Lesen uuir thaz fuori ther heilant fartmuodi. ze untarne, uuizzun thaz, er zeinen brunnon kisaz. 5 Bat er sih ketren can daz uuip thaz ther thara quam: be sina lìpleita. “Biuuaz keröst thủ, guot man, daz ih thir geba trinkan? Ev. IoH. 4, 6 Iesus ergo fatigatus ex itinere sedebat sic super fontem. hora erat quasi sexta. 7 venit mulier de Samaria haurire aquam. dicit ei Iesus 'da mihi bibere'. 8 discipuli enim eius abierant in civitatem ut cibos emerent. 9 dicit ergo ei mulier illa Samaritana 'quomodo tu, Iudaeus cum sis, bibere a me poscis, quae sum mulier Samaritana?' non enim coutuntur Iudaei Samaritanis. IX, 4 hap& vuortun 6 eleyson fehlt, aber nicht die neumen dafür X, 1 vuir] vu setzt die hs. in der regel, aufser 7 Biuuaz, 9 uuip, 20 euuon, 28 uuigit; 5 vip, 23 anneuært, uirt, 25 uar; sonst nur ausnahmsweise v für u 8 vnsera, 10 vnte 3 Quã 5 daz] d aus t corr. Piper quã 6 die zeile ist auf dem unteren rande der vorhergehenden seite bl. 4b nachgetragen, das verweisungszeichen aber irrig vor B(at) anstatt vor B(iuuaz) gesetzt: die richtige stelle ergibt der grundtext 8 nezant, verb. von Wackernagel xrist 10 15 20 'disiu buzza ist so tiuf, ze dero ih heimina liuf, noh tù ne habis kiscirres, uuâr maht thû, guot man, daz thû thes kiscephês: neman quecprunnan? ne bistû liuten kelop mêr than Jacob. ther gab uns thesan brunnan, tranc er nan joh sîna man: siniu smalenôzzer "Ther trinkit thiz uuazzer, be demo thurstit inan mêr. then lâzit der durst sîn: in êuuôn mit luston.' 'Hêrro, ih thicho ze dir, thaz uuazzer gâbîst dû mir, 10 respondit Iesus et dixit ei 'si scires donum dei et qui est qui dicit tibi Da mihi bibere, tu forsitan petisses ab eo et dedisset tibi aquam vivam.' 11 dicit ei mulier 'domine, neque in quo haurias habes, et puteus altus est: unde ergo habes aquam vivam? 12 numquid tu maior es patre nostro Iacob, qui dedit nobis puteum et ipse ex eo bibit et filii eius et pecora eius?' 13 respondit Iesus et dixit ei 'omnis qui bibit ex aqua hac, sitiet iterum: qui autem biberit ex aqua quam ego dabo ei, non sitiet in aeternum, 14 sed aqua quam ego dabo ei fiet in eo fons aquae salientis in vitam aeternam.' gft 15 dicit ad eum mulier 'domine, da mihi hanc aquam, ut non sitiam X, 9 obe: b auf rasur, ebenso die vier ersten buchstaben von vuielih 10 do 11 dir] d aus t gebessert 12 ze dero auf rasur heimina] h übergeschrieben Piper 13 ne übergeschrieben Piper 16 thesan, wie Graff und nach Lachmanns notiz auch JGrimm lasen, ist in der hs. mit hinlänglicher sicherheit zu erkennen; Hoffmann setzte dafür (then) eran, verb. in von Wackernagel 17 thaz] az ist nicht mehr zu lesen 18 thurstit amer] von dem rechten ende des querstriches über m scheint noch eine linie zu dem zweiten striche des m herabgezogen zu sein. das ist wohl nichts anderes als eine freilich sonderbare abkürzung für -nm- 20 iz sprangôt schrieb Lach mann nach dem grundtext v. 14; in der hs. ist nur -ngot zu erkennen dû hebitôs êr finfe dir zi volliste. des mahttû sichûre sîn: nû hebist ênin der nis dîn.' 'Herro, in thir uuigic scîn, daz thû maht forasago sîn. for uns êr giborana betôtôn hiar in berega. 30 unser altmåga suohton hia genâda: thoh ir sagant kicorana thia bita in Hjerosolima.' neque veniam huc haurire'. * 16 dicit ei Iesus 'vade, voca virum tuum et veni huc'. 17 respondit mulier et dixit 'non habeo virum'. dicit ei Iesus 'bene dixisti, quia non habeo virum: 18 quinque enim viros habuisti, et nunc quem habes non est tuus vir: hoc vere dixisti.' 19 dicit ei mulier 'domine, video quia propheta es tu. 20 patres nostri in monte hoc adoraverunt et vos dicitis quia Hierosolymis est locus ubi adorare oportet.' XI. RITHMUS TEUTONICUS DE PIAE MEMORIAE HLUDUICO REGE FILIO HLUDUICI AEQUE REGIS. Einan kuning uueiz ih, Heizsit her Hluduig, Ther gerno gode thionôt: Ih uueiz her imos lônôt. X, 23 tudih auf rasur anne uært herra 25 duuar] uar auf rasur, ebenso die vier ersten buchstaben von du commen (nach Piper nur duc auf rasur von com) 26 her, verb. von Lachmann: s. excurs zi auf rasur (von vol Piper) 27 dæz mattu sichure henin, h ausgekratzt (verlöscht Piper) dernis din bis auf das letzten auf rasur 28 uuigit 28. 29 maht for uns die ergänzung rührt von Hoffmann her; der anlass des fehlers ist klar 30 almaga suohton (nicht Hoffmanns suohtan), wie schon Lambecius Graff JGrimm übereinstimmend angaben Kind uuarth her faterlôs. Thes uuarth imo sâr buoz: 10 Stual hier in Vrankon. So brüche her es lango! So thaz uuarth al gendiôt, Koron uuolda sin god, 30 Nam sina vaston: Sidh uuarth her guot man. Sum uuas luginâri, Sum skâchâri, Sum fol loses, Inder gibuozta sih thes. Thaz richi al girrit, Kuning uuas ervirrit, Thoh erbarmedes got, 'Hluduig, kuning min, Thanne sprah Hluduig Leidhôr, thes ingald iz. Uuisser alla thia nôt: Hilph minan liutin! 'Hèrro, so duon ih, Tho nam her godes urlub, Huob her gundfanon uf, Reit her thara in Vrankon Ingagan Northmannon. Gode thancôdun The sin beidòdun, Quâdhun al 'frò min, So lango beidôn uuir thin.' XI, 6 Stual Hoffmann, 'eher a als o?' Holder, Stuol Arndt. umgekehrt bemerkt jener auch zu 32 trostet 'eher o als a' 8 beginnt quaternio XVIII und bl. 142a 21 Uuuisser 28 vor urankon kleine rasur 35 40 45 50 55 Thô ni uuas iz burolang, Fand her thia Northman. Ther kuning reit kuono, Sang lioth fråno, Sang uuas gisungan, Uuig uuas bigunnan. Bluot skein in uuangôn: Spilodun ther Vrankon. Thâr vaht thegeno gelih, Nichein sôsô Hluduig: Suman thuruhskluog her, Her skancta cehanton Gilobot si. thiu godes kraft: Suman thuruhstah her. Hluduîg uuarth sigihaft; Joh allen heiligôn thanc! Sin uuarth ther sigikamf. XI, 32 bl. 142b 33 genod Mabillon, gibod Hoffmann, g:b:d (i und o verblasst) Holder, gib:d (eine rasur) Arndt 34 geuuhti] das erste u verblasst Holder 35 gineriti Hoffmann, Arndt, gi nerrti (rr verblasst) Holder 38 Uuil Mabillon, Arndt, Uuili Hoffmann, Holder. s. anm. 43 Sina, verb. von Wackernagel 45 gereda Hoffmann, ger la Holder, 'red ist zweifelhaft zu lesen' Arndt 47 Krrrie Holder 53 skancta] c zweifelhaft Arndt fian (ton fehlt), verb. von Mabillon zeile die anm. 56 bl. 143. vgl. über das erste wort dieser |