Mollique luxu degener otium) Jam pene totis finibus Angligenum; Unguibus imminentes, Figat Apollinea pharetra, Phineamque abigat pestem procul amne Pegaseo? ANTISTROPHE. Quin tu, libelle, nuntii licet mala Fide, vel oscitantia, Semel erraveris agmine fratruni, Seu qua te latebra, forsan unde vili Spes nova fulget, posse profundam STROPHE III. Nam te Roüsius sui Optat peculi, numeroque justo Voluit reponi, quibus et ipse præsidet Clarus Erechtheides, Opulenta dei per templa parentis, [197 Fulvosque tripodas, donaque Delphica," ANTISTROPHE, ¡yrm of Ergo, tu visere lucos... Musarum ibis amœnos;! Diamque Phoebi rursus ibis in domum, Delo posthabita, Bifidoque Parnassi jugo: Ibis honestus, Postquam egregiam tu quoque sortem Authorum, Graiæ simul et Latina EPODOS. Vos tandem, haud vacui mei labores, Perfunctam invidia requiem, sedesque beatas, Et tutela dabit solers Roüsi; Quo neque lingua procax vulgi penetrabit, atque longe Turba legentum prava facesset: At ultimi nepotes, Et cordatior ætas, Judicia rebus æquiora forsitan Adhibebit, integro sinu. Tum, livore sepulto, Si quid meremur sana posteritas sciet, Ode tribus constat Strophis, totidemque Antistrophis, una demum Epodo clausis; quas tametsi omnes nec versuum numero, nec certis ubique colis exacte respondeant, ita tamen secuimus, commode legendi potius, quam ad antiquos concinendi modos rationem spectantes. Alioquin hoc genus rectius fortasse dici monostrophicum debuerat. Metra partim sunt κarà σxéσw, partim аоλeλevμéva Phaleucia quæ sunt, Spondæum tertio loco bis admittunt, quod idem in secundo loco Catullus ad libitum fecit. Woodfall and Kinder, Printers, Milford Lane, Strand, London, W.C. |