صور الصفحة
PDF
النشر الإلكتروني

die et quinta feria ibidem in Bochnya panem et ferinam libere vendere poterit, impedimento quolibet procul moto. In cuius rei testimonium presentem paginam conscribi fecimus et sigillo nostro roborari. Datum et actum apud Cracouiam, feria tercia infra octauas sancte Trinitatis, anno Domini millesimo trecentesimo vigesimo primo.

Z potwierdzenia króla Zygmunta I dtto Wilno feria III post festum Assumptionis b. Mariae, 1516, oblatowanego w ks. metryki 29, kar. 384. Bochnia, miasto obwodowe w Galicyi zachodniej.

DLXXXIII. 1322. die 13. m. Maii, Cracoviae.

Nankeri episcopi Cracoviensis decretum, inter Wladislaum regem Poloniae et sanctimoniales ordinis s. Clarae monasterii Sandecensis de iure patronatus ecclesiae parochialis Sandecensis litem dirimens.

In nomine Domini amen. Nankerus Dei gracia episcopus Cracouiensis ad perpetuam rei memoriam. Cum nuper coram nobis inter magnificum dominum nostrum Wladislaum regem Polonie, actorem ex vna parte, et sorores ordinis s. Clare, cenobij antique ciuitatis Sandecz, reas reas ex altera, super iure patronatus parochialis ecclesie ibidem questio verteretur, domino rege asserente, quod ad ipsum spectaret ius patronatus ex eo, quia esset annexa prebende Sandomiriensi, cuius ipse patronus fore dignosceretur, sororibus vero affirmantibus in contrarium, quod nunquam fuisset annexa prebende supradicte, sed a tempore, quod non extat in contrarium memoria, semper fuerunt in possessione iuris presentandi rectores ad ipsam, nec de prebenda, que fundata dicitur super decima in Podolino, se vnquam intromittere curauerunt: nos summarie et de plano, sine strepitu et figura iudicij, de consensu vtriusque partis in huiusmodi procedentes negocio, auditis hinc inde propositis et receptis testibus et visis racionibus, iuribus, instrumentis et alijs adminiculis ad causam facientibus, ex eis in nostro consistorio ac in capitulo vna cum fratribus nostris diligenter examinatis, communicatoque consilio sapientum et nihilominus de beneplacito domini nostri regis prefati sentenciam definitiuam pronunciamus in hijs scriptis, ius patronatus seu ius presentandi in dicta parochiali ecclesia de Antiqua Sandecz ad sorores pertinere predictas, ita videlicet, quod eadem ecclesia nihil commune habeat cum prebenda, ad quam dominus rex, quem et quando voluerit, presentabit, cum inter se, prout probatum extitit, penitus sint distincta. In cuius rei testimonium presentibus nostrum sigillum duximus appendendum. Actum et datum Cracouie, anno Domini millesimo trecentesimo vicesimo secundo, III idus Maij. Presentibus testibus infrascriptis, honorabilibus et discretis viris, dominis: Reymboldo archidiacono, magistro Francisco cancellario Cracouiensibus, Clemente scolastico Gneznensi, Virchoslao officiale, Mathia iudice curie nostre, fratribus et canonicis nostris Cracouiensibus, Wronino scolastico Scarbimiriensi, Paulo Sandomiriensi, Ven

ceslao Primancouiensi, Nicolao de Ruscza, Iohanne de Conussa ecclesiarum rectoribus et alijs multis fidedignis nostre curie capellanis.

Według tekstu zamieszczonego w kopijarzu Panien Klarysek starosądeckich, na karcie 16. Sprostowane myłki: a) Pedolino, b) sententiatum deffinimus. Stary Sącz, miasteczko powiatowe w obw. sądeckim. Podoliniec, miasteczko na Spiżu, nad Popradem położone.

DLXXXIV. 1323. die 20. m. Iulii, in Stary Sącz.

Budislava abbatissa monasterii Sandecensis, ordinis s. Clarae refert iura et officia sculteti incolarumque villae Przekop.

In nomine Domini amen. Ne res gestas aboleat processus temporis, confirmat illas solemnis titulus literarum. Nouerint igitur vniuersi presentes et futuri, quorum audiencie presens scriptum defferretur, quod nos famula Christi soror Budislaua, abbatissa cenobij Sandeczensis, ordinis alme virginis Clare, de maturo et sano consilio nostri conuentus damus et conferimus viro discreto Ebrhardo et Katherine vxori sue sculteciam in hereditate nostra dicta Precop, quam emit de fauore nostro apud Nicolaum nostrum scultetum de Bramdorf et apud pueros Soblini dicti Sram pro viginti quatuor marcis. Racione vero locacionis sub iure Magdburgensi prefato Ebrhardo sculteto et vxori sue Katherine legittimisque successoribus ipsorum damus in hereditate nostra iamdicta liberum molendinum cum duabus rotis super littus Dunayec, thabernam, braseatorium et unum mansum liberum iure hereditario in perpetuum possidendum, item dimidium mansum liberum pro ecclesia et dimidium mansum pro via generali. Euolutis autem annis libertatis XVI, incole dicte ville de quolibet manso Franconico nobis et nostro cenobio octo scotos in festo beati Martini singulis annis vsualis argenti pro censu sint astricti soluere, de quo censu nostro cenobio quinque partibus presentatis, scultetus cum suis posteris sexta parte inperpetuum perfruetur. Idem scultetus dictus Ebrhardus cum suis posteris omnem causam paruam vel magnam iudicabit, fine debito decidendo, percipiens tercium denarium de penis iudicij, nobis vero duos assignabit. Si qui vero ob culpam sui reatus fuerint plectendi, mutilandi, cecandi vel quocumque modo mortificandi, scultetus in eadem hereditate cum suis iuratis sentenciandi ac puniendi plenam habeat potestatem. Iudicia quoque magna, que ter in anno [celebr]ari solent, primum est iudicium in octaua beati Martini, secundum est in die beate Agathe virginis et tercium die tercia post diem sancti Iohannis baptiste. Post reuolucionem vero annorum libertatis sine nostro nuncio ad hoc deputato, scultetus iudicare non presumat, sed ipso mediante assessore nostro iudicabit, iudi[catorum siue penarum] terciam partem cum (s) prefatus scultetus cum suis posteris percipiet, nobis duabus partibus presentatis. Scultetus expensas cum suis villanis dare tene bitur suo premisso assessori. Damus eciam de nostra speciali gracia eidem sculteto et successoribus suis in siluis apum procreacionem cum

pascuis, venacionem nobis vero coram de qualibet [fera] occisa assignabit. Si quis autem scultetum ipsum aut aliquem de familia ipsius cittare voluerit, non aliter, nisi per nostram literam coram nostre curie iudice euocetur et ibi iure suo Theutonico Maydburgensi respondebit. Et quia sedecim annorum libertas fuit concessa et iam sex anni sunt euoluti dicte libertatis, expletis vero residuis decem annis sepedictus Ebrhardus scultetus cum coniuge sua Katherina ac posteris de quolibet manso Franconico infra quatuor annos dimidium censum percipiet pro labore et sudore (?) suo, que faciet in locacione hereditatis prefate, nostro monasterio dimidietate census dicti assignata. Preterea scultetus cum suis incolis expirata libertate more Magdeburgensi honores nobis et nostro cenobio dare tenebuntur. Volumus eciam, vt sepedictus Ebrhardus noster scultetus cum sua vxore Katherina suisque successoribus dictam sculteciam donare, vendere, commutare ac quocumque [modo] a se alienare non presumat, nisi de nostro scitu et fauore. Insuper nobis et nostro collegio dictus scultetus et sui successores elapsa libertate seruicijs tempore et loco, prout ius Magdburgense expostulat, seruire sint parati. Vt autem hec mera nostra donacio robur obtineat perpetue firmitatis, presentes literas scribi fecimus et dedimus nostri conuentus sigilli munimine roboratas. Acta autem sunt hec in Antiqua Sandecz ciuitate nostra, XIII° kalendas Augusti, anno Domini millesimo CCC XXIII°. [Presentibus] testibus hijs annotatis: comite Stephano dicto Pacaucha, comite Martino de Brzessna, Swatozlao nunc procuratore nostro, ffloriano, Martino, tunc seruitoribus nostris, Geruino fabro, Benassio fabro, notario nostro et alijs quampluribus fidedignis et honestis.

Kopija pargaminowa pochodząca z XV wieku, bardzo zniszczona i zblakła, przechowana w archiwum książąt Czartoryskich, Vol. II, N. 5. Nie ma śladu, iżby kiedy pieczęć była przywieszona. Niektóre ustępy są już wskutek zniszczenia nie do odczytania.

Przekop, miejscowość tej nazwy dziś nie istnieje. Sądząc z położenia onejże nad Dunajcem, niemniej, iż poprzedni jej sołtys zwał się Sram, przypuścić można, iż są to Sromowce wyżne lub niżne, położone nad Dunajcem w pow. krościeńskim, par. Maniów, gdyż nierzadko brały nowe lokacyje nazwę swą od pierwszego sołtysa zasadźcy. Zdaniem autora Sądecczyzny Przekop ten leżał, gdzie dziś Sromowce średnie, do Sromowiec niżnych należące.

Bramdorf jest Abrahamsdorf, wieś na Spiżu na południe od Kesmarku po

łożona.

DLXXXV. 1324. die 21. m. Ianuarii, in Sącz.

Nankerus episcopus Cracoviensis inter Czadrum canonicum Sandomiriensem et Catharinam abbatissam monasterii Sandecensis, ordinis s. Clarae, de XV marcis annuis litem dirimit.

In nomine Domini amen. Nankierus Dei gracia episcopus Cracouiensis, ad perpetuam rei memoriam. Cum pridem discretus vir, dominus Czader canonicus Sandomiriensis, religiosas dominas Catherinam

abbatissam et collegium sororum ordinis s. Clare in Sandecz, coram nobis traxisset in causam, petens ab eis quindecim marcas annuatim sibi de theloneo ibidem pretextu sue prebende Sandomiriensis ex debito persoluendas, tandem pendente termino super declinatoriam iudicij et alijs excepcionibus dilatorijs, que dictis sororibus competere videbantur, in medium opponendis vel si fieri posset, super concordiam faciendam, cum idem Czader videret se in probacionibus deficere, ad iuramentum seniorum sororum conuentus eiusdem recursum habuit, prout asseruit coram nobis, videlicet Catherine abbatisse, Budce, Stronce et Anne, que vt conscientes a pre ceteris huius facti, in animas suas et consciencias iurauerunt, quod eedem quindecim marce per felicem dominam Cunegundim, fundatricem predicti collegij seu monasterij in Sandecz, quondam ducissam Cracouiensem, non dabantur dicto Bogufalo, quondam canonico Sandomiriensi, racione prebende sue, sed intuitu persone de ipsius gracia speciali; post cuius de hac luce transitum, nullus successorum suorum vsque in presens recipiebat nec eciam petebat easdem. Quo facto dictus Czader proclamauit in nostra presencia prefatam abbatissam et.conuentum suum ab eius impeticione deinceps liberam et securam, renuncians expresse omni accioni nomine sue prebende de repetenda inposterum peccunia supradicta et constanter affirmans propter fidem taliter sibi factam, dictas sorores ad solucionem earundem quindecim marcarum sibi et suis successoribus futuris perpetuis temporibus non teneri. Super quo vtraque pars confici sub nostro sigillo autentico petijt instrumentum. Nos vero eorum iustis peticionibus annuentes, ad euidens huius rei testimonium presentes scribi fecimus et nostri sigilli munimine roborari. Actum et datum in Sandecz, in die beate Agnetis virginis et martyris, anno Domini milesimo trecentesimo vicesimo quarto, in domo nostra. Presentibus honorabilibus et discretis viris fratribusque nobis in Christo dilectis, dominis: Stanislao Gneznensi canonico, ac Michaele, Nankiero preposito Scarbimiriensi, canonicis nostris Cracouiensibus, Grothone custode Scarbimiriensi ac multis alijs testibus fidedignis.

Z kopijarza klasztoru Panien Klarysek w Starym Sączu, kar. 48, str. odwrotna. Oryginał opatrzony był wielką pieczęcią. Sprostowane myłki: a) conscientiae, b) successor, c) liberans et securans, d) et, e) Grochone.

DLXXXVI. 1324. die 9. m. Martii, Cracoviae.

Benco praepositus Miechoviensis comiti Spitconi palatino Cracoviensi villam Targowisko ad vitae tempora confert.

In nomine Domini amen. Vniuersa negocia plus habent fidei, minus calumpnie, que roborantur voce viua testium et testimonio litterarum. Nouerint igitur presentes et futuri, ad quos presens scriptum fuerit deuolutum, quod nos frater Benko canonicus sacrosancte ecclesie lherosolimitane et prepositus Mechouiensis, prehabita matura et diligenti inter fratres nostros conuentus domus predicte Mechowiensis

e

deliberacione et de vnanimi consilio ac bona voluntate capituli, ingenuo viro ac fidedigno, comiti Spitkoni palatino Cracowiensi, concessimus et dedimus villam Dominici Sepulchri, que wlgariter Targouiscze nuncupatur, circa Rabam fluuium situatam, iure hereditario usque tempus vite sue, ex eo videlicet, quod idem dominus Spitko villam Michalowicz interpretatam wlgari vocabulo, cum utilitatibus sibi inibi aduenientibus, vtique bene locatam et formatam et instauratam, ampliatis eciam per eum fructibus, domui predicte resiguauit, et non solum propter hoc, verum et ob specialem graciam, quam ad domum Dominici Sepulchri habuit et seruicia fidelia sibi per eum exhibita et inpensa. Quamquidem hereditatem tam memoratus comes Spitko cum omnibus vtilitatibus ct prouentibus, que ad eam pertinere dinoscuntur, prout gadibus est limitata et distincta, absque nostro omniumque fratrum conuentus inpedimento, tamquam verus heres habebit et possidebit comode et quiete, hac cum obseruacione intermixta, quod cum iubente Domino prefatum dominum Spitkonem contingerit, quod absit, transire ex huius seculi incolatu, tunc hereditas supradicta Targouiscze ex integro, quolibet scrupulo et impedimento non obstante, ad Miechowiensem domum remeabit uel redibit. In ea eciam villa Targouiscze comes Spitco in dimidia parte prouentus humuli bona voluntate sua nos et domum condonauit. De in Tar. pars recipiet,

sed domui aliquocies repetite terciam dimidiam marcam per singulos annos soluere tenebitur ... ... vsitati argenti vel monete. In cuius rei firmitatem presentes confici iussimus, nostro et capituli sigillis roboratas. Datum et actum in Cracouia, anno Domini M° CCC XXIIII, septimo idus Marcij.

Oryginał pargaminowy, bardzo zniszczony, opatrzony był pierwotnie trzema pieczęciami, których dziś nie dostaje.

Targowisko, wieś w obw. bocheńskim, pow. niepołomickim, par. Chełm.
Michałowice, wieś w woj. i pow. krakowskim, par. Więcławice.

DLXXXVII. 1324. die 6. m. Iunii, Sandomiriae.

Paulus de Bogoria monasterio Cisterciensium Coprivnicensi decimam de agris quibusdam in Skotniki małe sitis, confert.

In nomine Domini amen. Quum gesta hominum per obliuionem de facili a memoria recedunt, nisi scripture aut testium aminiculo roborentur, ideo ego Paulus Bogoriensis (s) omnibus hanc litteram inspecturis, in publicam defero nocionem, honorabili viro abbati Coprzywniciensi et successoribus decimam in hereditate mea, que wlgariter nuncupatur parwm Scotnik, posta aratra meorum kmethonum, quam in agris eis assignatis proprijs aratris seu accomodatis exarauerint, ad monasterium sancti Floriani prefato abbati ac suis successoribus perpetuo assignasse, excepta decima meorum agrorum siue aratrorum, per kmethones ibidem mihi in presidium arancium, in qua decima nullum ius nominatus abbas et sui successores optinebunt.

« السابقةمتابعة »