صور الصفحة
PDF
النشر الإلكتروني

in welchem zwei Figuren sitzen; das Siegel ist nicht allein zerbrochen, sondern auch entweder gleich nach der Verfertigung oder später durch Wärme zusammengedrückt; Umschrift:

[merged small][ocr errors][merged small][merged small]

Der Fürst Johann von Meklenburg verleihet dem Kloster Sonnenkamp den Hof Sellin, welchen das Kloster von den Schwertrittern in Preussen gekauft hat.

D. d. Meklenburg 1240. Junii 28.

In nomine sancte et indiuidue trinitatis. Johannes dei gracia dominus Magnopolensis omnibus hoc scriptum visuris in perpetuum. Ne rerum gestarum memoria per successiua temporum languescat spacia, non inmerito humana sollercia scripturarum sibi consueuit remediis subuenire. Nouerit igitur tam presentium etas, quam futurorum posteritas, quod milites Christi Prucie dilecto nostro preposito Adam in Campo Solis eiusdemque loci conuentui curiam quandam Tscelin videlicet pro cc. tis marcis denariorum pio fauore vendiderunt. Nos uero hanc conuentionem approbantes et ratam habentes, quicquid dicti milites iuris in hac curia habuerunt, cum omnibus suis disterminationibus, siluis videlicet, pratis aquarumque decursibus, ea libertate et eo iure, quo milites Christi habuerunt, cenobio sancte Marie virginis in Campo Solis liberaliter contulimus et absolute. Ut igitur hoc factum omni euo ratum maneat et inconuulsum, presentem paginam sigilli nostri appensione et testium

subscriptione fecimus communiri.

Testes autem hii sunt: Bernardus de Walia, Ecqhardus Gallus, Volsegho, Thidericus Clawe, Fredericus de Isenhaghen, Reimbernus Scalip, milites nostri; frater Rauen, Wedeghe, Conradus de Sture, Fredericus de Lubowe, Reinardus de Lu, Olricus de Lu, Johannes, Heidenricus, Hermannus, Heinricus de Lu, milites Christi. Acta sunt hec in Magnopoli anno gracie millesimo ducentesimo quadragesimo, quarto kalendas Julii. Auf Pergament in einer fetten Minuskel. An einem Siegelbande von blauen und weissen linnenen Fäden hängt das Siegel des Fürsten aus ungeläutertem Wachs, mit den hauerähnlichen Verziernngen am Maule des Stierkopfes, wie dasselbe (v. 11. Febr. 1232) zur Urkunde Nr. V. beschrieben ist.

Diese milites Christi, welche hier ihr Gut verkaufen, waren die Schwertritter, welche sich 1237 mit den deutschen Rittern vereinigten. Dieser Verkauf geschah bald nach der Vereinigung und ist deshalb vielleicht von Interesse, und wohl noch mehr dadurch, dass sich die Verkäufer und die Zeugen, alle Meklenburger, noch im J. 1245 milites Christi nennen.

Nr. XII.

Das Kloster Sonnenkamp überlässt dem DomCapitel zu Lübeck die Lehnsherrlichkeit über das Dorf Karstan, welches das Capitel mit Zustimmung des Klosters von dem lübecker Bürger Sigfrid von der Brücke (von Brügge) gekauft hat.

D. d. (Lübeck) 1243.

Adam dei gratia prepositus, Walburgis priorissa totusque conuentus cenobii sancte Marie in

Campo Solis universis hoc scriptum inspecturis salutem in salutis auctore. Nouerint tam presentes, quam futuri temporis successores, quod cum prepositus Gerhardus, predecessor noster,, villam Nequinsdorp emisset, pro eo quod ecclesie utilis uidebatur et commoda tam in prouentibus, quam in situ, et vnde eam solueret pecuniam, non haberet, cum consensu conuentus villam, que vocatur Kerstene, cum terminis suis et cum omni integritate, libertate, iure, quo ecclesia Campi Solis possedit, Syfrido dicto de Ponte, ciui Lubicensi, et heredibus suis uendidit perpetuo possidendam et conditiones in hac uenditione interpositas scripto et sigillis, tam suo, quam ecclesie, roborauit. Postmodum vero cum predictus Syfridus eandem villam fere duodecim annis possedisset, nobis eam uenalem exhibuit, petens attente, ut aut eam emeremus ad opus ecclesie, aut saltem, ut alii uenderet, ei permittere dignaremur. Nos verò considerantes, quod utiliora et multo commodiora ecclesie nostre bona comparare possemus pro tanta pecunia, pro quanta nobis eam uendere voluit, considerato etiam multiplici fauore, quem ecclesie nostre capitulum Lubicense exhibuit, cum consensu conuentus nostri, Frederico, decano Lubicensi, iam dictam villam ad opus cuiusdam vicarie emere permisimus, cum omni iure et gratia, quo Syfridus et sui heredes eam emerant, et ius feodale, quod vulgo lenwere dicitur, cum sepedicta uilla patronis ecclesie Lubicensis optulimus et canonicis liberaliter resignauimus, iure perpetuo possidenda. Ut autem hoc factum nostrum ratum maneat et inconcussum perseueret,

paginam hanc conscribi fecimus et sigillorum nostrorum appensione roborari. Testes huius rei sunt hii: Johannes Volquardi, Hermannus de Brelin, Johannes Liuo, Godescalcus scolasticus Lubicensis, Seghebodo, Willekinus, Bernardus et alii canonici Lubicenses, Henricus Wllenpont, Willehelmus, Helyas Ruz, Syfridus de Ponte, Rodolfus Wrot, ciues Lubicenses Acta sunt hec anno gratie millesimo ducentesimo qua dragesimo tercio.

Auf Pergament in einer kräftigen, gedrängten Minuskel. An weissen und blauen linnenen Fäden hangen zwei elliptische Siegel aus ungeläutertem Wachs, mit braunem, Firniss überzogen: das neue Siegel des Präpositus Adam, ähnlich dem zur Urkunde Nr. X beschriebenen, nur etwas schärfer und zierlicher geschnitten; Umschrift:

S'. ADα. РРOSITI. IN. CAMPO. SOLIS. und das Convents-Siegel von Sonnenkamp, wie es zur Urkunde Nr IV beschrieben ist.

Zu bemerken ist, dass zwischen den Namen Rodolfus. wrot." ein Punct steht, was bei denselben Namen in der Confirmations-Urkunde vom J. 1252 und sonst in beiden Urkunden zwischen Vor- und Zunamen nicht der Fall ist; jedoch hat der Name wrot keinen grossen Anfangsbuchstaben, daher die Vermuthung für „,Rodolfus 9, Wrot" als zusammengehörende Vor- und Zunamen spricht

Nr. XIII.

Der Bischof und das Dom-Capitel von Schwerin vereinigen sich mit dem Kloster Neukloster

[ocr errors]

über die von demselben zu entrichtenden bischöflichen Zehnten.

D. d. Zarnin 1248. Sept. 3.

Omnibus Christi fidelibus Wille helmus Dei gracia Zverinensis episcopus, Rodolfus prepositus,

Wernerus decanus, Nycolaus scolasticus totumque capitulum salutem in domino. Cum inter nos ex una parte, prepositum Adam et conuentum Noui Claustri ex altera, super quibusdam decimis et possessionibus fuisset suborta contentio: quia seruos Dei et uirgines Deo dicatas conuenit a causarum strepitu abstinere, sub hac forma conuenimus pro bono pacis, prout sigilla nostra, dicti prepositi Adam, sue ecclesie et domini terre Johannis Magnopolensis publice protestantur: Dictus prepositus. et suus conuentus Zverinensem ecclesiam a debito ducentarum marcarum, quas domino Theoderico episcopo mutuo prestiterat, penitus absoluit; insuper in villa Mentyn duos mansos eidem ecelesie cum omni iure dimisit; de uilla uero Glasin agetur sollempniter anniuersarius domini nostri episcopi Willelmi et in eo dabitur conuentui Noui claustri procuratio vel gracia specialis; pro reliquis uero decimis episcopalibus agetur memoria et anniuersarius omnium Zverinensium episcoporum; pro parte uero decimarum, que canonicos Zverinenses tunc contingebant, in villa Domelowe prepositus et conuentus quinquaginta tremodia, XVI cim siliginis, VIII° ordei, XXVI auene, singulis, annis percipienda Zverinensi ecclesie assignauit, que ad granarium Viggle per colonos iam dicte ville deduci faciet sub suo periculo et suis laboribus et expensis, quoadusque bona tantum soluentia ecclesie Zverinensi commoda et grata ualeat comparare et assignare: ita tamen, quod hec forma compositionis ad bona tunc habita, sed non ad habenda extendatur, quia si dieta ecclesia Noui

« السابقةمتابعة »