صور الصفحة
PDF
النشر الإلكتروني

687. Gotfrid III. von Eppenstein bekundet, dass das Kloster Tiefenthal von den Erben Dietrichs von Wiesbaden dessen Güter zu Bierstatt erhielt. 1259 März 2.

Godefridus senior de Eppensteyn. Omnibus presentes litteras visuris volumus esse notum, quod conventus monialium in Difendal obtinuit coram nobis a heredibus Theoderici de Wisebaden bona sita in Byrgestat secundum iusticiam et amorem. Testes isti interfuerunt: videlicet dominus Godefridus de Bygen, Cunradus de Delkenlheim, Henricus Franko de Wisebaden, Ulbertus de Sunnenberg, Cunradus dictus Glymo, Sifridus frater suus et Hermannus de Hohinsteyn. In cuius rei testimonium presentes nostras dedimus ipsi conventui sigilli nostri munimine roboratas.

Actum anno domini M°. CC. LVIIII., in XLma

Or. mit beschädigtem Reitersiegel des Ausstellers im St.-A.

Abschr. in Kindlinger's Sammlung 134 mit 1258, daher in dem hieraus geflossenen Drucke bei Roth II, 19 das unrichtige Datum 1258 Februar 10.

688. Schultheiss Wolfram und Rath zu Frankfurt bekunden die Beilegung eines Streites zwischen dem Kloster Arnsburg und Bertold Bresto wegen Güter zu Frankfurt, Rödelheim und Hausen. 1259 März.

Nos Wolframus scultetus, scabini et universi cives Frankenvordenses. Constare volumus universis tam presentibus quam futuris, quod litigantibus coram nobis domino abbate et ecclesia in Arnesburg ex una parte, Bertoldo Brestone nostro concive et pueris suis ex altera super quibusdam bonis in Frankenfort et in Redelenheim et in Husen sitis, tam in agris quam in pratis, vel eciam in ortis, que frater Harpernus quondam monachus in Arnsburg legaverat eidem Brestoni fratri suo mediantibus nobis et aliis viris religiosis et discretis inter eosdem omnis lis et actio est sopita sub hac forma, quod prefatus Bresto et pueri sui sui renunciaverunt omnibus bonis predictis liberaliter ea resignando domino abbati et conventui in Arnesburg, dominus abbas vero et conventus dederunt XXVİİ marcas numerate pecunie memorato Brestoni et suis pueris versa vice. Ut autem hec ex utraque parte firma permaneant et indivulsa, vallavimus sub pena XL marcarum accipientes desuper ex utraque parte fideiussoriam cautionem. Fideiussores ecclesie in Arnsburg sunt hii: dominus Fridericus decanus Frankenfordensis, dominus Henricus de Godelouch et dominus Wikerus de Ovenbach. Fideiussores autem Brestonis: dominus Gotscalcus miles frater scultheti, Henricus de Wetflaria et Henricus de Limpurg. Et hii fideiussores Brestonis obligati sunt, postquam resignaverit Aleydis filia sua bona predicta, annum et diem, sicuti consuetum est. A quibus eciam inter predictos hec forma sive arbitrium nostrum non fuerit observatum, eorum fideiussores intrabunt more fideiussorio exsolvendo, donec talis corruptio reformetur.

Actum anno domini Mo.CC.Lo. nono, mense Martio. Huius rei testes sunt: Fridericus decanus, Johannes Leo, Sifridus plebanus, Henricus de Hagenowa, Sifridus de Wedera, Rudegerus canonici. Wolframus scultetus, Henricus

de Godeloch, Fridericus de Bruningesheim, Gotscalcus frater sculteti, Helwicus de Prumheim, Wintherus de Bruningesheim milites. Henricus Clobelouch, Wikerus de Ovenbach, Henricus de Holzhusen, Cunradus de Wullenstat, Henricus de Wetflaria, Cunradus et Volmarus fratres de Ovenbach, Johannes Goltstein scabini. Item Henricus de Limppurg, Cunradus de Alta domo, Cunradus Kummer, Cunradus Ruesere, Rudegerus preco, Johannes de Wedere, Sigelo et alii quam plures. In huius rei perhennem memoriam sigillis capituli in Frankenfort et nostre civitatis presentem paginam fecimus roborari.

Or. im Arnsburger Archive zu Lich.

Gedr. Böhmer, C. d. Moenofr. 120.

Vergl. Scriba, Regg. II, 505; Baur, Arnsburger U.-B. 120, No. 69.

689. Erzbischof Gerhard I. von Mainz befiehlt dem Vicedom im Rheingau, dem Stifte S. Maria zu den Greden ein Pfund Mainzer Denare und ein Malter Korn jährlich aus den Gefällen zu Erbach zu zahlen. Mainz 1259 April 27.

G. dei gratia sancte Maguntine sedis archiepiscopus, sacri imperii per Germaniam archicancellarius vicedomino Rinicoye fideli suo et sculteto ville nostre Ebirbach salutem et omne bonum. Quia didicimus evidenter non solum ex privilegio, sed et hominum testimonio fidedigno, quod ecclesie sancte Marie de gradibus Maguntine una libra denariorum Maguntinensium et unum maldrum tritici de proventibus nostris Ebirbach annis singulis debeat exsolvi ad cenam domini, volumus et mandamus vobis, ut et ipsam libram et triticum eis procuretis deinceps sine difficultate aliqua presentari.

Datum Maguntie, anno domini M.CC.LVIIII., V. kal. Maii.

Abschr. Bodmann's in dessen handschriftlichem Nachlass zu Miltenberg.

[blocks in formation]

curia in

Gütertheilung zwischen den Brüdern und Schwestern des Klosters und des Hospitals S. Agnes zu Mainz. Unter den Orten, an welchen sich Güter des Hospitals befinden, werden genannt Musschebach et molendinum cum suis attinentiis. Nordenstad

[ocr errors]

Equi etiam in Musschebach

[ocr errors]

Item Birgestad et

Datum Maguntie, anno domini M.CC.LVIIII., in sabbato post ascensionem

domini.

Gedr. Bodmann S. 901. Vergl. Wagner, Stifter II, 307.

691. Der Edelherr Gerlach III. von Isenburg-Limburg gesteht dem Erzbischofe Gerhard I. von Mainz das Recht der Besetzung der Propstei des Stifts Limburg zu, behält jedoch seinem Bruder Heinrich II. von Isenburg den Genuss der Einkünfte derselben vor. 1259 Juli 26.

Gerlacus nobilis vir de Isenburg, dominus de Limpurg, tenore presentium profitemur, quod nos omne ius, quod habemus vel habere videbamur in prepositura Limpurgensi, simpliciter et precise pro nobis et heredibus nostris damus in manus venerabilis patris domini nostri ... G. archiepiscopi Moguntini, ita ut ipse

Codex dipl. Nass. I, 2.

27

assumptis quos sibi ad hoc negotium viderit expedire diligenter inquirat de iure nostro et ecclesie Limpurgensis et iure suo et ecclesie Moguntine et quidquid ipse super ipso negotio duxerit faciendum, pro nobis et nostris heredibus firmum tenebimus et ratum hoc adiecto, quod si predictus dominus archiepiscopus ius se et ecclesiam Moguntinam habere dixerit, ad habundantem tamen cautelam ipse dominus archiepiscopus et capitulum Moguntinum iuramento confirmabunt, quod nec odio nec favore ius in ipsa prepositura sibi ascribent. Nos vero bona fide promittimus pro nobis et heredibus nostris, quod nos sepedictum dominum archiepiscopum et ecclesiam Moguntinam non turbabimus in iure ipsius prepositure, fratrem vero nostrum Henricum efficaciter inducere studebimus et bona fide, ut se submittat gracie memorati domini archiepiscopi, quod si facere noluerit, nos ipsi nullum subsidium contra sepedictum dominum archiepiscopum vel cuicunque preposituram eandem contulerit faciemus nec ipsum in nostris munitionibus in hac discordia recipiemus vel alias inpendendo sibi auxilium aut iuvamen. Si vero nos contra predictam formam aliquid attemptaverimus, profitemur nos excommunicatum, periurum et fidei transgressorem. Nichilominus eligimus, quod prelibatus dominus Moguntinus in diocesi Treverensi tamquam in sua excommunicandi et denunciandi nos plenariam habeat potestatem et ecclesia Limpurgensis nos vitabit et ad mandatum domini archiepiscopi prefati a divinis cessabit. In cuius rei testimonium et firmitatem presens scriptum sigilli nostri munimine fecimus communiri.

[ocr errors]

Actum et datum anno domini Mo. CCoLo. VIIIIo, septimo kalendas Augusti.

Or. mit wohlerhaltenem S. des Ausstellers in München.

Abschr. saec. 15 in No. 19 der Mainzer Bücher, Kreisarchiv Würzburg.

Vergl. die bezüglichen Urk. I, No. 444, II, 700, 701.

692. Dechant und Capitel des Stifts S. Georg zu Limburg erkennen den von ihren Vorgängern ausgestellten Revers, dass den Erzbischöfen von Mainz die Ernennung der Pröpste ihres Stifts zustehe, an und versprechen, falls über ihren Landesherrn Gerlach von Isenburg wegen Verletzung dieses Rechts das Interdict verhängt würde, dasselbe zu beobachten. 1259 Juli 26.

[ocr errors]

Nos .. decanus et capitulum Limpurgense tenore presentium publice protestamur, quod litteras, quas olim confratres nostri super prepositura ecclesie nostre dederunt archiepiscopo et ecclesie Maguntine, ratas habemus nec eisdem in aliquo intendimus obviare. Et si dominus noster G., nobilis vir de Isenburg, contra formam compositionis in suis litteris super hoc expressam venire presumpserit, subicimus nos iurisdictioni et arbitrio domini archiepiscopi Maguntini, quod ad mandatum suum predictum dominum nostrum G. tamquam excommunicatum vitabimus et cessabimus a divinis. In cuius rei testimonium presens scriptum sigillo ecclesie nostre fecimus communiri.

Datum anno domini Mo. CC.LİX., Vİİ kal. Augusti.

Abschr. im Lib. reg. eccl. Mog. No. 1.

693. Embricho, Emelricus et Cunradus fratres uterini (von Heppenheft), castrenses in Küben, gestatten, dass Gernodus, Heidolfus et Eberhardus fratres carnales de Durstdorf fünf Ohm Wein ex vinea greven bere in terminis ville Keterchen, mit welchen sie von ihnen belehnt sind, dem Kloster Eberbach verkaufen, nachdem sie selbst dem Kloster den Weinberg übertragen haben und entbinden dieselben von dem Lehnseide. 1259 August.

Huic facto interfuerunt: dominus Heinzo de Hepenhefte et dominus Embrico filius suus et cognatus eorum dominus Fridericus, dominus Bartholomeus et Cunradus filius Craftonis et alii quamplures fide digni.

Actum anno domini M.CC. L° nono, mense Augusto. Sigillis quidem propriis carentes ad maiorem confirmationem premissorum hanc paginam inde conscriptam sigillis domini Heinrici de Hepenhefte et domini Friderici filii domini Emelrici petivimus communiri.

Or. im St.-A. Von den angehängten S. ist das erste fast ganz zerstört, das zweite erhalten.
Gedr. Rossel, Eb. U.-B. II, 109. Vergl. Bodmann S. 121, 322.

694. — Theilungsvertrag der Grafen Dieter III. und Eberhard I. von Katzenelnbogen 1). 0. D. 1250-1260.

-

Nos Dietherus et Eberhardus fratres comites de Kazenelnbogen concordavimus et exfestucando consensimus, ut ratum haberemus et firmiter teneremus, quidquid octo ex castrensibus nostris et amicis, Heinemannus, Thilmannus, Heinricus milites de Kazenelenbogen, Petrus notarius, Cunradus, Boemundus, Theodericus de Loifenselden, Hermannus dapifer castrenses in Hohinstein super particione bonorum nostrorum decreverint ordinare, qui taliter dicta bona dividere curaverunt. Nos Dieterus comes villam Ruprechtishoven cum omnibus iuribus suis et hominibus subscriptis ex ipsorum suscepimus divisione. Item Milingen cum attinentiis suis et hominibus subscriptis Item villam Erchenrod cum omnibus fructibus inde provenientibus et hominibus subscriptis sortiti sumus — —-. Item villam Swalbach cum attinentiis universis et hominibus subscriptis, item nos Dietherus villam Dursdorff cum omni iure et attinentiis suis ex arbitrorum nostrorum suscepimus arbitrio et hominibus subnotatis. Item villam Hilderode cum suis appendiciis sortiti sumus Item medietas ville Nasteden sic ex ipsorum arbitrorum sollicitudine per viam que ducit ad ecclesiam divisa nostra erit cum omnibus attinentiis suis et hominibus subnotatis Everhardus comes reliqua parte ipsius ville Nasteden videlicet contenti cum omnibus attinentiis suis et hominibus subnotatis

[ocr errors]

[ocr errors]

Nos vero

inferiori sumus

Item villam

1) Die in den Vorbemerkungen ausgesprochene Absicht, die Urkunden der Niedergrafschaft Katzenelnbogen, mit Ausschluss der Braubach und einzelne Ortschaften des Amts Hohenstein betreffenden, am Schlusse des Bandes in einer besonderen Abtheilung zu geben, ist als unzweckmässig aufgegeben und werden sämmtliche Urk. der Niedergrafschaft von hier ab in chronologischer Folge mitgetheilt. Die deshalb nachzutragenden Urk. von 1232, 1240, 1252 Juli 1 Mittelrh. U.-B. III, 364, 527, Wenck, H. L.-G. Ib, 20, finden in den Nachträgen Platz.

possessione

hominibus subnotatis

Bachele cum omnibus pertinentiis suis et hominibus subnotatis quieta gaudebimus Item villam Nochere suscepimus cum attinentiis suis et Item villa Singehoben nostra erit cum universo iure suo et hominibus subnotatis Item villa Holzhusen cum iure suo et appendiciis suis nobis cessit hominibusque subnotatis. Item supradicti octo arbitri ordinaverunt arbitrando, ut villam Camel, duas curias in Ruberg cum omnibus attinentiis suis, preterea molendinum quod situm est in valle Hohenstein, castro nostro, cum prato eidem molendino attinente haberemus et iure hereditario possideremus hominibusque subnotatis dicte ville attinentibus. Ad hec supradicti arbitri nostri dixerunt arbitrando nostro consensu mediante communi, ut si forte homines nostros villam nostram Nasteden inhabitantes contingat questiones invicem ventilare, semper actor per officiatos nostros compellatur sequi forum rei.

Im Auszuge gedr. Wenck, H. L.-G. Ia, 19, dort ungefähr um 1250 gesetzt.

695. Der Mönch Heinrich zu Eberbach, früher Canonicus zu S. Peter zu Mainz, kauft von den Brüdern Arnold und Franco von Rüdesheim einen zu Rüdesheim belegenen Hof und gibt ihnen denselben in Erbpacht unter Ueberweisung des jährlichen Pachtzinses an das Stift S. Peter. Rüdesheim 1260 März.

In nomine domini. Giselbertus plebanus et Giselbertus vicedominus in Rudinsheim. Constare cupimus universis presentem litteram inspecturis, quod Heinricus canonicus sancti Petri Maguntinensis postea monachus in Everbach comparavit quandam curiam apud Arnoldum et fratrem eius Franconema) sitam iuxta curiam dicti vicedomini, quam videlicet curiam pro annuo censu concessit eisdem fratribus iure hereditario perpetuo possidendam tali prehabita condicione, ut singulis annis in quatuor diebus natalium, qui dicitur winnathen, octo solidos Colonienses super maius altare sancti Petri Maguntie presentare non obmittant. Si autem hoc facere neglexerint, eadem curia sine omni contradictione cedet in usus canonicorum ecclesie memorate. Preterea si prefata curia in posterum habuerit aliquod infortunium vel inpedimentum, ita quod debitum censum persolvere non poterit, obligaverunt ad hoc titulo pignoris id est zu underpande dimidium iurnalem vinearum situm in loco, qui vocatur zu limgruben. Huius rei testes sunt: Jacobus miles in Rudensheim, scultetus Herbordus ibidem, scabini Didericus Svenke, Herbordus frater ipsius, Herbordus Viole, Adelhunus, Cunradus de Kettenbach, Herdegenus et alii quam plures. In cuius rei evidentiam hanc notulam sigillorum nostrorum munimine fecimus roborari.

Actum anno domini M.CC.LX., mense Martio, in strata publica et ante ecclesiam ville predicte.

Anscheinend nach dem Or. gedr. Guden. II, 136. Abschr. saec. 13 mit theilweiser Fortlassung der Zeugen auf fol. 36 des Copialbuchs des Stifts S. Peter auf der Stadtbibliothek zu Mainz; hiernach gedr. Mone, Zeitschr. XI, 309.

Bodmann S. 841 bezeichnet die Urk. irrig als ungedruckt.

a) Funkonem das Copiar.

« السابقةمتابعة »