honore sancti Sepulcri consecrauit, in qua consecracione decimam ipsius uille, scilicet Mechou, et aliarum trium uillarum Zagoriz et Comarouo et Coccha Deo et sancto Sepulcro contulit.

Dominus Zuantozlaws Coccham dedit inferiorem.

Comes Stephanus dedit superiorem Coccham.

Dominus Micora dedit Chelm cum ecclesia et cum decimis, et forum et tabernam et aliam villam, que dicitur Nescouiche; iterum addidit sal de Bochegna, aliud sal Nepreuecham, tercium sal Sidignam et aliam tabernam Studenicham.

Dominus Radozlauus dedit Deo et sancto Sepulcro Scarisou et ecclesiam et forum et tabernam; decimas vero ipsi ecclesie predictus episcopus Gedeco in consecracione ecclesie addidit, scilicet decimam de commemerato Scarisou et aliarum quatuor villarum Modrelanc et Virbiche et Sdinechouic et Crampa. Iterum predictus comes dedit Repniam et homines morantes in ea.

Dominus Ziro et uxor eius cum filio suo Oltone dederunt duas villas, scilicet Kye et Samagost.

Dominus Leonardus dedit uillam iuxta Coccham, frater eius Wlodimirus dedit Belobrese.

kouic.

Dominus Gneuomirus et uxor eius cum filio suo dederunt Lant

Comes Nicholaus palatinus dedit duas villas Iacsic et Replic.
Dominus Lasota dedit Dlubnam.

Dominus Bugiuoy dedit Gozezlauice.

Dominus Gerloch et uxor eius cum filijs suis dederunt sancto Sepulcro duas uillas, scilicet Charncou et Oluzan (s).

Iohannes dedit uillam, que decambita fuit a fratre eius Matheo pro Gostiradic.

Uxor Wseborij pro eius anima et sua et filiorum suorum dedit uillam, que dicitur Golchouo, cum suis pertinencijs.

Dominus Cagnimirus dedit pro anima sua Benganouo.

Andreas frater Mathei dedit Bamuol.

Voyzlauus frater domini Gethkonis episcopi, in Vroczlauiensi prouincia duas uillas dedit, que decambite fuerant ab episcopo pro uilla, que dicitur Grocouic, et pro Sclauono et eius decima.

Christon frater Canimeri dedit Zitnam, quam decambiuit prefatus Cagnimirus pro Borouna et Comeou.

Dominus Otto de Verbic dedit Dirscou.

Comes lacobus Sumdemerensis cum uxore sua dedit uillam, que dicitur Karohe.

Tuto Teuthonicus dedit uillam, que est ante Rudam.

Frater Prelaius dedit uillam) sancto Sepulcro ecclesiam, que est in Guenezne, cum duabus villis.

Frater Crecocha dedit villam unam, que est iuxta Mechou.
Hugoldus clericus dedit sortem unam, que erat super Coccham.

*) Wyraz uillam jest w oryginale podkropkowany, na znak, że winien być przekreślony.

Dominum Petrum archiepiscopum Guenezenensem in fraternitatem nostram recepimus.

Dominum Fulconem Cracouiensem episcopum in fraternitatem nostram recepimus.

Dominum Gorichonem cum uxore et liberis suis similiter rece

pimus.

Iohannem archidiaconum de Lubelnia recepimus.
Lodouicum de Craco recepimus.

Fratrem Christinum de Guenezne recepimus.

Na tem koniec pisma starożytnego, do pisma XII wieku podobnego, pisze A. Z. Helcel, który tekst powyższy z oryginału przepisał. Dalej ręką nierównie późniejszą i większemi literami dopisano:

Altheman cum uxore et liberis recepimus.

Conradum cum uxore et liberis recepimus. Spancoz cum uxore et liberis recepimus. Bertoldum cum uxore et liberis recepimus et Ottonem.

Ręką zaś jeszcze późniejszą i atramentem bladym w końcu dodano:
Symon Polayowsky cum uxore et liberis re.

Oryginał powyższego spisku na pargaminie bez pieczęci miał sobie A. Z. Helcel pożyczony do odpisania w marcu r. 1857 od W. Piątkowskiego naczelnika powiatu miechowskiego. In dorso aktu najstarszy napis był: Instrumentum pro fraternitate villarum ecclesie Myechoviensis legatarum. Drugi: Istud continet omnes villas, que spectabant ad monasterium Miechoviense. Inne napisy są dużo późniejsze.

Tekst cały pisany jest per extensum, tylko każdy nowy ustęp poprzedzony jest znakiem, podobnym do klucza basowego w nutach, używanym często w rękopisach średniowiecznych i najdawniejszych drukach w celu oznaczenia, iż następujące zdanie od początku wiersza położone być winno. Gdzie więc w oryginalnym albumie znak taki jest położony, ustęp taki od nowego rozpoczynamy wiersza.

Jest to album ogłoszone drukiem w Nakielskiego: Miechowii, str. 81, oraz

w kodeksie dyplomatycznym wielkopolskim, tomie III, N. 2020.

Miejscowości w tym akcie wyszczególnione, objaśnione zostały już przy poprzednim dokumencie N. CCCLXXV.

CCCLXXVII. 1208. die 14. m. Octobris, Ferentini.

Innocentius III. P. M. immunitates monasterio Miechoviensi a Casimiro duce Poloniae impertitas, ratas esse iubet.

Innocentius episcopus seruus seruorum Dei. Dilectis filiis fratribus Dominici Sepulchri in Polonia constitutis, salutem et apostolicam benedictionem. Sacrosancta Romana ecclesia deuotos et humiles filios ex assuete pietatis officio propensius diligere consueuit, et ne prauorum hominum molestiis agitentur, eos tamquam pia mater sue protectionis munimine confouere. Eapropter dilecti in Domino filii, uestris iustis postulationibus grato concurrentes assensu, personas uestras et domum Dominici Sepulchri cum omnibus bonis, que in presentiarum raciona

biliter possidetis, aut in futurum iustis modis prestante Domino poteritis adipisci, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus. Specialiter autem libertates domui et hominibus uestris a bone memorie Casimiro Polonie duce concessas, sicut eas iuste ac pacifice possidetis, et in ipsius ducis scripto autentico continetur, uobis et per uos domui uestre auctoritate apostolica confirmamus, et presentis scripti patricinio communimus. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre protectionis et confirmationis infringere, uel ei ausu temerario contraire; si quis autem hoc attemptare presumpserit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius se nouerit incursurum. Datum Ferentini II Idus Octobris, pontificatus nostri anno vndecimo.

Oryginał pargaminowy, bula oderwana. Nakielski: Miechovia, str. 98.

CCCLXXVIII. 1208. die 14. m. Octobris, Ferentini.

Innocentius III. P. M. coenobium Miechoviense Dominici Sepulcri sub sedis apostolicae protectionem suscipit.

Innocentius episcopus seruus seruorum Dei. Dilectis filiis fratribus Dominici Sepulchri in Polonia constitutis, salutem et apostolicam benedictionem. Sacrosancta Romana ecclesia deuotos et humiles filios assuete pietatis officio propensius diligere consueuit, et ne prauorum hominum molestiis agitentur, eos tanquam pia mater sue protectionis munimine confouere. Eapropter dilecti in Domino filii, uestris iustis postulationibus grato concurrentes assensu, personas uestras et domum Dominici Sepulchri cum omnibus bonis, que in presentiarum rationabiliter possidetis, aut in posterum iustis modis prestante domino poteritis adipisci, sub b. Petri et nostra protectione suscipimus. Specialiter autem villam de Meschow ) cum appenditiis suis, quam bone memorie lasco antecessoribus uestris prouida contulit pietate, nec non etiam libertates, immunitates et consuetudines rationabiliter domui et hominibus uestris a Mesicone quondam Polonie duce concessas, sicut ea omnia iuste et pacifice possidetis, et ipsius ducis scripto authentico. continetur, uobis ac per uos domui uestre auctoritate apostolica confirmamus et presentis scripti patrocinio communimus. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre protectionis infringere, uel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare presumpserit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius se nouerit incursurum. Datum Ferentini II Idus Octobris, pontificatus nostri anno undecimo.

Nakielski: Miechovia, str. 95.

1) Miechów, miasteczko obwodowe w województwie krakowskiem.

CCCLXXIX. 1208. die 14. m. Octobris, Ferentini.

Innocentius III. P. M. emptionem salis cuiusdam a G. canonico

monasterii Miechoviensis ad opus eiusdem monasterii factam, ratam esse iubet.

Innocentius episcopus seruus seruorum Dei. Dilectis filiis fratribus. Dominici Sepulchri in Polonia constitutis, salutem et apostolicam benedictionem. Iustis petentium desideriis dignum est facilem prebere consensum, et uota, que a rationis tramite non discordant, effectu prosequente complere. Eapropter dilecti in Christo filij, uestris iustis postulationibus inclinati, salem quem G. de Miechow, canonicus sancti Sepulchri, ad opus domus uestre emisse dignoscitur, et uos demum obtinuistis per diffinitiuam sententiam a bone memorie F. episcopo Cracouiensi et N. Comite promulgatam, sicut illum iuste ac pacifice possidetis et in autentico scripto exinde confecto continetur, uobis ac per uos domui uestre auctoritate apostolica confirmamus et presentis scripti patrocinio communimus. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre confirmationis infringere, vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare presumpserit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius se nouerit incursurum. Datum Ferentini II Idus Octobris, pontificatus nostri anno vndecimo.

Nakielski: Miechovia, str. 129.

CCCLXXX. 1210.

Vincentius episcopus Cracoviensis privilegia monasterii Cisterciensium Andreoviensis vetustate consumpta, renovat.

a

In nomine sancte et indiuidue Trinitatis. Ego Vincentius Dei prouidentia Cracouiensis episcopus, omnibus tam presentibus quam futuris salutem in perpetuum. Quia magna negligentia culpa est, culpari super eo nolumus, quidem (s) ex officio commisso in alijs corrigere tenemur. Vidimus enim cenobij de Andreow priuilegia ex neglectu pene delita et invtilia, et ad interitum et lapsum domus labentia: unde dignum duximus imminenti temporum ruine succurrere, quia satius est ante tempus occurrere, quam post tempus remedium querere. Communicato igitur cum fratribus nostris consilio totius Cracouiensis ecclesie, tam personarum quam canonicorum approbatione et consensu, predicti cenobij priuilegia innouare statuimus, futuris in perpetuum seculis ualitura, ne de ipsorum amodo' fide ambigatur, que sub tantorum solennitate ac presentia uirorum constat esse roborata. Priuilegia hec sunt:

Ego Maurus Dei gratia Cracouiensis episcopus et ego Radozh eiusdem Mauri successor dedimus Deo et fratribus predicti cenobij de Andreow decimas super has uillas: Rakoszino, Pothok, Liszakowo, Lanczino, Rakowo, Tharsawa, Chorzewa, Czaczowo", Preneslawe, Konare, Michowo', in utraque Michowici, Gerlowo, Borowa, Prokopa, Lunowo, Choloszino'. Facta est autem hec oblacio siue donatio

m

nostre humilitatis anno millesimo centesimo quinquagesimo quarto, prime (s) pontificale regimen tenente domino digno ac uere beato Eugenio, nec non duce Boleslao, Mescone, Henrico germanis fratribus, principatum in Polonia tenentibus, multis nobilibus astantibus, quorum hec sunt nomina: Iohannes archiepiscopus, Clemens frater eius, dominus laczo, Michora, Mechislaus, Martinus, Zbiluit", Nicolaus tribunus, comes Bogumelús.

Item ego Gedeo supradicte Cracouiensis episcopus ecclesie, addidi Deo et b. v. Marie et s. Adalberto et fratribus iam dicti cenobij in consecratione ueteris ecclesie decimam ad mensam meam pertinentem omnium suprascriptarum uillarum in episcopatu meo positarum, quarum nomina hec sunt: Viazd, Blonie, Senich, Blonica, Skowrodno, Pauenchic, Beresznam", Buzecow, Opatkowo, Tropiszowo, Bealla, Grambalow, Besgen', Mirawa, Branichia", Scronow, Vaslino et alterius uille, que sedet super Nidikam, in qua sedent konary due (s), hoc est inter uillam Bugiuoij et uillam Negoslai. Testes huius donationis sunt hij: dominus Mesko, dominus Kazimirus domini terre, abbas Tinecensis Hildebrandus, abbas de Caluomonte Miluanus' abbas de Sieciechow Alnodus, abbas de Lochna Simon, dominus Aiax", dominus Zecoslaus, Gneomirus, Stephanus, Iacobus, Iohannes, Clemens, multi comites, nobiles, capellani, quorum nomina scribere longum esset.

Sunt autem hij, per quos facta est et confirmata innouatio: ego Vincentius Cracouiensis episcopus, Vislaus' decanus eiusdem ecclesie, Ianus archidiaconus, Boguphalus prepositus, Benedictus summus magister, Laurentius cantor, Nicolaus custos, Henricus subcustos, Radolphus Sandomiriensis archidiaconus, Iohannes Crusuicensis decanus et predicte ecclesie canonicus, Richardus, Blasius, Pancratius, Voyco, Alexander, Stephanus, Petrus cognomento Barrabas, Bozwiwos bb, Nicolaus, Pantoslaus, Troianus canonici.

aa

,

Ego postea Vincentius sepius iam dicte Cracouiensis ecclesie humilis minister, in consecratione illius ecclesie addidi supranominato claustro et fratribus ibidem Deo seruientibus trium uillarum decimas, quarum uocabula subnotantur: Zdanowicie, Vilchici, Negoslawici. Testes: comes Gouorichius, comes Iacobus, abbas de Caluomonte, abbas de Carnna da et alij quam plures nobiles et mediocres, qui in eadem consecratione interfuerunt. Quicumque itaque de istis omnibus abstulerit uel dempserit preter uoluntatem abbatis et fratrum, sit anathema, maranatha. Facta est autem ista innouatio siue confirmatio anno uerbi incarnati M. CC. decimo, episcopatus uero nostri anno secundo.

Z tekstu przechowanego w kopijaryjuszu jędrzejowskim, na karcie 11. Iest ten przywilej ogłoszony drukiem w Starowolskiego: Vita et miracula serui Dei Vincentii Kadłubkonis, Cracoviae 1642, str. 13, skąd następujące odmianki tekstu podajemy: a) sanctissime, b) etc. c) quod ex, d) parum deleta et mutilia, e) seclis, f) aliquomodo, g) prudentia, h) Czaczowo brak, i) Michowo brak, k) Berlowa, Linowo, Poloszyno, m) primo, n) Zbylnik, o) Senth, Błonika, p) Serekna,