صور الصفحة
PDF
النشر الإلكتروني

20

Vidimus arridentem operofo ex ære poetam.
Nec fatis hoc vifum eft in utrumque, et nec pia ceffant
Officia in tumulo, cupis integros rapere Orco,
Quà potes, atque avidas Parcarum eludere leges:
Amborum genus, et varia sub sorte peractam
Defcribis vitam, morefque, et dona Minervæ;
AEmulus illius Mycalen qui natus ad altam
Rettulit AEolii vitam facundus Homeri.
Ergo ego te Cliûs et magni nomine Phœbi,
Manse pater, jubeo longum falvere per ævum
Missus Hyperboreo juvenis peregrinus ab axe.
Nec tu longinquam bonus afpernabare Mufam,
Quæ nuper gelidâ vix enutrita fub Arcto
Imprudens Italas aufa eft volitare per urbes.
Nos etiam in noftro modulantes flumine cygnos 30
Credimus obfcuras noctis fenfiffe per umbras,
Quà Thamesis late puris argenteus urnis
Oceani glaucos perfundit gurgite crines.

25

Quin et in has quondam pervenit Tityrus oras. Sed neque nos genus incultum, nec inutile Phœbo, Quà plaga fepteno mundi fulcata Trione

Brumalem patitur longâ fub nocte Boöten.

Nos etiam colimus Phœbum, nos munera Phœbo

Flaventes spicas, et lutea mala canistris,

36

Halantemque crocum (perhibet nifi vana vetuftas) 40
Mifimus, et lectas Druidum de gente choreas.
(Gens Druides antiqua facris operata deorum
Heroum laudes imitandaque gefta canebant)

[blocks in formation]

Hinc quoties fefto cingunt altaria cantu
Delo in herbosâ Graiæ de more puellæ
Carminibus lætis memorant Corinëida Loxo,
Fatidicamque Upin, cum flavicomâ Hecaërge,
Nuda Caledonio variatas pectora fuco.
Fortunate fenex, ergo quacunque per orbem
Torquati decus, et nomen celebrabitur ingens,

45

50

Claraque perpetui fuccrefcet fama Marini,

Tu quoque in ora frequens venies plaufumque viroEt parili carpes iter immortale volatu.

(rum,

Dicetur tum fponte tuos habitaffe penates

Cynthius, et famulas veniffe ad limina Mufas:
At non fponte domum tamen idem, et regis adivit
Rura Pheretiadæ cœlo fugitivus Apollo:
Ille licet magnum Alciden susceperat hofpes;
Tantùm ubi clamofos placuit vitare bubulcos,
Nobile manfueti ceffit Chironis in antrum,
Irriguos inter faltus frondosaque tecta
Peneium prope rivum: ibi fæpe sub ilice nigrâ

Ad citharæ ftrepitum blandà prece victus amici
Exilii duros lenibat voce labores.

55

60

Tum neque ripa fuo, barathro nec fixa fub imo 65
Saxa ftetere loco, nutat Trachinia rupes,

Nec fentit folitas, immania pondera, filvas,
Emotæque fuis properant de collibus orni,
Mulcenturque novo maculofi carmine lynces.
Diis dilecte fenex, te Jupiter æquus oportet
Nafcentem, et miti luftrarit lumine Phœbus,

70

At

75

Atlantifque nepos; neque enim nifi charus ab ortu
Diis fuperis poterit magno favisse poetæ.
Hinc longæva tibi lento sub flore fenectus
Vernat, et AEfonios lucratur vivida fufos,
Nondum deciduos fervans tibi frontis honores,
Ingeniumque vigens, et adultum mentis acumen.
O mihi fi mea fors talem concedat amicum
Phœbæos decoraffe viros qui tam bene nôrit,
Si quando indigenas revocabo in carmina reges, 80
Arturumque etiam fub terris bella moventem;
Aut dicam invictæ fociali fœdere menfæ
Magnanimos Heroas, et (O modo spiritus adfit)
Frangam Saxonicas Britonum sub Marte phalanges.
Tandem ubi not tacitæ permenfus tempora titæ, 85
Annorumque fatur cineri fua jura relinquam,

Ille mihi lecto madidis aftaret ocellis,
Aftanti fat erit fi dicam fim tibi curæ;

[ocr errors]

Ille meos artus liventi morte folutos
Curaret parva componi molliter urna.
Forfitan et noftros ducat de marmore vultus,
Nectens aut Paphia myrti aut Parnasside lauri
Fronde comas, at ego fecura pace quiefcam.
Tum quoque, fi qua fides, fi præmia certa bonorum,
Ipfe ego cælicolûm femotus in æthera divûm,
Quò labor et mens pura vehunt, atque ignea virtus,
Secreti hæc aliqua mundi de parte videbo
(Quantum fata finunt) et tota mente ferenùm

A a 3

95

Ridens

Ridens purpureo fuffundar lumine vultus,
Et fimul æthereo plaudam mihi lætus Olympo. 100

EPITAPHIUM

DAMON IS.

ARGUMENTU M.

Thyrfis et Damon ejufdem viciniae paftores, eadem ftudia fequuti à pueritia amici erant,ut qui plurimum. Thyrfis animi caufâ profectus peregrè de obitu Damonis nuncium accepit. Domum poftea reverfus, et remita effe* comperto, fe, fuamque folitudinem hoc carmine deplorat. Damonis autem fub perfona hic intelligitur Carolus Deodatus ex urbe Hetruriae Luca paterno genere oriundus, caetera Anglus; ingenio, doctrinâ, clariffinifque caeteris virtutibus, dum viveret, juvenis egregius.

Himerides vos et

Imerides nymphæ (nam vos et Daphnin et Hydiu meminiftis fata Bionis)

lan,

5

Et plorata Dicite Sicelicum Thamefina per oppida carmen: Quas mifer effudit voces, quæ murmura Thyrfis, Et quibus affiduis exercuit antra querellis, Fluminaque, fontesque vagos, nemorumque recessus, Dum fibi præreptum queritur Damona, neque altam Luctibus exemit noctem loca fola pererrans.

Et jam bis viridi surgebat culmus arista,

Ex

quo

Et totidem flavas numerabant horrea messes, fumma dies tulerat Damona fub umbras, Nec dum aderat Thyrfis; paftorem fcilicet illum Dulcis amor Mufæ Thusca retinebat in urbe. Aft ubi mens expleta domum, pecorifque relicti Cura vocat, fimul affuetâ feditque fub ulmo, *comperiens Edit. Fenton.

ΙΟ

15

Tum

Tum verò amiffum tum denique fentit amicum,
Cœpit et immensum fic exonerare dolorem.

20

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Hei mihi! quæ terris, quæ dicam numina cœlo, Poftquam te immiti rapuerunt funere Damon! Siccine nos linquis, tua fic fine nomine virtus Ibit, et obfcuris numero fociabitur umbris? At non ille, animas virgâ qui dividit aureâ, Ifta velit, dignumque tui te ducat in agmen, Ignavumque procul pecus arceat omne filentum. 25 Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Quicquid erit, certè nifi me lupus antè videbit, Indeplorato non comminuere fepulchro, Conftabitque tuus tibi honos, longumque vigebit Inter paftores: Illi tibi vota fecundo

30

Solvere post Daphnin, post Daphnin dicere laudes Gaudebunt, dum rura Pales, dum Faunus amabit: Si quid id eft, prifcamque fidem coluiffe, piúmque, Palladiáfque artes, fociúmque habuisse canorum. 34

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Hæc tibi certa manent, tibi erunt hæc præmia Damon, At mihi quid tandem fiet modò? quis mihi fidus Hærebit lateri comes, ut tu fæpe folebas Frigoribus duris, et per loca fœta pruinis, Aut rapido sub sole, fiti morientibus herbis? Sive opus in magnos fuit eminùs ire leones, Aut avidos terrere lupos præfepibus altis; Quis fando fopire diem, cantuque folebit? A a 4

40

Ite

« السابقةمتابعة »