صور الصفحة
PDF
النشر الإلكتروني

Qualiter ille feris caput inviolabile Parcis
Liquit Iordanios turbine raptus agros.

In eandem.

SICCINE tentafti coelo donaffe Jacobum,
Quae feptemgemino, Bellua, monte lates?
Ni meliora tuum poterit dare munera numen,
Parce precor donis infidiofa tuis.

Ille quidem fine te confortia ferus adivit
Aftra nec inferni pulveris ufus ope.
Sic potius foedos in coelum pelle cucullos,

Et quot habet brutos Roma profana Deos. Namque hac aut alia nifi quemque adjuveris arte, Crede mihi coeli vix bene fcandet iter.

In eandem.

PURGATOREM animae derifit Iacobus ignem,

Et fine quo Superum non adeunda domus.
Frenduit hoc trina monstrum Latiale corona,
Movit et horrificum cornua dena minax.
Et nec inultus, ait, temnes mea facra, Britanne,
Supplicium fpreta religione dabis.

Et fi ftelligeras unquam penetraveris arces,
Non nifi per flammas triste patebit iter.
O quam funefto cecinifti proxima vero,
Verbaque ponderibus vix caritura fuis!
prope Tartareo fublime rotatus ab igni
Ibat ad aethereas umbra peruíta plagas.

Nam

Q

In eandem.

UEM modo Roma fuis devoverat impia diris,
Et Styge damnarat Taenarioque finu,

Hunc vice mutata jam tollere geftit ad altra,
Et cupit ad fuperos evehere ufque Deos.

[ocr errors]

In inventorem Bombardae.

[APETIONIDEM laudavit caeca vetuftas, Qui tulit aetheream folis ab axe facem; At mihi major erit, qui lurida creditur arma, Et trifidum fulmen furripuiffe Jovi.

Ad Leonoram Romae canentem.

ANGELUS unicuique fuus (fic credite gentes)

Obtigit aethereis ales ab ordinibus.

Quid mirum, Leonora, tibi fi gloria major ?
Nam tua praefentem vox fonat ipfa Deum.
Aut Deus, aut vacui certe mens tertia coeli
Per tua fecreto guttura ferpit agens;
Serpit agens, facilifque docet mortalia corda
Senfim immortali affuefcere poffe fono.
Quod fi cuncta quidem Deus eft, per cunctaque fufus,
In te una loquitur, caetera mutus habet.

A

Ad eandem.

LTERA Torquatum cepit Leonora Poetam,
Cujus ab infano ceffit amore furens.

Ah mifer ille tuo quanto felicius aevo
Perditus, et propter te Leonora foret!
Et te Pieria fenfiffet voce canentem
Aurea maternae fila movere lyrae,
Quamvis Dircaeo torfiffet lumina Pentheo
Saevior, aut totus defipuiffet iners,
Tu tamen errantes caeca vertigine fenfus
Voce eadem poteras compofuiffe tua;
Et poteras aegro fpirans fub corde quietem
Flexanimo cantu reftituiffe fibi.

CRE

Ad eandem

*REDULA quid liquidam Sirena, Neapoli, jactas, Claraque Parthenopes fana Acheloiados,

Littoreamque tua defunctam Naiada ripa

Corpora Chalcidico facra dediffe rogo?
Illa quidem vivitque, et amoena Tibridis unda
Mutavit rauci murmura Paufilipi.

Illic Romulidum ftudiis ornata fecundis,
Atque homines cantu detinet atque Deos.

Apologus de Ruftico et Hero.

RUSTICUS ex Malo fapidiffima poma quotannis

Legit, et urbano lecta dedit Domino : Hinc incredibili fructus dulcedine captus Malum ipfam in proprias tranftulit areolas. Hactenus illa ferax, fed longo debilis aevo, Mota folo affueto, protenus aret iners. Quod tandem ut patuit Domino, fpe lufus inani, Damnavit celeres in fua damna manus, Atque ait, heu quanto fatius fuit illa Coloni (Parva licet) grato dona tuliffe animo ! Poffem ego avaritiam froenare, gulamque voracem Nunc periere mihi et foetus et ipfe pærens.

SYLVARUM LIBER.

Anno Aetatis 16.

In Obitum Procancellarii medici.

ARERE fati difcite legibus,

PARE

Manufque Parcae jam date fupplices, Qui pendulum telluris orbem

Lapeti colitis-nepotes.

Vos fi relicto mors vaga Taenaro
Semel vocarit flebilis, heu morae
Tentantur incaffum dolique;

Per tenebras Stygis ire certum eft.

Si deftinatam pellere dextera
Mortem valeret, non ferus Hercules
Neffi venenatus cruore

Emathia jacuiffet Oeta.

Nec fraude turpi Palladis invidae
Vidiffet occifum Ilion Hectora, aut
Quem larva Pelidis peremit

Enfe Locro, Jove lacrymante.
Si trifte fatum verba Hecateia
Fugare poffint, Telegoni parens
Vixiffet infamis, potentique
Ægiali foror ufa virga.

Numenque trinum fallere fi

queant

Artes medentum, ignotaque gramina, Non gnarus herbarum Machaon Eurypyli cecidiffet hafta..

Laefiffet nec te Philyreie

Sagitta echidnae perlita fanguine,
Nec tela te fulmenque avitum
Caefe puer genitricis alvo.

Tuque O alumno major Apolline,
Gentis togatae cui regimen datum,
Frondofa quem nunc Cirrha luget,
Et mediis Helicon in undis,

Jam praefuiffes Palladio gregi
Laetus, fuperftes, nec fine gloria,
Nec puppe luftraffes Charontis

Horribiles barathri receffus..

At fila rupit Perfephone tua
Irata, cum te viderit artibus
Succoque pollenti tot atris

Faucibus eripuiffe mortis..

Colende Praefes, membra preco tua
Molli quiefcant cefpite, et ex tuo.

Crefcant rofae, calthaeque bufto,
Purpureoque hyacinthus ore.

Sit mite de te judicium Æaci,
Subrideatque Etnaea Profperpina,
Interque felices perennis
Elyfio fpatiere campo.

In quintum Novembris, Anno Ætatis 17

AM pius extrema veniens Jacobus ab arcto

populos, patentia regna

Albionum tenuit, jamque inviolabile foedus
Sceptra Caledoniis conjunxerat Anglica Scotis
Pacificufque novo felix divefque fedebat
In folio, occultique doli fecurus et hoftis:
Cum ferus ignifluo regnans Acheronte tyrannus,
Eumenidum pater, aethereo vagus exul Olympo,
Forte per immenfum terrarum erraverat orbem,
Dinumerans fceleris focios, vernafque fideles,
Participes regni poft funera moefta futuros;
Hic tempeftates medio ciet aere diras,
Illic unanimes odium ftruit inter amicos,
Armat et invictas in mutua vifcera gentes;
Regnaque olivifera vertit florentia pace,
Et quofcunque videt purae virtutis amantes,
Hos cupit adjicere imperio, fraudumque magifter
Tentat inacceffum fceleri corrumpere pectus,
Fnfidiafque locat tacitas, caffefque latentes
Tendit, ut incautos rapiat, feu Cafpia Tigris
Infequitur trepidam deferta per avia praedam
Nocte fub illuni, et fomno nictantibus aftris.
Talibus infeftat populos Summanus et urbes
Cinctus caeruleae fumanti turbine flammae.
Jamque fluentifonis albentia rupibus arva
Apparent, et terra Deo dilecta marino,
Cui nomen dederat quondam Neptunia proles,
Amphitryoniaden qui non dubitavit atrocem

« السابقةمتابعة »