Aut dicam invicta fociali foedere menfa,
Magnanimos Heroas, & (O modo fpiritus adfit)
Frangam Saxonicas Britonum fub Marte phalanges.
Tandem ubi non tacitæ permenfus tempora vitæ,
Annorumque fatur cineri fua jura relinquam,
Ille mihi lecto madidis aftaret, ocellis,
Aftanti fat erit fi dicam, fim tibi cure;
Ille meos artus liventi morte folutos
Curaret parva componi molliter urnâ.
Forfitan & noftros ducat de marmore vultus,
Nectens aut Paphiâ myrti aut Parnaffide lauri
Fronde comas, at ego fecurâ pace quiefcam.
fides, fi præmia certa bonorum,
Ipfe ego calicolum femotus in æthera divûm,
Quò labor & mens pura vehunt, atque ignea virtus
Secreti hæc aliquâ mundi de parte videbo
(Quantum fata finunt) & totâ mente ferenùm
Ridens purpureo fuffundar lumine vultus,

Tum quoque, fi quar

Et fimul æthereo plaudam mihi lætus Olympo.

Luctibus exemit noctem loca fola pererrans.
Et jam bis viridi furgebat culmus aristâ, ob
Et totidem flavas numerabant horrea meffes,
Ex quo fumma dies tulerat Damona fub umbras,
Nec dum aderat Thyrfis; paftorem fcilicet illum
Dulcis amor Mufa Thufcâ retinebat in urbe.
Aft ubi mens expleta domum, pecorifque relicti
Cura vocat, fimul affuetâ feditque fub ulmo,
Tum vero amiffum tum denique fentit amicum,
Coepit & immenfum fic exonerare dolorem.

Itę domum impasti, domino jam non vacat, agni.
Hei mihi! quæ terris, quæ dicam numina coelo,
Poftquam te immiti rapuerunt funere Damon;
Siccine nos linquis, tua fic fine nomine virtus
Ibit, & obfcuris numero fociabitur umbris?
At non ille, animas virgâ qui dividit aureâ,
Ifta velit, dignumque tui te ducat in agmen,
Ignarumque procul pecus arceat omne filentum.
Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni.
Quicquid erit, certè nifi me lupus antè videbit,
Indeplorato non comminuere fepulcro,

Conftabitque tuus tibi honos, longúmque vigebit Inter paftores: Illi tibi vota fecundo

Solvere poft Daphnin, poft Daphnin dicere laudes Gaudebunt, dum rura Pales, dum Faunus amabit Si quid id eft, prifcamque fidem coluiffe, piúmque, Palladiáfque artes, fociúmque habuiffe canorum.

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Hæc tibi certa manent,tibi erunt hæc præmiaDamon; At mihi quid tandem fiet modò quis mihi fidus Hærebit lateri comes, ut tu fæpe folebas Frigoribus duris, & per loca foeta pruinis, Aut rapido fub fole, fiti morientibus herbis? Sive opus in magnos fuit eminùs ire leones, Aut avidos terrere lupos præfepibus altis;