صور الصفحة
PDF
النشر الإلكتروني

rain cum omnibus attinenciis duas hubas in Alrichsrain Ottinet cum omni iure corporali et burrensi monasterio sub Geincorporali. Filius eius Ruper-behardo abbate donaverat tus in die dedicationis eiusdem cum omnibus attinenciis et cum monasterii dedit quatuor man-omni iure corporali et incorcipia et curtem in Kortis cum porali, ipse, inquam, Rupertus capella sancti Georgii et contulit eidem cenobio vineam vineam in Basilan, quam que- suam et curtem in Kortis cum dam femina Diemvt et alii capella sancti Georgii, quod boni homines cum prediis suis predium in Valle Venusta augmentarunt iam dicto mo- situm est, donans simul nasterio.

eadem die aliam vineam in Basilan valde bonam, quam quedam femina Diemuot nomine et alii boni homines donacionibus suis postea adauxerunt. Data sunt eciam ipsa die nonnulla mancipia a prenominato advocato. (617, 27-34). Filius predicti Ruperti Rein- Filius quoque ipsius Ruperti hardus, relinquens seculum, Reinhardus nomine, relicto swaigas in Nidirtaige, que seculo in monasterium ab solvunt nongentos caseos, do- eodem patre susceptus, navit Otinburensi ecclesie cum swaigas in Nidirtaige, que solomnibus attinenciis et cum vunt nongentos caseos, eidem omni iure.

donavit ecclesie cum omnibus attinenciis et omni iure. (637, 37-39).

Predictus etiam Rupertus Idem Rupertus swaigam unam swaigam unam eidem ecclesie predicte contulit ecclesie, cum contulit, cum filius eius Alber- filius eius Albertus et filia eius tus et filia eius Irmingardis in Irmingardis a beato patre monasterium reciperentur. Ruperto in monasterium reciperentur. (617, 34–36).

Irmingardis, soror Ruperti Irmingardis, soror predicti advocati, post decessum viri Ruperti, post decessum viri sui sui in Karinthia, cum magno in Karinthia, cum magno peripericulo persone et rerum sua- culo persone ac rerum suarum rum corpus eius rapiens, ad corpus eius rapiens, ad Otinpredictum monasterium transtu- burrense monasterium transtulit lit et unam hvbam in Wihstein 1) et unam hubam in Wihstain et et duas hŷbas in Lademåtingin duas hubas in Lademutingin

die Annahme von Steichele in den Mon. Germ. dieser Name in Reinhardus aufgelöst worden. 1) Wihstein ist nicht, wie Mon. Germ. 617, Anm. 67 vermuthet wird, Weicht (alte Wihte), sondern eine bei Lamedingen ebemals bestandene Ortschaft.

cum omnibus attinenciis et cum eidem ecclesie contulit, ut anniomni iure eidem ecclesie con- versarium amborum simul ibi tulit ad celebrandum anniversa- deinceps celebretur. Miles quirium sui et ipsius. Miles eorum dam ipsorum Otto nomine, a Otto nomine, a contribulibus contribulibus suis exoculatus, suis excecatus, monasterium monasterium Ottinburrense inOttinburense ingrediens, ter- grediens, relicto seculo, terciam ciam hvbam in Lademvt(in)gin hubam in Lademutingin eidem cum omnibus attinenciis con- dedit ecclesie. (617,39—618,3). tulit eidem ecclesie.

Gotfridus et Rupertus frater eius, filii Ruperti, pro calice aureo reconpensando duas hvbas in Durniwane1) predicte

ecclesie cum omnibus attinenciis contulerunt et cum omni iure. Terciam hybam ab H. libero clerico de Albigov monachi conparaverunt.

Gotfridus advocatus in extre

Predictus Gotfridus, quoniam multa damna monasterio intu-mo vite sue, quoniam multa lerat, in fine suo contulit eccle- mala intulerat monasterio, swaisie molendinum in Richersriet gas in Seldon, que singulis et in Seldon swaigas, que sol- annis sexcentos caseos (solvunt), molendinum in Richersriet contulit. (620, 18-20). Idem marchio swaigam unam

vunt sexcentos caseos.

Filius eius Heinricus marchio, ossa parentele sue in capitolio in montanis prius dederat, ut faciens sepeliri, swaigam unam ossa parentum suorum in capiecclesie predicte dedit. tulo sepelirentur. (621, 38—39).

2. Noverint omnes tam futuri quam presentes, quod quidam liber homo Ru- Quidam ber homo Rudolfus dolfus nomine et fratres eius nomine et fratres eius predium predium in Kolberc cum omni- suum in Kolberg cum omnibus bus attinenciis Ottinburrensi attinenciis eidem martiri sub monasterio pro remedio anime predicto sancto patre obtulesue contulerunt. runt. (618, 9-11).

Preterea illustris vir Wolf- Quidam illustris vir Wolftrigil nomine, pater Heinrici de trigil nomine, pater Heinrici de

1) Dirlewang, bair. BA. Mindelheim. 2) Offenbar identisch mit Rudolf liber homo de Eggintal, von dem der dritte Fortsetzer des Chronicon (620, 16) berichtet, dass er sterbend gen Ottenbeuren nochmals zwei Huben in Köhlberg vermacht habe.

Byron 1), contulit predicte Buoron, predium suum in Salecclesie pro remedio anime hinwanc et in Friderichsriet sue predium in Salhinwanc et unum mansum pro remedio in Friedrich(s)riet hvbam unam anime sue cenobio contulit cum omnibus attinenciis et cum Ottinburrensi. (618, 5-8). omni iure.

Heinricus, ministerialis Ru- Quidam ministerialis Ruperti perti de Marstetin, pro filia sua de Marstetin, cum filia sua suscipienda, que Helcha_dice- Helcha nomine in monasterium batur, hvbam unam in Fride- a beato viro Ruperto recirichsriet Ottinburrensi mo- peretur, huobam unam in

nasterio donavit.

Friderichsriet donavit ipsi monasterio cum omnibus attinenciis. (618, 3-5).

Bertoldus de Druchpure ro- Bertoldus de Druchpurc rogatu Cunradi de Razinriet pro gatu Kunradi de Racinriet plus filia sororis sue suscipienda quam dimidiam huobam in optimam hvbam in predicta Friderichesriet pro filia sororis villa iam dicto monasterio con- sue Elisabeth contulit. tulit cum omni iure. 14-16).

Volcmarus de Kemina

tin) dimidiam hvbam in eadem villa pro salute anime sue dedit predicte ecclesie, advocacia sibi retenta.

(620,

Quod residuum est nostri iuris Quod reliquum est nostri in eadem villa, alii boni homi- iuris in Friderichsriet, alii nes monasterium Ottinburrense boni homines, quorum nomina ingredientes contulerunt. scripta sunt in celo, beato martiri Alexandro contradiderunt. (618, 7-9).

Albertus, ministerialis ŎtinAlbertus de Westirriet miniburrensis ecclesie, de Westirn-sterialis ecclesie cum uxore et riet, in fine suo monasterium duobus filiis et duabus filiabus ingrediens, cum uxore et duo- idem beneficium resignabus filiis et duabus filiabus pre- vit et predium unum in Tiufindium in Tivfintal cum omnibus tal contulit. (620, 12-14). attinenciis iam dicte ecclesie contulit.

Diese beiden Verzeichnisse sind, wie eine Vergleichung ihrer Schrift mit den Schriftzügen des zweiten Fortsetzers des Chronicon Ottenburanum (s. Schrifttafel III. in Mon. Germ.

1) Das ist sicher Kaufbeuren. 2) Grosskemnat, bair. Bez. A. Kaufbeuren.

XXIII.) zeigt, ohne allen Zweifel von diesem Fortsetzer selbst eingetragen worden. Es fragt sich nun, in welchem Verhältnisse dieselben zur zweiten Fortsetzung stehen, ob sie eine Quelle oder eine Ergänzung der letztern sind. Nach meiner Ansicht lagen sie dem Fortsetzer des Chronicon noch nicht vor, denn sonst wäre nicht abzusehen, weshalb er nicht auch die Stellen, welche den beiden Verzeichnissen eigenthümlich sind, sowie diejenigen, welche erst der dritte Continuator in das Chronicon aufgenommen hat, selbst in seine Klostergeschichte herübernahm, Ich halte deshalb beide Verzeichnisse für jünger, als die zweite Fortsetzung, für eine Ergänzung derselben, die noch von deren Verfasser selbst vorgenommen wurde. Dies beweist, wie ich meine, die Zusammenstellung der Klostererwerbungen in Friesenried. Das Verzeichnis hat hier nämlich zwei Schenkungen, die des Freiherrn von Trauchburg und die des Ritters von Kemnat, von denen die zweite Fortsetzung nichts wusste. Ebenso fehlen derselben die drei letzten Angaben des ersten Verzeichnisses über Schenkungen der Grafen Gottfried und Rupert, sowie des Markgrafen Heinrich von Ronsberg. Dagegen hat er die Zeitangaben des Chronicon in diesen Verzeichnissen weggelassen, weil ihm ihre Wiederholung hier wol überflüssig erscheinen mochte. Dass derselbe in dem ersten Verzeichnisse die Gutthaten der Ursiner zusammenstellte, ist leicht begreiflich, denn diese Herren waren die Vögte seines Klosters. Die Aufzeichnung der Klostererwerbungen in Friesenried aber scheint mir auf die Herkunft des Schreibers aus diesem Orte oder doch aus dessen Umgebung hinzudeuten.

Diese Erweiterungen hat dann der dritte Fortsetzer mit Ausnahme von zweien in seine Arbeit herübergenommen. Dass er die letztern nicht berücksichtigte, daran ist wohl nur seine Vergesslichkeit Schuld; hat er doch auch (619, 24) angekündigt, dass er Erwerbungen seines Klosters im Allgäu später namentlich aufzählen werde, ohne dieses Versprechen irgendwie zu erfüllen.

VII.

Miscellen.

« السابقةمتابعة »