صور الصفحة
PDF
النشر الإلكتروني

1286. Dec. 7. Ravensburg. Marquardus miles dictus de Schellenberc, invictissimi R(udolfi) dei gratia regis Romanorum vicem gerens, beurkundet, dass in dem Streit zwischen Abt und Convent von Salem und dem Ritter Heinrich von Bafendorf über die zum Hofe in Köpfingen (Kophingen) gehörige Schupose (schoposa) genannt Stemmelines gut, diese durch Rechtsspruch (iusticia mediante) dem Kloster zuerkannt worden sei und verpflichtet sich, auf des genannten Ritters Bitten, zur Gewährleistung dafür, dass das Kloster mit dieser Sache nicht. weiter behelligt werde. Actum apud Rauenspurhe anno domini M° CC LXXX sexto, presentibus hiis testibus et rogatis, videlicet strennuis viris domino Ül(rico) de Kungesegge, domino Ul(rico) de Tanne, militibus, item Berhtoldo de Vronehouen, H. notario de Tanne, Friderico ministro de Rauenspuhre (sic!) dicto Holbain, dicto Züzel de Altorf, Ber(htoldo) de Adanshouen, Friderico ministro dicto de Nordelingen, C. de Buggenhusen, H. dicto Amer et aliis probis viris, in sabbato ante secundam dominicam adventus.

712.

Perg. Or. Fremde Hand von conceptartigem Charakter. 2 Siegel an Pergamentstreifen: 1. des Heinrich d. ä. Schenk von Schmalegg aus Malta wie an No. 390 (Daumeneindruck), 2. des Marquard von Schellenberg, aus Wachs, rund (IV A 2), 40 mm, dreimal getheilter Schild. Umschrift: s. marqvardi. de. schellenberc. (auf der Rückseite 3 Einkerbungen). Cod. Sal. I, 310 No. CLXXXI. Reg. Ztschr. 3, 233.

1287. Jan. 15. Konstanz. Abt Albert, der Decan und das ganze Capitel von Reichenau (Augie Maioris) übergeben dem Kloster Salem das Eigenthumsrecht der Besitzungen des Johannes von Riedhausen (Riethusen) zu Neufrach (Niuvrun), Lehen von Reichenau, welche dieser an Salem um 60 Mark Silber verkauft hatte, zu weiterer Ausgleichung der aus dem Verkauf eines Hauses in Ulm herrührenden Schuldforderung des Klosters Salem. Acta sunt hec apud Constantiam anno domini M° CC LXXXVII. feria quarta proxima post octavam epiphanie, subnotatis testibus presentibus et rogatis, videlicet magistro Cunrado dicto Phefferhart, magistro Walthero de Scafusa, Liutoldo de Gerlichen, clericis, domino Cunrado de Warthenberch, Hainrico et Burchardo militibus dictis de Thet

[ocr errors]

1 Vgl. oben No. 511, wo aber als Zeitpunkt dieser Uebergabe 1285 Jan. 9 angegeben ist.

thicon, Cunrado dicto Maier de Liûtgeringen, Hainrico cellerario maiore, Cunrado dicto Motz, cellerario medio et Eberhardo de Stekeborun, monachis in Salem. 713

Perg. Or. Salemer Kanzleihand. An Pergamentstreifen die bekannten Siegel des Abtes und Capitels von Reichenau. (Daumeneindrücke.) Cod. Sal. III, 3 No. II. Regest: Ztschr. 3, 233.

1287. Febr. 22. Salem. Wernherus miles dictus de Riethusen übergibt das Eigenthumsrecht aller Güter zu Wickenhausen (Wiggenhusen) - mit Ausnahme einer Wiese welche seither Ulrich Keuerli und seine Brüder von ihm zu Lehen trugen, um 3 Pfund Konstanzer Münze dem Kloster Salem. Actum et datum in Salem anno domini M° CC octogesimo septimo, in vigilia beati Mathie apostoli, presentibus hiis testibus et rogatis, videlicet honorabili viro domino Bertoldo clerico dicto de Riethusen, Ulrico Fabro, civi de Buchorn, Cunrado ministro de Eginwiller, Burchardo ministro de Marchdorf, Friderico ministro de Kunigesegge, Bertoldo de Adanshouen, Hainrico de Meniwanch, Hermanno dicto Wizzige, Burchardo fratre eiusdem, magistro Hainrico Carpentario de Gugenhusen aliisque pluribus probis viris.

714.

Perg. Or. Salemer Hand. 2 Siegel an Pergamentstreifen: 1. des Landrichters Swiker von Deggenhausen aus Malta wie an No. 621 (durch Fingerdruck ein wenig erhöht), 2. des Ausstellers, aus Wachs, dreieckschildförmig, 40:32 mm, (IV A 2) im Schild ein Fisch. Umschrift: †s. wernheri. militis. de. riethvsen. (durch Fingerdruck erhöht, mit 4 Einkerbungen). Cod. Sal. II, 206 No. CLXXI. Regest: Ztschr. 3, 234.

1287. Febr. 28. Konstanz. Das Domcapitel und Eberhard, der Prior der Prediger, zu Konstanz beurkunden, dass die Schwestern des Wiler Klosters daselbst Güter zu Grasbeuren, welche sie von Volkhart von Grasbeuren und dessen Ehefrau, Lehensleuten des Klosters Salem, erhalten hatten, diesem Kloster wieder aufgegeben haben. 715.

Universis Christi fidelibus capitulum maioris ecclesie Constantiensis necnon frater Eberhardus, prior domus fratrum predicatorum ibidem, salutem cum noticia subscriptorum. || Ut ea, que geruntur in tempore, oblivionis caligine vel alterius doli non corrodantur ingenio, prodest, ea scripturarum et testium indiciis perhennari. || Cum igitur bone memorie Volkardus de Grasburon miles necnon . . relicta ipsius bona sive possessiones sitas in Grasbùron, quas ti tulo feodi possidebant,

1

quarum quidem proprietas monasterio de Salem dinoscitur pertinere, religiosis in Christo. . priorisse et conventui sororum dictarum de Wila in Constantia assignaverint et in eas iusto venditionis titulo cum omnibus suis juribus et pertinentiis transtulerint, retento sibi tamen earundem possessionum pro vite sue tempore usufructu, quas etiam possessiones priorissa et conventus predictus a venerabili domino. . abbate de Salem pro annuo censu, videlicet uno fertone cere receperunt quiete et pacifice possidendas, ad noticiam omnium ac singulorum contextu presentium cupimus devenire, quod sepefate priorissa et conventus utilitatis sue incrementis intendere cupientes, possessiones iamdictas cum omnibus juribus et appendiciis suis, agris videlicet cultis et incultis, pratis, silvis, virgultis et aliis omnibus tacitis et expressis intus et extra eisdem possessionibus attinentibus, diligenti deliberatione prehabita et voluntate unanimi, accedente consilio et consensu sui magisteri et superiorum suorum, quorum interest vel interesse poterit, venerabilibus et religiosis in Christo. . abbati de Salem predicto necnon conventui ibidem pro octo marcis argenti puri et legalis ponderis Constantiensis, quas sibi ab eis appensas fuisse integraliter profitentur et easdem in usus proprios se utiliter convertisse, tradiderunt, assignaverunt et in eos iuste venditionis titulo legaliter transtulerunt, ab eisdem exnunc in antea pacifice possidendas. Ut autem predicta rata permaneant et illesa, pro se sibique succedentibus renunciant omni juri tam canonico quam civili, omni actioni, defensioni non adhibite sollempnitatis, exceptioni non numerate pecunie, non tradite nec salute, et omnibus aliis litteris, indulgentiis a sede apostolica impetratis vel impetrandis, per que predicta possent inposterum violari. In huius rei evidentiam presens scriptum ad petitionem partium, videlicet . . abbati et conventui predictis sigillis nostris porreximus conmunitum. Nos vero priorissa et sorores conventus domus dicte de Wil in Constantia, sub regula fratrum predicatorum domino famulantes, quia sigillum proprium non habemus, sub sigillis presenti instrumento ad nostri petitionem appensis omnia et singula, que prescripta sunt, confitemur continere plenitudinem veritatis. Acta sunt hec Constantie, presentibus hiis testibus

.

1 Im Or. stand ursprünglich proprietates, aber die Buchstaben te sind unterpunktirt.

ad hoc vocatis et rogatis, videlicet Hilteb(oldo) commendatore domus theutonice de Maienowe, Cünrado fratre suo, fratre H. de Vilingen, fratre Eber(hardo) de Stecboron, monachis, H. de Tettikouen, H. Pfeferhart, Ber(toldo) Schallenberg et Ülrico de Houe, anno M° CC° LXXX. VII., pridie kalendas marcii, indictione XVa.

Perg. Or. Hand der Kapitels-Kanzlei zu Konstanz. 2 Siegel aus Malta, an Pergamentstreifen anhängend: 1. des Domcapitels, bekannt (Daumeneindruck), 2. des Priors der Prediger zu Konstanz, spitzoval, 42:24 mm. (III A 2c in Verb. mit II B) in gothischer Umrahmung die hl. Jungfrau mit dem Kinde, darunter in einer spitzbogigen Nische der Prior knieend (sehr zierliche Arbeit). Umschrift: s. poris. frum. ord. pdic. constant. (Rückseite gratartig erhöht mit 2 schräglaufenden tiefen Einkerbungen.) Cod. Sal. I, 297 No. CLXVIII. Regest: Ztschr. 3, 233.

1287. März 20. Wirzburg. Bischof Bertold von Wirzburg (Bertoldus dei gratia Herbipolensis episcopus) überträgt alles Recht, welches ihm und seiner Kirche an Gütern oder Besitzungen in Öpfingen zusteht, dem Kloster Salem. Datum in Herbipoli anno domini M° CC LXXXVII. XIII kalendas aprilis. 716.

Cod. Sal. II, 221 No. CCCII. Dabei steht von einer mit dem Eintrag gleichzeitigen Hand (sec. 14.) folgende Notiz: De hiis possessionibus datur nobis in festo pascæ corporale a dominabus in Heggebach singulis annis.

1287. Apr. 13. Markdorf. Ül(ricus) de Martorf genehmigt den Verkauf von Gütern zu Wiggenwiler durch seinen Ministerialen Ul(ricus) dictus de Bermetingen, welche dieser von Herrn Hainricus de Nuvron, Ritter käuflich erworben und von ihm (dem Aussteller) zu Lehen trägt, um 512 Mark Silber an Rudolfus dictus de Wizen, Bürger zu Martorf, indem er zu gleicher Zeit das ihm zustehende Eigenthumsrecht dieser Güter an Abt und Convent von Salem überträgt und diesen zugleich die Befugniss ertheilt, den vorgenannten Rudolf mit denselben zu belehnen. Actum apud Martorf anno domini M° CC octogesimo septimo, idus' aprilis, presentibus hiis testibus et ad hoc vocatis, videlicet honorabili viro Cunrado clerico de Martorf, C. clerico de Teggenhusen, viro discreto viceplebano in Vrnowe, N. de Bunkouen, Jacobo de Berme1 Vor idus eine Lücke im Or.

tingen, H. dicto Stere, C. de Herolzhain, H. dicto de Rauenspurk, molitore, C. Fabro de Clufterne aliisque pluribus probis viris.

717.

Perg. Cr. Fremde Hand. An einem Pergamentstreifen das Siegel des Ausstellers aus Malta, rund, 40 mm (IV A 2), Siegelfeld punktiert, im Dreieckschild das bekannte Wappenbild der Herren von Markdorf. Umschrift: s. vlrici. de marchtorf. (die zwei letzten Buchstaben oberhalb des Schildes im Siegelfelde Rückseite etwas durch Fingerdruck erhöht). Cod. Sal. II, 206 No. CLXXII. Regest: Ztschr. 3, 234.

1287. Mai 1. Salem. Der Landrichter Swicker Sonnenkalb entscheidet einen Streit über Güter zu Lelwangen. 718.

Universis presencium inspectoribus Swiggerus dictus Sunnunkalp, judex provincialis in comitatu Sancti Montis constitutus, noti ciam subscriptorum. Ne lites decise previa ratione per maliciam hominum procedente tempore suscitentur, forme decisionum litterarum debent indiciis perennari. Cum igitur inter Adelhaidim, relictam quondam Hainrici*, dicti Karlen super possessionibus || sitis in Lelwanc. vulgariter dictis daz Hindergut unde daz Vordergut, ex una et Adelhaidim filiam Hermanni dicti Wizecge* ex parte altera questio verteretur eò quod dicte possessiones ipsis per predictum Karlen et Ül(ricum)* quondam suum germanum, in dotes communiter fuerant assignate, tandem in Berhtoldum, conversum, mercatorem domus in Salem, Ül(ricum)* Fabrum, civem de Bühchorn et Cünradum dictum de Egenenwiler tanquam in veros arbitros de consensu partium extitit compromissum de servando eorum arbitrio fide prestita nomine iuramenti, ipsi vero, eam diligenter inspecta, fuerunt taliter arbitrati, ut possessiones dicte vulgo daz vordere gut, exceptis agris subscriptis, videlicet dimidio agro zem Mulstige, agro in Rudelahc, agro dicto in Schachen, Adilheide, relicte quondam predicti H(ainrici), relique vero possessiones cum agris prenotatis* et aliis, si quos dictus Wizecge comparavit, Adilheidi, filie ipsius, perpetuo pacifice pertinerent. Actum apud Salem anno domini M° CC° octogesimo septimo, presentibus hiis testibus et rogatis, videlicet honorando viro H., decano de Ylmense, H. dicto de Baffendorf, H. dicto Gremelihe, militibus, Hermanno dicto de Aphe

1 Dieser und alle andern mit * bezeichneten Namen bezw. Worte sind mit dunklerer Tinte entweder nachträglich eingesetzt oder nachgefahren.

« السابقةمتابعة »