pratum ipsam aream imediate contingentia in dotem novæ structuræ penitus ac libere assignando: quam etiam emptionem ipsi prædicti fratres videlicet Otto et Conradus una cum domina Wendelmuet matre eorum secundum consuetudinem juris terræ debito spacio temporis hoc est quinquaginta annis et uno anno et die ab impetitione qualibet tenebuntur prædictæ structuræ coram judiciis et placitis in locis et causis quibuslibet suis sumptibus propriis et absque memoratæ structuræ dispendio defensare, in qua defensione si forte, quod non credimus, prædicti fratres Otto et Conradus simul et mater eorum domina Wendelmuet negligentes exstiterint, ita tamen, quod gravamen aut damnum aliquod dictæ structuræ novæ ex impetitione aliquorum in possessione memoratæ curiæ oriatur, ex tune jam dicti fratres Otto et Conradus civitatem Viennensem ingrediantur præsentia corporali: eandem civitatem nullo modo egressuri, nisi prius satisfecerint de dispendio vel gravamine, quod sæpedictæ novæ structuræ ex impetitione sæpefatæ curiæ receperit per negligentiam eorundem. Ne autem ulla calumniæ nebula memoratam emptionem ac dedicationem valeat aliqualiter obfuscare, præsens scriptum nostri sigilli munimine ac sigillo domini abbatis de Wilhering duximus roborandum testibus idoneis, qui præsentes aderant, subnotatis. Testes sunt: Dominus Conradus in Wilhering abbas, Dominus Hugo abbas in Fürstenzell, dominus Ludovicus plebanus de Stadelawe, dominus Conradus cellerarius in Wilhering, dominus Conradus miles de Mühlsteten, Albero Gensel, Albero de Starnwerd, Fridericus de Bach et alii quam plures. Actum anno domini millesimo ducentesimo nonagesimo tertio octavo Kalendas Maij.

Aus einer geschriebenen Chronik des Klosters Engelszell vom Jahre 1783.

.VIII.

-

1294. 24. August. Hadmar und Erchinger Brüder von Wesen verleihen dem Kloster Engelszell freie Ausübung der Gerichtsbarkeit auf den in ihrem Gerichtsbezirke gelegenen Gütern des Klosters.

Wir Hadmar und Erkhenger brüder von Wesen tun kunt allen, die diesen brief sehent oder hörent, die noch sint und künftig werdent, das wir den erbaren hern grauen ordens von Engelhartszelle durch gott und durch ihr bet mit ganzen willen und mit gueter verhengnussen unser baider hausfrauen und unser baider erben, die nun sint und fürbas werdent haben gegeben üpplich (sic, lieplich?) und redlich das recht und die freyung in unserm gericht, das weder wir noch unser richter deherumer (deheiner?) von der vorgenanten hern leuten oder guet, das sie in nüze und in gewer zu disen zeiten besizent und habent, das ist in allem ihrem widen, den das Engelhartszelle und das sant Gilgen, wo sint des Wizmanstorf drey und des Grueb ein und an zwey öden, die geheissen sint Schassink und wurden gekaufft von dem Chlaspeken dehain solte (schulde?) oder sache richten sullen nür allein diese drey sache: das ist den todschlag und die deuff und die notnunft, die zu den tod ziehent und die die (der?) dreyen sachen einer schuldig werden, solle uns antworten der vorgenanten hern Schafer, als sie mit gürtl seint umbfangen also, das wir noch unser richter mit ir guet was das ist nicht haben zu schaffen. Aber die andere sache und schulde sollen die vorgenante hern oder wem sie es empfehlen auf iren guet richten nach ires ordens gewonhait und sitten. Und das in das stet und unverkert ewiglich bleibe, so geben wir inen disen brief zu urkunde versigelt mit unseren insigel und bestetiget mit den zeugen, die hie geschriben sint: das ist der erbar her abt Conrad von Wilhering, brüder Wisent und brüder Marchtfrid, der dechant von Erzbach (!), her Ruger der Haichenpach und sein sohn der Pilgrim, her Chalhoch von Rainerigel, her Espein von Jochenstein, her Leopold von Idrungsperg, der Petershaimer und der Conrad Steiner und ander piderleut gnug. Das ist geschehen, da von Christes geburt waren tausent iar und zweyhundert iar in dem vier und neinzigsten iar an s. Bartholomeustag des heyl. zwelf boten.

Aus einer geschriebenen Chronik des Klosters Engelszell vom Jahre 1783,

[merged small][ocr errors]

1294. 8. September. Krems.

[ocr errors]

Bischof Bernhard von Passau schenkt dem

Kloster Engelszell mehrere Häuser und Weingärten.

Nos Wernhardus dei gracia ecclesiæ Pataviensis episcopus tenore confitemur præsentium, quod pro reverentia gloriosæ virginis Mariæ et nostræ salutis augmento domum nostram Pataviæ dudum emptionis titulo ad nos legitime devolutam, item duo jugera vinearum sita in Weinzierlesperg in der Laimgruben, quæ comparavimus a venerabili in Christo fratre domino Witigone de Lobenstein canonico Pataviensi, item duas vineas in Gerhartstorff et unam vineam circa Niunburgam in Peusenberg, quas ex testamento bonæ memoriæ domini Henrici de Inne quondam venerabilis canonici Pataviensis et vicedomini nostri legitime sumus adepti, item vineam unam in Kolgraben circa Niunburgam, item vineam in Muggenthal, quam dedit nobis dominus Lentoldus miles de Chreuzbach, item demidiam domum in civitate Viennensi prope Scotos, item domum nostram in Niunburga, quas sumus emptionis titulo assecuti, donavimus, tradidimus, obtulimus novæ plantationi nostræ in Engelhartszelle sic, ut fratres ibidem domino servituri de eisdem perpetuo sustententur, Investivimus etiam de præmissis domibus, vineis venerabilem in Christo fratrem dominum Conradum abbatem de Hilaria nomine prædictæ ecclesiæ in Engelhartszella et possessionem et proprietatem sibi assignavimus omnium præmissorum maxime cum prefata cella sibi filiationis titulo subjaceret. In cujus rei testimonium et perpetuam firmitatem presentes dedimus literas nostro sigillo munitas. Datum et actum Chrembsæ anno domini M.CC. nonagesimo quarto in nativitate beatæ virginis.

Aus einer geschriebenen Chronik des Klosters Engelszell vom Jahre 1783.

1295. 13. Jäner. Rom.

[ocr errors]

X.

Papst Bonifacius VIII. bestätiget die Stiftung des
Klosters Engelszell.

Bonifacius episcopus servus servorum dei dilectis filiis abbati et conventui monasterii de Cella Angelorum cisterciensis ordinis Pataviensis diœcesis salutem et apostolicam benedictionem. Cum a nobis petitur, quod justum est et honestum tam vigor æquitatis quam

« السابقةمتابعة »