صور الصفحة
PDF
النشر الإلكتروني

zehen hundert Jar darnach in dem siben vnd zwainzigisten Jar an sand Georigen tag.

Orig. Perg. (Prot. 2. Nr. 151) und Chartul. Arch. III. 106. b. Das Siegel ist abgebildet bei Hanthaler Recensus Arch. Campil. Tab. XXVI. n. 5. Der Stadtrichter Simon kömmt schon im Jahre 1323 (N. 202) vor.

CCXXXI.

Friedrich, Erzbischof von Salzburg, bezeugt, dass der Passauer Domherr Friedrich von Göttweih dem Stifte Klosterneuburg seinen Weingarten zu Kahlenberg verkauft hat.

Dat. Wien 3. November 1328.

Nos Fridericus Dei gracia sancte Salzburgensis Ecclesie Archiepiscopus apostolice Sedis Legatus Confitemur et constare volumus vniversis presentes litteras inspecturis. Quod dilectus in Christo Magister Fridericus de Chótwico, familiaris noster, Doctor Decretorum, Canonicus Pataviensis et Plebanus de Pels in nostri presencia vendidit, tradidit et assignavit Dilecto in Christo Stephano preposito Monasterii Nevnburgensis ordinis sancti Augustini Pataviensis Diocesis ementi vice et nomine Monasterii sui vineam suam, que vocatur Lengvelder sitam in monte Calvo prope Pevntam eiusdem prepositi pro Centum viginti marcis argenti puri wiennensis ponderis et idem Magister Fridericus confessus est coram nobis, se habuisse, et corporaliter recepisse a dicto preposito pecuniam supradictam et renunciavit expresse excepcioni non numerate, non solute, non habite pecunie, nec non doli et instrumenti et omni auxilio, quo contra premissa se posset iuvare quomodolibet, vel tueri, In cuius rei testimonium et certitudinem pleniorem presentes mandavimus fieri litteras, Sigilli nostri appensione munitas. Datum Wienne III. Nonn. Novembris Anno Domini Millesimo CCCmo Vicesimo Octavo.

Et ego Magister Fridericus predictus premissis omnibus assentio, et in testimonium me presentibus subscribo et sigillum meum proprium eis appendo. Datum loco, anno et die premissis.

Orig. Perg. (Rep. Vet. Nr. 8. fol. 174) und Archiv. Chartular. III. 44. a. An Pergamentstreifen hängen die bekannten Siegel des Erzbischofes und des Magisters Friedrich; der Letztere siegelt nicht, wie im Jahre 1324 (N. 206), in rothem, sondern in gelbem Wachs.

Die Urkunde ist in Wien ausgestellt. Vermuthlich weilte Erzbischof Friedrich daselbst, um dem Könige Friedrich die traurige Lage seines Landes, in welches Ludwig der Baier, erbittert durch den päpstlichen Urtheilsspruch, eingefallen war und im verflossenen Jahre sich Tittmaning's bemächtigt hatte, vorzustellen und Hilfe zu suchen (Hansitz, Germ. Sacra T. II. p. 448. n. VII.)

CCXXXII.

Propst Stephan und das Capitel zu Klosterneuburg bestätigen und erweitern dem Passauer Capitel die Zehentfreiheit seiner Weingärten, und regeln das Bergrecht.

Dat. Klosterneuburg 18. Januar 1329.

Ad perpetuam rei memoriam. Nos Stephanus divina miseracione Prepositus, Nicolaus Decanus, Totusque conventus Monasterii sancte Marie in Newnburga Canonicorum regularium ordinis sancti Augustini Patav. Dioc. Advertentes et animo sollicite considerantes, Quod Venerabiles in Christo viri, Domini ac confratres nostri Karissimi, Prepositus, Decanus, Totumque Capitulum ecclesie Pataviensis nobis et Monasterio nostro multas promociones, gracias et caritativa opera exhibuerunt, et imposterum exhibere, seu impendere promiserunt. Nos tam piorum beneficiorum ab eis acceptorum, et in futuro accipiendorum nec ingrati, nec immemores existere cupientes, ipsis Dominis et confratribus nostris predictis cum remissionibus et relaxacionibus decimarum nobis de vineis infra scriptis debitarum, videlicet tribus iugeribus in Weingraben, de dimidio iugere in Mitterpewnt, et de uno iugere et dimidio in Geblinkh, eis dudum. antea factis de Novo donamus, et liberaliter de omnium nostrum voluntate et consensu donavimus quandam partem vinee nostre dicte Slussler, que alio nomine longa vinea nuncupatur, cuidam ipsorum vinee annexam, que Harrer volgariter appellatur, Relaxantes eis perpetuo decimas, quas et Monasterio nostro de dicta parte vinee, et nobis, nec non de quadam alia eorum vinea, dicta Múdinch ad eos nuper devoluta annuo solvere tenentur, Jus vero montanum, quod Perikrecht dicitur, sic duximus moderandum videlicet quod Cellerarius aut Procuratur eorum in talibus vindemiarum tempore dare debebit pro iure montano nobis et Monasterio nostro de predictis vineis debito pro qualibet vrna Quinquaginta denarios Wiennensis monete, quarum tunc est vsus, aut vinum, quod sicut pro iure montano dari conswevit, quod illorum dominis nostris predictis aut sibi plus videbitur expedire. Addicientes nichilominus, quod si predictarum eorum vinearum ad quascumque alias personas quocumque modo devolvi contigerit, quod tunc in eisdem omnibus Juribus nostris gaudere debemus et volumus, quibus in eis a presentis donacionis

tempore gaudebamus. In cuius rei testimonium ipsis presentes nostras dedimus litteras Sigillorum nostrorum munimine roboratas. Datum Newnburge Anno Domini Millesimo Trecentesimo vicesimo nono in die beate Brisce Virginis.

E Chartulario Archivi IV. fol. 167. a.

Die schon früher dem Capitel zu Passau verliehene Zehentfreiheit gewisser Weingärten stammt aus dem Jahre 1307, hier wird sie erweitert aus Dankbarkeit für die mit Klosterneuburg im Jahre 1327 eingegangene Verbrüderung. Der in der Urkunde als Dechant erscheinende Nikolaus ist der unmittelbare Nachfolger Bertold's in dieser Würde, welcher am 13. September 1327 verstorben war, laut des Todtenbuches: Id. Sept. MCCC XXVII. Berchtoldus Decanus Presb. et Canonicus, frater noster.

ССХХХІІІ.

Konrad der Kröpfel bezeugt den letzten Willen Konrad's, Liebhart's Sohnes von Grinzing.

Dat. 2. Februar 1329.

[ocr errors]

Ich Chunrat Chrephel vnd ich Margret sein hausvrowe vnd vnser erben wir veriehen Daz Chúnrat, Liepharts svn mein sweher vnd Pericht sein hausvrowe vnd Vlreich der schuler ir paider chint haben gestift vnd geschaffet ainen ebigen Jartach mit einem phunt wienner phennig, do man alle iar vm chauffen sol an sant Nyclas tag prôt, fleichs vnd wein dem Pharrer von der Heiligenstat vnd denselben Jar tach sol ich begen von einem weingarten leit daz Toblich auf den seczen vnd ist ein halbes Jeuch, dinet zwen emmer weins vnd drei helbling ze Perchrecht den Geistleichen vrowen hincz Tuln in daz chloster, sev habent auch geschaffet auf denselben weingarten ein halbez Phunt geltes derselben Münzz - Junchvrowen Katrein irer paider tochter hintz Tuln in daz e genant vrowen chloster, daz man ir alle iar dienen sol vncz an irn tod. Dar vber geb wir disen prief versigelten mit vnsers perchherren insigel Engelprechtes von Toblich ze den Zeiten Phleger vnd perchmaister der oft genanten Geistleichen vrowen von Tvln in dem chloster vnd mit hern Walthers Insigel ze den

[ocr errors]

zeiten Pharrer datz der Heiligenstat. Dies sind auch gezeug Wolfhart der Laurein von Grinczingen, Marchart Laurein sein pråder, vnd Paul vnd Eberhart von Grinczinge vnd ander frumm

Der prief ist gegeben

leut genuech. dreuzehen hundert Jar, darnach in dem naun vnd zwainczigistem Jar an vnser vrowen tag ze

der Liechtmesse.

Orig. Perg. Runde in gelbes Wachs gedrückte Siegel an Pergamentstreifen. Das erste mit der Umschrift †S . ENGELBERTI . D. PRVNN zeigt einen dreieckigen wagrecht getheilten Schild, im oberen Felde desselben zwei mit dem Rücken gegen einander gekehrte Löwen (?). Das zweite Siegel ist oblong †. S. WALTHERI. CANONICI. NEVBORGE. ECCE., und enthält die heilige Jungfrau auf einem Polster sitzend, mit der rechten Hand das stehende Jesukind haltend, unterhalb betet der Pfarrer auf den Knien liegend.

CCXXXIV.

Michael von Triebuswinkel verkauft ein Lehen zu Enzersdorf an Kolomann von Enzersdorf.

Dat. Wien 9 April 1329.

Ich Michel von Triweswinchel vnd Ich Margret sein Swester, wir veriehen Daz der erber man, Cholman von Enczeinstorf vnder dem Pusenperge vnd sein erben von vns ze rechtem lehen haben gehabt ein lehen, daz da leit da selbens ze Enczeinstorf Die aygenschaft des selben gutes haben wir verchauft vnd geben - vmb vier phunt wienner phenning - dem vorgenanten Cholmanne vnd seiner hausvrowen, vron Jeuten vnd wan mein swester Margret noch nicht vogtpaer ist, do von sv sezze ich mich -ze rechtem gewer vnd scherm so lange, uncz daz mein Swester Margret vogtpær wird, vnd sich der aygenschaft des egenanten gutes genczleich verczeicht vnd pestaetiget nach des Landes recht ze Österreich, vnd gib in dar vber disen prief versigelt mit meinem Insigel vnd mit herrn Fridreichs insigil von Aczenpruck Diser prief ist geben ze Wienne Drevtzehen hundert Jar in dem Nevn vnd zwainczigistem iar darnach des naechsten Svnntages vor dem Palm tage.

[ocr errors]

Chartul. Archivi III. fol. 107. a.

Kolomann und Judith von Enzersdorf sind die Stifter der Capelle, jetzt Pfarrkirche zu Lang-Enzersdorf. Fischer II. 354 seqq.

CCXXXV.

Bischof Albert von Passau gibt Propst Stephan die Vollmacht zur Durchführung des Statutes vom Jahre 1330, das Chorfrauenstift betreffend. Dat. Passau 20. Februar 1330.

Albertus dei gracia Pataviensis episcopus venerabili Stephano preposito Mon. Newnburgensis Can. Reg. Ord. s. Aug. nostre dyo

cesis Salutem et sincere voluntatis affectum. Pro parte tua coram nobis propositum extitit, quod in Monasterio Monialium in Newnburga Cure tue subiectarum vltra statutum numerum iuramento firmatum ac felicis recordacionis quondam domini Wernhardi predecessoris nostri auctoritate vallatum, Certe persone in prebendarias, cum obstante statuto huiusmodi in Conventuales recipi non poterant, ad inportunas principum et aliorum potentum instancias sunt recepte. Ex quarum dispari ritu erga professas nonnulla in Conventu predicto scandala ventilantur. Que quum abolere desideras, de circumspeccione tua plenam in domino fiduciam habentes, Tibi auctoritatem nostram circa statutum predictum et alia ipsum contingencia committimus, vt iuxta conscienciam tuam adhibito peritorum consilio facere vice nostra valeas, quod Monasterio predicto putaveris in predictis profuturum. Datum Patavii x. Kal. Marcii.

Cfer. Urkunde 114 und Urkunde 236.

CCXXXVI.

Chart. Archivi III. fol. 140. b.

Bischof Albert von Passau bestätigt das Statut Stephans und des Capitels von Klosterneuburg, betreffend den Personalstand des Chorfrauenstifles

daselbst.

Dat. Passau 27. Februar 1330.

In nomine domini. Amen. Nos Albertus dei gracia Pataviensis Episcopus ad perpetuam rei memoriam. Attendentes, quod effrenata personarum numerositas in ecclesiis instituta, presertim talium, que sub habitu et professione disparibus sociantur, ipsarum facultates exhaurit, racioni non congruit, scandala generat et inducit, Statutum infrascriptum de nostro beneplacito et consensu ex causis premissis statutum auctoritate ordinaria et ex certa sciencia confirmamus, Mandantes nichilominus preposito N. Decano totique Conventui, ac singularibus personis Monasterii Newnburgensis cuiuscumque condicionis aut status existant sub pena suspensionis ab ingressu ecclesie, quam ultra penam periurii monicione premissa in contrafacientes ferimus in hiis scriptis, Quatenus ipsum statutum de verbo ad verbum observent, nec contra ipsum, vel eius mentem directe vel indirecte per se, vel alium, aut alios sub quocumque colore aut modo veniant vllo modo. Tenor autem statuti predicti talis est: In nomine domnini. Amen. Nos Stephanus, miseracione divina prepo

« السابقةمتابعة »