صور الصفحة
PDF
النشر الإلكتروني

Scilicet hæc partem tibi, Masinissa, triumphi
Detractam, hæc pompæ jura minora suæ
Imputet, atque uxor quòd non-tua pressa catenis,
Objecta et sævæ plausibus orbis eo:
Quin tu pro tantis cepisti præmia factis,

Magnum Romanæ pignus amicitiæ !
Scipiada excuses, oro, si, tardius utar

10

Munere. Non nimiùm vivere, crede, velim. 14 Parva mora est, breve sed tempus mea fama requirit:

Detinet hæc animam cura suprema meam.
Quæ patriæ prodesse meæ Regina ferebar,
Inter Elisæas gloria prima nurus,

Ne videar flammæ nimis indulsisse secundæ,
Vel nimis hostiles extimuisse manus.
Fortunam atque annos liceat revocare priores,

[ocr errors]

20

V. 7. In Mason's edition it is spelt Massinissa;' which, however, will only partially correct the quantity; as the second syllable will still be short. See Ovid. Fast. vi. 769: "Postera lux melior, superat Masinissa Syphacem." And Sil. Ital. xvi. 117:

"Cultuque Aeneadum nomen Masinissa superbum."

That Masinissa' is the right orthography, see Drakenborch's note on Sil. Italicus; Gronovius on Livy, lib. xxv. c. xxxiv. 11; Vorstius on Val. Max. i. i. 31. Tortellius, in his Grammatical Commentaries, under the word Masanissa,' says, Non enim primum aliquo pacto duplicari potuit: ut ignari quidam syllabarum voluerunt." See also Noltenii Lexicon, vol. i. p. 112. Cellarii Orthog. Lat. i. p. 285. V. 12. "I liber absentis pignus amicitiæ."

Martial. ix. cii.

V. 15. "Parva mora est," Ovid. Met. i. 671. Ep. ii. 144. V. 18. See Sil. Italicus. ii. 239; vi. 346; xiv. 257. V. 20. " Pallet, et hostiles credit adesse manus," Ov. Fast. ii. 468.

V. 21. "Non annis revocare tuis," Ov. Met. vii. 177.

[ocr errors]

Gaudiaque heu ! quantis nostra repensa malis. Primitiasne tuas meministi atque arma Syphacis Fusa, et per Tyrias ducta trophæa vias? (Laudis at antiquæ forsan meminisse pigebit, 25 Quodque decus quondam causa ruboris erit.) Tempus ego certe memini, felicia Pœnis

30

Quo te non puduit solvere vota deis; Moniaque intrantem vidi: longo agmine duxit Turba salutantum, purpureique patres. Fœminea ante omnes longe admiratur euntem Hæret et aspectu tota caterva tuo. Jam flexi, regale decus, per colla capilli, Jam decet ardenti fuscus in ore color! Commendat frontis generosa modestia formam, 35 Seque cupit laudi surripuisse suæ.

V. 26. “Aut ubi cessaras, causa ruboris eram.”

Ov. Trist. iii. vii. 26.

V. 27. Here the last syllable of ego is again made long. See the note to the Sapphic Ode to West, ver. 45, p. 186. I have only to add to that note, that ego is said to be found with this quantity in the Diræ Catonis,' ver. 156; but which line is thus given by Wernsdorf, vol. iii. p. 19:

"Ausus egon' primus custos violare pudores?" and by all the other editors prior to him. See Pithæi Catul. p. 219. Scaligeri Collect. p. 61. Boxhornii Poet. Sat. p. 117. Burmanni Anthol. ii. 674; but erroneously see Bentley's Canon, Heavt. Terentii, act v. sc. 1. and Clas. Journ. No. lxii. p. 352.

V. 30. “Turba salutantum," Claudian. iii. 213, p. 30. ed Gesn. Virgil. Georg. ii. 462.

V. 31. "Omnia fœmineis quare dilecta catervis," Martial. xi. 48. "Venit in exsequias tota caterva meas," Prop. iv And “ And aspectu hæsit," Virg. Æn. iii. 597.

xi. 68.

V. 34. "Et enim fusco grata colore Venus," Ov. Amor. And Propert. El. ii. xix. 78.

ii. 440.

V. 35. Ov. Medicam. ver. 1.
And ad Liv. 259.

cura."

Quæ faciem commendat

40

Prima genas tenui signat vix flore juventas,
Et dextræ soli credimus esse virum.
Dum faciles gradiens oculos per singula jactas,
(Seu rexit casus lumina, sive Venus)
In me (vel certè visum est) conversa morari
Sensi; virgineus perculit ora pudor.
Nescio quid vultum molle spirare tuendo,
Credideramque tuos lentius ire pedes.
Quærebam, juxta æqualis si dignior esset,
Quæ poterat visus detinuisse tuos :
Nulla fuit circum æqualis quæ dignior esset,
Asseruitque decus conscia forma suum.
Pompæ finis erat. Totâ vix nocte quievi,
Sin premat invitæ lumina victa sopor,
Somnus habet pompas, eademque recursat imago;
Atque iterum hesterno munere victor ades.†

[blocks in formation]

45

50

V. 37. "Ora puer prima signans intonsa juventa," Virg. Æn. ix. 181. Also Ovid. Met. xiii. 754. Virg. Æn. vii. 162. viii. 160.

V. 39. "Facilesque oculos fert ómnia circum," Virg. Æn. viii. 310.

V. 40. "Ad fratrem casu lumina flexa tulit," Ov. Trist. iii. ix. 22.

V. 43. Gray has in this instance preserved a metrical canon, which has been broken through by many of the modern Latin poets; repeatedly by Milton, Addison, Buchanan, and T. Warton. See the Classical Journal, 1. 71. 283, xxi. 174. xxii. 364. and Barthius and Burman on Nemesian Eclog. ii. 32. see Poet. Lat. Minor. vol. i. p. 570. and Dawes. Misc. Crit. ed. Kidd. p. 3.

V. 46. "Sæpe oculos etiam detinuisse tuos," Ov. Trist. ii. 520.

V. 49. "Infelix totâ quicumque quiescere nocte," Ovid. Amor. ii. 9. 39.

V. 50. “ Lumina cum placido victa sopore jacent," Ov. Ep xvi. 100.

+ Ellis, in his Historical Sketch of English Poetry, (p. 224,)

DIDACTIC POEM UNFINISHED:

ENTITLED

DE PRINCIPIIS COGITANDI.

LIBER PRIMUS. AD FAVONIUM.

[See Mason's Memoirs, vol. iii. p. 55.]

5

UNDE Animus scire incipiat; quibus inchoet orsa
Principiis seriem rerum, tenuemque catenam
Mnemosyne: Ratio unde rudi sub pectore tardum
Augeat imperium; et primum mortalibus ægris
Ira, Dolor, Metus, et Curæ nascantur inanes,
Hinc canere aggredior. Nec dedignare canentem,
O decus! Angliacæ certe O lux altera gentis!
Si quà primus iter monstras, vestigia conor
Signare incertâ, tremulâque insistere plantâ.
Quin potius duc ipse (potes namque omnia) sanc-

tum

Ad limen (si ritè adeo, si pectore puro,)

10

thinks that the description of the entry of Troilus into Troy, in Chaucer's Romance of Troilus and Creseida, suggested to Gray some very beautiful lines in this Epistle: "Jam flexi, regale decus," &c. (See Chaucer, b. xi. st. 83. fol. 151. ed. 1602.)

"This Troilus sat on his baye steed,

All armed, save his head, full richely," &c.

V. 4. Virg. Georg. i. 237, " Mortalibus ægris," and Lucret. vi. 1. Luke.

V. 5. Virg. Georg. iv. 345, "Curam Clymene narrabat inanem.” Luke.

V. 7. "Magnæ spes altera Romæ," Virg. Æn. xii. 168. This apostrophe is addressed to Locke.'

V. 9. "Tremulis possunt insistere plantis," Juv. Sat. vi. 96

Obscuræ reserans Naturæ ingentia claustra.
Tu cæcas rerum causas, fontemque severum
Pande, Pater; tibi enim, tibi, veri magne Sacerdos,
Corda patent hominum, atque altæ penetralia

Mentis.

15

Tuque aures adhibe vacuas, facilesque, Favonî, (Quod tibi crescit opus) simplex nec despice car

men,

22

Nec vatem: non illa leves primordia motus,
Quanquam parva, dabunt. Lætum vel amabile
quicquid
[auras,
Usquam oritur, trahit hinc ortum; nec surgit ad
Quin ea conspirent simul, eventusque secundent.
Hinc variæ vitaï artes, ac mollior usus,
Dulce et amicitiæ vinclum: Sapientia dia
Hinc roseum accendit lumen, vultuque sereno
Humanas aperit mentes, nova gaudia monstrans,
Deformesque fugat curas, vanosque timores:
Scilicet et rerum crescit pulcherrima Virtus.
Illa etiam, quæ te (mirùm) noctesque diesque

26

V. 12. Naturæ primus portarum claustra cupiret," Lucret. i. 72. "Cæcas causas, " Ibid. iii. 317. Virg. Æn. vii. 15

"portarum ingentia claustra.”

[ocr errors]

Luke.

V. 13. “ Amnemque severum,
Georg. iii. 7: Amnemque severum Cocyti metuet."

Virg. Æn. vi. 374. And

V. 15. "Mentis penetralia nudat,” Claud. Rap. Pros. i. 213. V. 16. "Faciles habuit aures, "Quintil. Inst. Orat. vi. v. "Vacuas aures adhibe," Lucret. i. 45.

p. 576.

V. 21. “Eventusque secundet," Virg. Georg. iv. 397. V. 24. "Rubens accendit lumina Vesper," Virg. Georg. i. 251.

V. 26. Hor. Epod. xiii. 18, "Deformis ægrimoniæ." Luke. V. 27. "Scilicet et rerum facta est pulcherrima Roma,' Georg. ii. 534.

« السابقةمتابعة »