صور الصفحة
PDF
النشر الإلكتروني

ex parte sororis sue Gude et sui mariti Gernodi hereditario iure ad eum devolutis, que etiam nobis contulit, amam vini et iura attinentia damus episcopo Maguntinensi. Item de domo quam habemus in Loinstein sita in creuchgazzen eidem episcopo quatuor sextaria vini et iura attinentia dare tenemur. Item de quibusdam bonis dicti Gunterami militis nobis collatis damus singulis annis Henrico dicto Heidenne septem amas vini urna minus et iura attinentia. Item damus monachis de Selichinstait de vinea dicta manewerc sita in coppele dimidiam partem, insuper amam vini et iura attinentia de nostra parte residua eisdem monachis assignare tenemur. Item Theoderico et Rorico fratribus de Nassougia de vinea dicta manewerc sita in gehouwin wege duas partes damus et de tercia parte residua eisdem fratribus duo sextaria et dimidium vini, tres quadrantes, quartam partem octalis avene assignamus. Item de domo contra Hermannum empta sita in berringazzen duo sextaria vini et iura attinentia damus domino episcopo Maguntinensi. Item Grifincla militi damus singulis annis quatuor urnas vini et iura duplicia de vinea sita in superiore parte oppidi iuxta vallum in semita monachorum, et una in Wilebach et una in Lauchginplenten.

Acta sunt hec et conscripta anno domini M.CC.L.VII., in vigilia epiphanie, presentibus Sifrido Lainecke burcravio, Henrico scolteto, Rifrido advocato, Ludewico, Conrado, Henrico filio Herbordi, Aleberto, Henrico de Kirgazzen, Dingelone, Theoderico, Henrico Kerlichin, Henrico de Husen, Henrico de Fruchthe scabinis in Loinstein, Hermanno et Wilhelmo officialibus domini episcopi Maguntinensis. Ut autem huiusmodi ordinatio firma perseveret et integra ac nullius temeritatis ausu presumatur infringi, presentem scedulam sigillo oppidi in Loinstein decrevimus communiendum.

Or. in Wien.

Gedr. Hennes, U.-B. des D. Ordens I, No. 172.

Vergl. Hennes in Pick's Zeitschr. III, 525.

671. Heinricus de Hepenhefte, castrensis in Küben, überlässt (verpachtet) unter näher bezeichneten Bedingungen dem Kloster Eberbach die Hälfte des Berges Grevenberg in der Gemarkung von Keterchen und die Hälfte eines Hofes in diesem Orte und bestimmt, dass wenn diese Hälfte des Berges an ihn oder seine Erben zurückfallen sollte, das Kloster im Besitze der anderen Hälfte, welche dasselbe von Verwandten des Ausstellers erhalten hatte, verbleiben solle. 1258 im Februar.

Testes huius contractus sunt: Embricho et Cůnradus frater suus, cognati mei.
Actum anno domini Mo. CC.Lo octavo.

Or. im St.-A. An Pergamentstreifen hängen die S. des Ausstellers und Friedrichs von Heppenheft, ersteres beschädigt.

Abschr. Ocul. mem. II, 90.

Gedr. Baer, Beiträge II, 289; Rossel, Eb. U.-B. II, 106, mit dem unrichtigen Jahre 1259. Vergl. Baer, Gesch. von Eberbach II, 123, Bodmann S. 121.

672.-1258 Februar.

Abt Dietrich und der Convent des Klosters Marienstatt verpachten -- Ludewico civi Wetflariensi quondam sculteto, uxori sue Elyzabeth necnon et omnibus heredibus ipsorum ac posteris domum in civitate Wetflariensi in platea que dicitur husen sitam, quam Gyselbertus miles de Escheburnen nostro contulit conventui

Actum anno domini M°. CC°. LVIIIo, mense Februario.

Or. im St.-A. Die angehängten S. des Klosters und der Stadt Wetzlar ab.

673. Conrad Meysin buc schenkt dem Kloster Thron die Hälfte seines Fischteichs bei Oppenheim. Frankfurt 1258 März 27. Cunradus dictus Meysinbuc omnibus inperpetuum. Nosse volo hec visuros, quod ego de consensu et bona voluntate generi mei Wintheri de Rifenberch et Gerdrudis filie mee dimidiam piscinam, que cognominatur hache, quam habui iuxta Oppinheym, ad honorem domini nostri Jhesu Christi tradidi sanctimonialibus beate Marie in Throno perpetuo iure possidendam, ut ibidem mei memoria habeatur, ita sane, ut proventus illius illi piscine pro melioratione continuis annis deserviat, quam propriis sumptibus iuxta Thronum feci preparari. Et ne hoc infringi a quoquam valeat, sigillo predicti generi mei de Rifenberc hec feci communiri.

Datum Vrankenvort, VI. kal. Aprilis, anno gratie M°. C°C°. quinquagesimo VIII.

Or. im St.-A. S. ab.

674. Erzbischof Gerhard I. von Mainz gestattet dem Kloster Bleidenstatt in Rücksicht auf dessen Dürftigkeit die Incorporierung der Kirche zu Wallau und die Einziehung des nach Entrichtung des Einkommens des dortigen Geistlichen verbleibenden Ueberschusses der Einkünfte derselben. Mainz 1258 April 29.

Gerhardus dei gratia sancte Maguntine sedis archiepiscopus, sacri imperii per Germaniam archicancellarius dilectis in Christo. . abbati et conventui monasterii de Blidenstad ordinis sancti Benedicti Maguntine diocesis salutem in domino. Justis petentium desideriis dignum est, nos facilem prebere consensum et vota, que a racionis tramite non excedunt, effectu prosequente complere. Cum igitur, sicut vestra nobis insinuatio patefecit, ecclesiam in Wanlohe nostre dyocesis, cuius ad abbaciam vestram ius pertinet patronatus, propter monasterii vestri penuriam et intolerabilem egestatem in augmentum prebendarum vestrarum vestris usibus duxeritis applicandam, nos devotis vestris precibus favorabiliter annuentes collationem seu connexionem huiusmodi ratam habemus et gratam ac eam auctoritate presentium confirmantes de speciali vobis gratia indulgemus, ut cum primum ecclesiam ipsam vacare contigerit, proventus ipsius omnes, qui super competentem et honestam prebendam presbiteri vicarii perpetuo residentis ibidem ad eam more debito presentandi poterunt superesse, libere in communes vestros usus perpetuo convertatis nostro et successorum nostrorum necnon archidiaconorum

loci qui pro tempore fuerint iure in posterum per omnia nobis salvo. Nulli ergo omnino hominum liceat, hanc nostre ratihabitionis et concessionis paginam infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare presumpserit, indignationem omnipotentis dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius et nostram se noverit incursurum.

Datum Maguntie, anno domini millesimo CCLVIII., III° kal. Maii, pontificatus nostri anno septimo.

Or. im St.-A. Das beschädigte S. des Erzbischofs hängt an buntfarbiger Seidenschnur.

675.- Wernherus iunior et Philippus frater suus dicti de Bolandia befreien das Kloster Eberbach von dem Rheinzolle in Sterrenberg. 1258 Mai 19.

Datum anno domini M°.CC.LO.VIII., in octava Penthecostes.

Or. im St.-A. An Pergamentstreifen hängen die wohlerhaltenen S. der Aussteller, vergl. die Abbildung Taf. II, No. 6, 7. Das Siegel Werners V. von Bolanden mit der Umschr.: † S. Werinheri iunioris de Bolandia ist das ältere desselben; ein zweiter jüngerer Stempel ist zur Besiegelung der Eberbacher Urk. von 1279 Juli 1, Rossel, Eberb. U.-B. II, No. 470, gebraucht. Letzteres S. ist abgebildet bei Köllner, Gesch. von Kirchheim, Taf. Ib, vergl. daselbst S. 55, und zwar nach einer nicht ganz genauen, schon für Kremer's Geschichte von Bolanden gefertigten Zeichnung. Philipp von Bolanden gebraucht den hier benutzten Stempel noch bei der Besiegelung der Eberbacher Urk. von 1267, Rossel II, No. 408; das dort befindliche Siegel ist jedoch nicht so gut erhalten, wie die Abbildung bei Köllner, Taf. IIa, vermuthen lässt. Nach den Angaben Köllner's, S. 50, 60, 376, scheint es, als ob diese Abbildung nach dem Original gemacht sei, dieselbe ist jedoch ebenso wie die des Siegels Werners nach einer für Kremer's Geschichte von Bolanden angefertigten und noch im St.-A. befindlichen, reconstruirten, aber nicht genauen Zeichnung. Die Zeichnung und nach dieser die Abbildung bei Köllner haben irrig Philippi statt Philipi. Die irrige Angabe von Köllner S. 376, dass diese Eberbacher Urk. von 1267 im Weilburger Archive beruhe, ist dadurch entstanden, dass die für Kremer's ungedruckt gebliebene, von Köllner benutzte Arbeit gefertigten Zeichnungen von Bolandischen Siegeln, welche Köllner von der damaligen Nassauischen Archivverwaltung überlassen waren und welche dieser in seinem Buche abbilden liess, aus dem Nachlasse Kremer's in das Weilburger Archiv übergegangen waren.

Abschr. Ocul. mem. II, 16.

Gedr. Rossel, Eb. U.-B. II, 98; Mittelrh. U.-B. III, No. 1447.

Die bei Rossel unmittelbar vorher S. 97 gedruckte Urkunde Werners von Bolanden ähnlichen Inhalts von 1258 Mai 4 gehört, wie an betreffender Stelle gezeigt wird, in das Jahr 1263.

[ocr errors]

676. Erzbischof Arnold von Trier, Graf Otto von Nassau und Heinrich, Herr von Kovern, sühnen die Brüder Heinrich von Isenburg und Gerlach von Limburg wegen der Burgen Cleeberg und Habecheberg. - Auf dem Niederwerth bei Vallendar 1258 Mai 22.

A. dei gratia Trevirorum archiepiscopus omnibus presens scriptum visuris notum esse cupimus, quod durante iam dudum controversia, que vertebatur inter dilectos consanguineos nostros nobiles viros germanos Henricum dominum de Isenburch ex una parte et Gerlacum dominum de Limburch ex altera, per nobiles viros O. comitem de Nassowe et H. dominum de Coverna in nostra presentia sub forma subscripta pax et concordia est fideliter ordinata. Cuius ordinationis primus articulus sic est, quod Gerlacus dominus de Limpurch ius et proprietatem, que

sunt in castro Cleberch, cum omnibus appendiciis et iuribus suis fratri suo H. domino de Isenburg et Ludowico filio suo succedenti in ius patris excluso omni dolo equaliter partietur. Nec dominus Philippus de Hohenfels ipsorum sororius impediat occasione questionis, quam habeat cum dicto H., quominus possessionem et dominium predictorum nanciscatur, qui si vel amicitia vel iusticia cum dicto H. noluit concordare, ne tamen hec pax violetur, dictus G. nihilominus fratri suo, prout supra dictum est, castrum cum suis pertinentiis partietur. Item castrum Habecheberg tenebit dominus G. suis expensis, ita quod homines ipsorum communes nullis exactionibus aut servitiis singulariter gravabit preterquam solis vecturis, quas dictus G. sicut et dominus H. exigere poterit ab eisdem. Et cum dominus H. requisierit priores, debent cum ipso castrum memoratum defendere secundum consilium nostrum, domini O. comitis de Nassawe et H. domini de Coverna. Item si contingeret casu inopinato, quod absit, quod alia inter eos discordia oriretur, neuter eorum ne debet iuvare vel dampnum inferre de castro Cleberch. Item dies colligetur, ad quem convenient adiutores partis utriusque, qui ibi causam suam exponent, quam hic contra prefatos dominos vel per amicitiam, si fieri potest, vel per factum notorium sive per ius commune debebit terminari, quam si acceptare noluerint, nec iure fore contenti vel amicitia, fratres predicti se fraternis et mutuis auxiliis ad invicem contra quoslibet adiuvabunt. Et si vel ius vel amicitiam dominus Gerlacus facere denegaret, sine pacis violatione dictus H. suos coadiutores posset adiuvare et dictus G. versa vice suos adiutores posset similiter adiuvare. Item dominus O. comes de Nassowe et dominus H. de Coverna procurabunt cum efficacia, quod Amelricus et Hermannus de Werse et Gerlacus de Berge et reliqui homines dicti G. se transferrent in potestatem nostram infra quindenam et ibi remanebunt, donec ipsos procuremus, quod assecurentur pro domino G. de Limpurch de rebus et personis. Item Ludowicus, filius domini H. de Isenburch, in recompensationem bonorum de Vodenauwe assignabit redditus dimidie marce annis singulis domino de Limpurch patruo suo in Cleberch vel in Ortemberg, ubi eidem commodius poterit assignare. Item nullius hominis domini H. de Isenburch persona vel res obligari debent in iudicio apud Limpurch, nisi in defectu a iudice territorii sui. Et e converso de hominibus domini G. in territorio iurisdictionis domini H. de Isenburch. Ad amputandam etiam omnem materiam litis in posterum eligentur ex utraque parte duo viri discreti in terminis Logenhe, item alii duo in terminis Wettreibie, qui quicquid questionis inter ipsos et homines ipsorum exortum fuerit, potestatem habeant per amicitiam vel per viam iustitie definire. Ut autem predicta ordinatio robur perpetue firmitatis obtineat, sigillo nostro, predictorum H. et G., O. comitis de Nassowe et H. domini de Coverna, W. prepositi et Joh. decani sancti Castoris in Confluentia presens scriptum fecimus

communiri.

Datum et actum in insula iuxta Valendre, anno domini MCC quinquagesimo octavo, XI. kal. Junii.

Copie im St.-A. zu Coblenz.

Gedr. Fischer, Geschlechtsregister Urk. 35; Reinhard, Kl. Ausführungen I, 315; Mittelrh. U.-B. III, 1448. Vergl. Schmidt, Gesch. von Hessen II, 279; Goerz, Mittelrh. Regg. III, 1489.

677. — Graf Reinhard von Hanau wiederholt zu Gunsten Philipps I. von Falkenstein den Verzicht auf die Minzenberg'sche Erbschaft, besonders auf Königstein und die Nassauischen Lehen. Minzenberg 1258 Juli 25.

[ocr errors]

Ne ea, que fiunt in tempore, elabantur cum tempore, expedit, ut memorie committantur et litterarum munimine fulciantur. Hinc est, quod ego Reinhardus de Hagenowe profiteor et per presentes publicare recognosco, me et Aleydim uxorem meam manu communicata in publico libere renunciasse omni iure et actioni, quam habemus seu quam habere videbamur in castro Cunigstein et universis attinenciis suis, prout socer meus Ulricus et sororius meus Ulricus, domini de Munzenberg, ipsum castrum et attinencia possederunt. Profitemur nichilominus, nos renunciasse universis feodis pertinentibus a nobilibus viris comitibus de Nassauwia, que predicti socer et sororius meus possederunt, relinquentes omne ius nostrum in predictis, videlicet in castro cum attinenciis et feodis de Nassauwa dilectis consanguineis nostris Philippo de Valkenstein, Philippo et Wernhero, filiis suis, et eorum heredibus, nullum ius nobis, pueris aut heredibus nostris in predictis de cetero asserentes, prout eciam in literis super hoc confectis est expressum. Ipsam autem renunciacionem ratam habentes et gratam iterato renunciamus et eandem litteris presentibus renovamus. Preterea profiteor, me bona fide promisisse et iurasse, quod predictos consanguineos meos aut heredes eorum ego, pueri et heredes mei numquam infestabimus aut actionem aliquam habebimus in hereditatem, que ipsos contigit ex parte eorum in dominio de Munzenberg, sed ipsis pro meis viribus assistam fideliter auxilio, consilio et favore contra quoslibet invasores et inpetitores in hereditate predicta, quam predicti consanguinei mei et ego iam invicem habemus aut equaliter deo dante habere poterimus in futurum. In predicte autem promissionis et iuramenti observacionem nobiles viros dominum Wernherum prepositum Maguntinum 1), Emichonem de Lyningen, Gerhardum de Ditze, Henricum de Wilnauwe, Dit. de Katzenelenbogen, fratrem suum, Conradum Irsutum comitem, Godefridum de Eppinstein, Godefridum filium suum, Wer. de Bolanden et filios suos, Philippum de Hoenvels et filios suos, Wernerum ringravium et universos castrenses nostros in Munzenberg, in Assenheym et in Hagen rogavi et meis monicionibus induxi, ut si forte, quod absit, universa prescripta in aliquo violaverim aut pueri mei violaverint, nullum mihi consilium aut auxilium prebebunt profitentes, me in publico per presentes esse violatorem fidei et iuramenti, ipsis consanguineis meis contra me manifeste et pro suis viribus prestabunt auxilium, consilium et favorem. Hec omnia nos predicti nobiles et castrenses ad peticionem dicti R. de Hanouwe profitemur, nos bona fide promisisse et velle fideliter adimplere, ita tamen, si hec in quo violaverint, infra mensem de consilio nobilium duorum vel trium sive castrensium predictorum per ipsum R. aut suos non fuerit emendatum. In huius igitur rei testimonium et stabilem firmitatem

1) Werner von Eppenstein, Dompropst 1251, Propst von S. Victor und S. Maria zu den Greden, Erzbischof 1259. Vergl. v. d. Ropp, Erzb. Werner, S. 153, No. 31.

« السابقةمتابعة »