Ex alieno ingenio poeta, ex fuo tantum verfificator.
TOLLITE concentum, Solymææ tollite nymphæ Nil mortale loquor; cœlum mihi carminis alta Materies; pofcunt gravius cœleftia plectrum. Mufcofi fontes, fylveftria tecta valete, Aonidefque Deæ, et mendacis fomnia Pindi: Tu, mihi, qui flammâ movifti pectora fancti Sidereâ Ifaiæ, dignos accende furores !
Immatura calens rapitur per fecula vates Sic orfus Qualis rerum mihi nafcitur ordo! Virgo! virgo parit! felix radicibus arbor Jeffæis furgit, mulcentefque æthera flores Cœleftes lambunt animæ, ramifque columba, Nuncia facra Dei, plaudentibus infidet alis. Nectareos rores, alimentaque mitia cœlum Præbeat, et tacite fœcundos irriget imbres. Huc, foedat quos lepra, urit quos febris, adeste, Dia falutares fpirant medicamina rami; Hic requies feffis; non facra fævit in umbra, Vis Boreæ gelida, aut rapidi violentia folis. Irrita vanefcent prifca veftigia fraudis Juftitiæque manus pretio intemerata bilancem
Attollet reducis; bellis prætendet olivas Compofitis pax alma fuas, terrafque revifens Sedatas niveo virtus lucebit amictų:
Volvantur celeres anni! lux purpuret ortum Expectata diu! naturæ clauftra refringens, Nafcere, magne puer ! tibi primas, ecce, corollas Deproperat tellus, fundit tibi munera, quicquid Carpit Arabs, hortis quicquid frondefcit Eois. / Altius, en! Lebanon gaudentia culmina tollit, En fummo exultant nutantes vertice fylvæ. Mittit aromaticas vallis Saronica nubes, Et juga Carmeli recreant fragrantia cœlum. Deferti lætâ mollefcunt afpera voce
Auditur Deus! ecce Deus! reboantia circum Saxa fonant, Deus; ecce Deus! deflectitur æther, Demiffumque Deum tellus capit; ardua cedrus, Gloria fylvarum, dominum inclinata falutet. Surgite convalles, tumidi fubfidite montes! Sternite faxa viam, rapidi difcedite fluctus; En quem turba diu eccinerunt enthea, vates En falvator adeft; vultus agnofcite cæci Divinos, furdos facra vox permulceat aures. Ille cutim fpiffam vifus hebetare vetabit, Reclufifque oculis infundet amabile lumen ; Obftrictafque diu linguas in carmina folvet Ille vias vocis pandet, flexufque liquentis Harmoniæ purgata novos mirabitur auris. Accrefcunt teneris tactu nova robora nervis : Confuetus fulcro innixus reptare bacilli Nunc faltu capreas, nunc curfu
provocat euros. Non planctus, non mofta fonant fufpiria; pectus Singultans mulcet, lachrymantes tergit ocellos. Vincla coercebunt luctantem adamantina mortem,
Æternoque Orci dominator vulnere languens Invalidi raptos fceptri plorabit honores.
Ut qua dulce ftrepent scatebræ, qua lata virefcunt blandum fpirat puriffimus aer, Paftor agit pecudes, teneros modo fufcipit agnos Et gremio fotis felectas porrigit herbas,
Amiffas modo quærit oves, revocatque vagantes; Fidus adeft cuftos, feu nox furat horrida nimbis, Sive dies medius morientia torreat arva. Poftera fic paftor divinus fecla beabit, Et curas felix patrias teftabitur orbis. Non ultra infeftis concurrent agmina fignis, Hoftiles oculis flammas jaculantia torvis; Non litui accendent bellum, non campus ahenis Trifte corufcabit radiis; dabit hafta recufa Vomerem, et in falcem rigidus curvabitur enfis, Atria, pacis opus, furgent, finemque caduci Natus ad optatum perducet cæpta parentis. Qui duxit fulcos, illi teret area meffem, Et feræ texent vites umbracula proli. Attoniti dumeta vident inculta coloni Suave rubere rofis, fitientefque inter arenas Garrula mirantur falientis murmura rivi. Per faxa, ignivomi nuper fpelæa draconis, Canna viret, juncique tremit variabilis umbra. Horruit implexo qua vallis fente, figuræ Surgit amans abies teretis, buxique fequaces Artificis frondent dextræ; palmifque rubeta Afpera, odoratæ cedunt mala gramina myrto. Per valles fociata lupo lafciviet agna, Gumque leone petet tutus præfepe juvencus. Florea manfuetæ petulantes vincula tigri Per ludum pueri injicient, et feffa colubri
Membra viatoris recreabunt frigore linguæ. Serpentes teneris nil ja lethale micantes Tractabit palmis infans, motufque trifulcæ Ridebit linguæ innocuos, fquamafque virentes Aureaque admirans rutilantis fulgura criftæ. Indue reginam, turritæ frontis honores Tolle Salema facros, quam circum gloria pennas Explicat, incinctam radiatæ luce tiara! En formofa tibi fpatiofa per atria, proles Ordinibus furgit denfis, vitainque requirit Impatiens, lenteque fluentes increpat annos. Ecce peregrinis fervent tua limina turbis ; Barbarus en clarum divino lumine templum Ingreditur, cultuque tuo manfuefcere gaudet. Cinnameos cumulos, Nabathæi munera veris, Ecce cremant genibus tritæ regalibus aræ! Solis Ophyræis crudum tibi montibus aurum Maturant radii; tibi balfama fudat Idume. Ætheris en portas facro fulgore micantes Cœlicolæ pandunt, torrentis aurea lucis Flumina prorompunt; non pofthac fole rubefce India nafcenti, placidæve argentea noctis Luna vices revehet; radios pater ipfe diei Proferet archetypos; cœleftis gaudia lucis Ipfo fonte bibes, quæ circumfufa beatam Regiam inundabit, nullis ceffura tenebris. Littora deficiens arentia deferet æquor; Sidera fumabunt, diro labefacta tremore Saxa cadent, folidique liquefcent robora montis : Tu fecura tamen confufa elementa videbis, Lætaque Meffia femper dominabere rege, Pollicitis firmata Dei, ftabilita ruinis.
[Jan. 20, 21, 1773-1
VITÆ qui varias vices
Rerum perpetuus temperat Arbiter,
Læto cedere lumini
Noctis triftitiam qui gelidæ jubet," Acri fanguine turgidos,
Obductofque oculos nubibus humidis Sanari voluit meos.
Et me, cuncta beans cui nocuit dies,
Luci reddidit et mihi.
Qua te laude, Deus qua prece profequar?
Sacri difcipulis libri
Te femper ftudiis utilibus colam: Grates, fumme Pater, tuis Recte qui fruitur muneribus, dedit.
NUNC dies Chrifto memoranda nato Fulfit, in pectus mihi fonte purum Gaudium facro fluat, et benigni
Christe da tutam trepido quietem, Chrifte, fpem præsta stabilem timenti ; Da fidem certam, precibusque fidis
« السابقةمتابعة » |