titulo Protectoris voluisti suscipere curam ac gravi cunctos Archidioeceseos Tuae sacerdotes, ut instituto illi auxilio essent, hortatus es sermone. Jam hisce Tuis, Praesul Celsissime, charitatem nonnisi spirantibus, in quantum fragilitas mea admittit, satisfacturus votis, sermones meos ad membra sublimioris presbyterorum saecularium educationis instituti ad S. Augustinum Viennae habitos vul Celsissimo Illustrissimo ac Reverendissimo Domino Domino Vincentio Eduardo Milde, Dei et Apostolicae Sedis gratia Principi Archiepiscopo Ecclesiae Metropolitanae Viennensis, Insignis Caesar. Austr. Ordinis Leopoldi Imperatoris Magnae Crucis Equiti ac Praelato, Unionis Leopoldinae pro sustentandis in America septemtrionali Missionibus catholicis, nec non Societatis de cura parvulorum Praesidi, Instituti nosocomici pro sacerdotibus Protectori, SS. Theologiae Doctori, Societatis ad promovendam rem technicam in regno Bohemiae ac Socictatis Musaei Bohemici Societatisque agrariae in Austria Membro etc. etc. etc. in profundissimae venerationis monumentum summa cum devotione D. D. D. Praefatio. Tempore, quo ex Altissima Sacratissimae Suae C. R. Majestatis, Imperatoris Francisci I., cujus memoria in benedictione, gratia in sublimioris presbyterorum saecularium ad S. Augustinum Vindobonae educationis instituto directoris spiritualis munere me fungi contigit, inter cetera historias S. Thomae a Villanova, Archiepiscopi, S. Thomae Aquinatis, Doctoris Ecclesiae, S. Laurentii Justiniani, Patriarchae Veneti, in consuetis sermonibus vespertinis lustravi, additis, habito ad meditationes quotidianas et exercitia spiritualia, bis per annum recurrentia, respectu, quae in aedificationem auditorum meorum cedere videbantur. Historiam ipsam deprompsi maximam partem ex Actis Sanctorum, a presbyteris Theologis e Societate Jesu ex latinis et graecis aliarumque gentium monumentis collectis, digestis, commentariisque et observationibus illustratis, Venetiis editis, retentis saepissime iisdem verbis, mutato solummodo hinc inde, prout opus erat, ordine et omissis, quae ad propositam rem non faciebant. Deo Patri luminum, a quo omne donum perfectum descendit *), laus, honor et gloria, qui conatibus meis benedicere dignatus est, ita ut, me non frustra laborasse, pie confidam. Post tres annos, infirmitate quadam saepius recurrente pressus, ut liceret mihi muneri directoris spiritualis in praefato instituto valedicere, petii ac impetravi. Jam cum, statu rerum ita mutato, majori me otio frui datum esset, orationes meas in instituto ad S. Augustinum habitas denuo relegere non abs re fore arbitrabar, eum praecipue in finem, ut si quid in illis fratribus meis in Christo sacerdotibus gratia divina adjuvante prodesse posset, eas desiderantibus quibusdam instituti praedicti membris atque annuente ejusdem instituti Superiore (Reverendissimo ac Illustrissimo Domino Mich. Joan. Wagner, h. t. Episcopo S. Hyppolitano) publici juris facerem. En, lector benevole, originem hujus operis. Non te latet vis exemplorum. Lege itaque illud, lecta recole, imitare! Vindobonae, die 3. mensis Decemb. 1836. *) Jac. 1, 17. |