صور الصفحة
PDF
النشر الإلكتروني

Διαΐσσει τον χρυσομίτραν

Τε κικλήσκω τασδ ̓ ἐπώνυμον

Γᾶς οἴνοπα Βάκχον Εύϊον
Μαινάδων μονόςολον,

Πελασθῆναι φλέγοντ ̓ ἀγλαῶπι πεύκα

Επὶ τον ἀπόλιμον ἐν θεοῖς θεόν.

220

ACTUS SECUNDI SCENA PRIMA.

ΟΙΔΙΠΟΥΣ, ΧΟΡΟΣ.

ΙΑΜΒΟΙ.

Οἱ. Αιτείς ἃ δ ̓ αἰτεῖς, τἄμ' ἐὰν θέλης ἔπε

Κλύων δέχεσθαι, τῇ νόσῳ θ ̓ ὑπηρετεῖν

Αλκὴν λάβοις ἂν κανακέφισιν κακῶν.

225

Α' γώ ξένα μὲν τὸ λόγο τοδ ̓ ἐξερῶ,
Ξένα δε τα πραχθέντα & γὰρ ἂν μακρὰν
Ιχνευον αὐτὸς, μὴ ἐκ ἔχων τί σύμβολον

Νῦν δ ̓ ὕφερα γὰρ ἀςὸς εἰς ἀςὸς τελῶ) 230 ἡμῖν προφωνῶ πᾶσι Καδμείοις τάδε·

Οςις ποθ ̓ ὑμῶν Λάϊον τον Λαβδάκο

235

Κάτοιδεν, ἀνδρὸς ἐκ τίνΘ διώλετο,
Τστον κελεύω πάντα σημαίνειν ἐμοί.
Κεἰ μὲν φοβεῖται τὸ πίκλημ', ὑπεξελὼν
Αὐτὸς καθ ̓ αὐτῷ· πείσεται γὰρ ἄλλο μὲν
Αςεργὲς δὲν, γῆς δ ̓ ἄπεισιν ἀβλαβής.
Εἰ δ ̓ αὖ τις ἄλλον οἶδεν ἐξ ἄλλης χθονὸς
Τὸν αὐτόχειρα, μὴ σιωπάτω τὸ γὰρ
ΚέρδΘ τελῶ γὼ, χ ̓ ἡ χάρις προσκείσεται. 240
Εἰ δ ̓ αὖ σιωπήσεσθε, καὶ τις ἢ φίλε
Δείσας ἀπώσῃ τόπα, ἢ χ ̓ αὑτῷ τόδε,
Α κ τῶνδε δράσω, ταῦτα χρή κλύειν ἐμε.
Τὸν ἄνδρ' ἀπαυδῶ τ τον ὅςις ἐςὶ, γῆς

Τῆσδ ̓, ἧς ἐγὼ κράτη τε καὶ θρόνες νέμω, 245
Μήτ' εισδέχεςθαι μήτε προσφωνεῖν τινά,
Μήτ ̓ ἐν θεῶν εὐχαῖσι μήτε θύμασι

Κοινὸν ποιεῖσθαι, μήτε χέρνιβας νέμειν

Ωθεῖν δ' απ' οἴκων πάντας, ὡς μιάσματα

Τδδ ̓ ἡμῖν ὄντ@· ὡς τὸ Πυθικόν θεό

ώς

250

233. Ανδρος εκ τινος.-234. σημαινειν εμοι.—249. Ώθειν απ' οικων, and note the four lines from the 250th.

Μαντεῖον ἐξέφηνεν ἀρτίως ἐμοί.
Εγὼ μὲν οὖν τοιοσδε τῷ τε δαίμονι
Τῷ τ ̓ ἀνδρὶ τῶ θανόντι σύμμαχος πέλω.
Κατεύχομαι δε τον δεδρακότ', εἴτέ τις
Εἷς ὢν λέληθεν, εἴτε πλειόνων μέτα,

255

255. It is not difficult to conceive that the letters which were shewn by figures 9 and 10, ante, to compose the name of Ralph in Hudibras, have a resemblance also to the two Greek words Eis wv, as drawn in

[ocr errors][merged small]

thes being in shadow, and all the other letters in light; and the various human like prototypes shewn, passim ante, to be formed out of the shadows of Ralph's (now Edipus's person) give a ready explanation likewise of the πλειόνων μετα. The frequent use of xanov, xaxws, and the like terms, with respect to Edipus, have regard to his prototype (the same as that of Ralph in Hudibras) being often likened to the devil.

κακως,

Κακὸν κακῶς νιν άμοιρον ἐκτρίψαι βίον.
Επεύχομαι δ' οἴκοισιν εἰ ξυνέςιος
Εν τοῖς ἐμοῖς γένοιτ' εμοῦ συνειδότος,
Παθεῖν ἅπερ τοῖσδ ̓ ἀρτίως ἠρασάμην.
Υμῖν δε ταῦτα πάντ ̓ ἐπισκήπτω τελῶν,
Υπέρ τ' ἐμαυτ8, τοῦ θε8 τε, τῆσδε τε
Γῆς, ὧδ ακάρπως καθέως ἐφθαρμένης.
Οὐδ' εἰ γὰρ ἦν τὸ πρᾶγμα μὴ θεήλατον,
Ακάθαρτον ὑμᾶς εἰκὸς ἦν ἔτως ἐᾷν,
Ανδρός γ' ἀρίς βασιλέως τ' ὀλωλότος,
- Αλλ' ἐξερευνῶν· νῦν δ ̓ ἐπικυρῶ τ ̓ ἐγώ,

εἶχε πριν,

Εχων μὲν αρχὰς ἃς ἐκεῖν
Εχων δε λέκτρα, καὶ γυναῖκ ̓ ὑμόσπορον,
Κοινῶν τε παίδων κοίν ̓ ἂν, εἰ κείνῳ γένος
Μὴ δυςύχησεν, ἣν ἂν ἐκπεφυκότα.
Νῦν δ ̓ ἐς τὸ κείνε κρᾶτ ̓ ἐνήλαθ ̓ ἡ τύχη.
Ανθ ̓ ὧν ἐγὼ τάδ ̓ ὡσπερεί το με πατρὸς
Υπερμαχόμαι, καπὶ πάντ ̓ ἀφίξομαι

260

265

270

257. Ξυνεςιος.-258. Συνειδοτος.—261. Υπερ τ' εμαυτε, τι θες τε.—263. Πραγμα θεήλατον.265. Ανδρος ολωλο τος, and the four lines from the 267th.

275

Ζητῶν τὸν αὐτόχειρα το φόνε λαβεῖν,
Τῷ Λαβδακείῳ παιδί, Πολυδώρα τε καὶ
Το πρόσθε Κάδμο, το πάλαι τ' Αγήνορα.
Καὶ ταῦτα τοῖς μὴ δρῶσιν, εὔχομαι θεός
Μήτ ̓ ἄροτον αὐτοῖς γῆν ἀνιέναι τινὰ,
Μήτ' ἐν γυναικῶν παῖδας· ἀλλὰ τῷ πότμῳ
Τῷ νῦν φθερεῖσθαι, κάτι τοδ ̓ ἐχθίονι.
Ημῖν δε τοῖς ἄλλοισι Καδμείοις, ὅσοις
Τάδ ̓ ἔς' ἀρέσκονθ', ή τε σύμμαχα Δίκη,
Χ' οἱ πάντες εὖ ξυνειεν εἰσαεί θεοί.

el

280

285

Χο. Ωστές μ' ἀραῖον ἔλαβες, ὧδ ̓ ἄναξ ἐρῶ Οὔτ ̓ ἔκτανον γαρ, ἔτε τὸν κτανοντ ̓ ἔχω Δείξαι. τὸ δὲ ζήτημα, το πέμψαντΘ ήν Φοίβε τόδ ̓ εἰπεῖν, ὅςις εἴργαςάι πόλε.

Οι. Δίκαι έλεξας· “ αλλ' αναγκάσαι θεὸς, σε Αν μὴ θέλωσιν, ἐδὲ εἷς δύναιτ' ανηρ. Χο. Τα δεύτερ ̓ ἐκ τῶνδ ̓ ἂν λέγοιμ', ἅ μοι

δοκεῖ.

290

Οι. Εἰ καὶ τρίτ ̓ ἐςὶ, μὴ παρῃς τὸ μὴ ἐ φράσαι.

286. Τε πεμψαντος ην Φοιβε τοδ ειπειν,

259. Ανηρ.

VOL. IV.

« السابقةمتابعة »