AVIANVS

160

Metiri se quemque decet propriisque iuvari
laudibus, alterius nec bona ferre sibi,
ne detracta gravem faciant miracula risum,
coeperit in solitis cum remanere modis.
Exuvias asinus defuncti forte leonis
repperit, et spoliis induit ora novis,
aptavitque suis incongrua tegmina membris,
et miserum tanto pressit honore caput.
Ast ubi terribilis mimo circumstetit horror
pigraque praesumptus venit in ossa vigor,
mitibus ille feris communia pabula calcans
turbabat pavidas per sua rura boves.
Rusticus hunc magna postquam deprendit ab aure,
correptum stimulis verberibusque domat;
et simul abstracto denudans corpora tergo
increpat his miserum vocibus ille pecus:
'Forsitan ignotos imitato murmure fallas;
at mihi, qui quondam, semper asellus eris.'

PHOCAS

161

O vetustatis veneranda custos,
regios actus simul et fugacis
temporum cursus docilis referre,
aurea Clio,

5

10

15

totis fratris obvia flammis,

condat stellas luna minores;
nunc obscuro pallida cornu,
Phoebo propior, lumina perdat;
et qui primae tempore noctis
agit algentis Hesperus ortus,
solitas iterum mutet habenas,
Phoebi pallens Lucifer ortu.
Tu frondifluae frigore brumae
stringis lucem breviore mora:
tu, cum fervida venerit aestas,
agilis noctis dividis horas.

Tua vis varium temperat annum,
ut, quas Boreae spiritus aufert,
revehat mitis Zephyrus frondis,
quaeque Arcturus semina vidit,
Sirius altas urat segetes.
Nihil antiqua lege solutum

10

15

20