د Audiit Eurotas, jussitque ediscere lauros, ECLOGA VII. MELIBUS. MELIBUS. FORTE Sub argutâ consederat ilice Daphnis, Et cantare pares, et respondere parati. Huc mihi, dum teneras defendo a frigore myrtos, Hîc viridis tenerâ prætexit arundine ripas Mincius, eque sacrâ resonant examina quercu." 85' 10 Quid facerem? neque ego Alcippen, nec Phyllida, habebam, Depulsos a lacte domi quæ clauderet agnos; Et certamen erat, Corydon cum Thyrside, magnum. Posthabui tamen illorum mea seria ludo. 15 Alternis igitur contendere versibus ambo Copêre; alternos Musæ meminisse volebant. Hos Corydon, illos referebat in ordine Thyrsis. 20 CORYDON. Nymphæ, noster amor, Libethrides, aut mihi carmen, THYRSIS. Pastores, hederâ crescentem ornate poëtam, 25 Aut, si ultra placitum laudârit, baccare frontem CORYDON. Setosi caput hoc apri tibi, Delia, parvus Si proprium hoc fuerit, levi de marmore tota 30 THYRSIS. Sinum lactis et hæc te liba, Priape, quotannis CORYDON. Nerine Galatea, thymo mihi dulcior Hyblæ, THYRSIS. Immo ego Sardoïs videar tibi amarior herbis, Si mihi non hæc lux toto jam longior anno est. CORYDON. Muscosi fontes, et somno mollior herba, Et quæ vos rarâ viridis tegit arbutus umbrâ, THYRSIS. Hîc focus et tædæ pingues; hîc plurimus ignis CORYDON. Stant et juniperi, et castaneæ hirsutæ ; Strata jacent passim sua quâque sub arbore poma ; THYRSIS. Aret ager; vitio moriens sitit aëris herba; CORYDON. Populus Alcidæ gratissima, vitis Iaccho, THYRSIS. Fraxinus in silvis pulcherrima, pinus in hortis, MELIBUS. Hæc memini, et victum frustra contendere Thyrsin. [Ex illo Corydon Corydon est tempore nobis.] ECLOGA VIII. PHARMACEUTRIA. PASTORUM musam Damonis et Alphesiboi, 55 60 65 70 5 Tu mihi, seu magni superas jam saxa Timavi, 10 Sola Sophocleo tua carmina digna cothurno? A te principium; tibi desinet. Accipe jussis Carmina cœpta tuis, atque hanc sine tempora circum Frigida vix cœlo noctis decesserat umbra, Quum ros in tenerâ pecori gratissimus herbâ ; 15 DAMON. Nascere, præque diem veniens age, Lucifer, almum ; Conjugis indigno Nisæ deceptus amore Dum queror, et divos (quanquam nil testibus illis Mænalus argutumque nemus pinosque loquentes 20 25 Mopso Nisa datur ; quid non speremus amantes ? 30 O digno conjuncta viro! dum despicis omnes, Dumque tibi est odio mea fistula, dumque capellæ, Hirsutumque supercilium, promissaque barba; Nec curare deûm credis mortalia quemquam. 35 Incipe Mænalios mecum, mea tibia, versus. (Dux ego vester eram) vidi cum matre legentem ; Alter ab undecimo tum me jam ceperat annus ; Jam fragiles poteram a terrâ contingere ramos. 40 Ut vidi, ut perii, ut me malus abstulit error ! Nunc scio quid sit Amor: duris in cotibus illum Aut Tmarus, aut Rhodope, aut extremi Garamantes, 45 Sævus Amor docuit natorum sanguine matrem Commaculare manus: crudelis tu quoque, mater! 50 55 60 ⚫ Crudelis mater magis, an puer improbus ille ? Nunc et oves ultro fugiat lupus; aurea duræ Omnia vel medium fiant mare. Vivite, silvæ : Deferar extremum hoc munus morientis habeto. Desine Mænalios, jam desine, tibia, versus. : Hæc Damon vos, quæ responderit Alphesibæus, Dicite, Pierides: non omnia possumus omnes. ALPHESIBUS. Effer aquam, et molli cinge hæc altaria vittâ ; Verbenasque adole pingues et mascula thura, Conjugis ut magicis sanos avertere sacris Experiar sensus: nihil hîc nisi carmina desunt. Ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnin. Carminibus Circe socios mutavit Ulyssei ; 70 Frigidus in pratis cantando rumpitur anguis. Ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnin. Licia circumdo, terque hæc altaria circum Effigiem duco; numero deus impare gaudet. 75 80 Ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnin. 85 |